Οπως και να ‘χει, το πώς θα είναι το πλαίσιο του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια και οι αδρές γραμμές που αυτό προαναγγέλθηκε διά μέσω της ΕΡΤ από τον Πρωθυπουργό διαμορφώνει εντελώς νέα δεδομένα όχι απλώς για την κυβερνώσα παράταξη αλλά και για το σύνολο του κοινοβουλευτικού τοπίου. Η πρώτη αποσαφήνιση των όρων και των ισορροπιών προκαλεί μια σειρά μετασεισμών στις έτερες πολιτικές δυνάμεις. Εκ των πραγμάτων η μπάλα μετακινείται στο δικό τους γήπεδο.
Καταρχάς αυτό που τώρα καταγράφεται είναι μια αίσθηση εκτόνωσης και πιο μαλακών γραμμών στο εσωτερικό της ΚΟ της ΝΔ. Αυτό δεν συνεπάγεται πως τα αρχικά «όχι» μερίδας βουλευτών της ΝΔ θα γίνουν απαραίτητα όλα «ναι» – αν και ακόμη και αυτή η τάση μεταστροφής σημειώνεται τις τελευταίες ώρες – όμως το όλο πολεμικό κλίμα δεν είναι πια το ίδιο μετά τις πρώτες διευκρινίσεις του Πρωθυπουργού αλλά και το παράθυρο διεξόδου που ο ίδιος έδωσε προς την αποχή και βέβαια στην τελική του επιλογή να μη θέσει όρους κομματικής πειθαρχίας στους βουλευτές του. Εδώ μιλάμε για μια προωθητική τομή από μεριάς του και σε πεδίο που έχει σημασία πως ανοίγει από τη συντηρητική παράταξη.
Το είπε εξάλλου και εκείνος στην ΕΡΤ και στον Γιώργο Κουβαρά πως ως τώρα τις τομές στο οικογενειακό δίκαιό της είχε κάνει η Κεντροαριστερά, κλείνοντας το μάτι και στο εκεί κοινό αλλά και περιγράφοντας πώς σκέφτεται μια σύγχρονη έννοια της πολιτικής συμπερίληψης για τη δική του Κεντροδεξιά – στα οκτώ χρόνια από την ανάληψη του τιμονιού της ΝΔ από τον ίδιο.
Κοινός πάντως τόπος ως τώρα ήταν πως και η αντιπολίτευση είχε τους δικούς της εσωτερικούς τριγμούς λόγω του επερχόμενου νομοσχεδίου. Μια άνευ αρχών και όρων στήριξη του νομοσχεδίου θα διευκόλυνε τον Μητσοτάκη και όσους εκ των βουλευτών του την ώρα της ψηφοφορίας θα κάθονται στο καφενείο της Βουλής και άρα θα απέχουν. Μια καταψήφιση θα τον εμφάνιζε επίσης ως μόνο υπερασπιστή μιας αυτονόητης διευθέτησης. Το «κατά συνείδηση» που φαίνεται να κυριαρχεί ως θέση και στην κεντροαριστερή αντιπολίτευση διευκολύνει και πολλούς ακόμη.