«Να ξέρει όποιος μας ακούει ότι υπάρχει πλαίσιο», είπε δακρύζοντας η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη. Λίγο νωρίτερα, είχε απαριθμήσει τα νούμερα των γυναικοκτονιών και τις ηλικίες των θυμάτων. Καλό το πλαίσιο (όταν λειτουργεί), όμως η υπουργός θα μπορούσε να κάνει κάτι ακόμα: να ζητήσει την αναγνώριση του όρου σε νομικό επίπεδο. Τώρα που διάβασε τους αριθμούς, ξέρει.
Αποχωρήσεις
Για την Κατερίνα Παπανάτσιου, που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ, «η σταδιακή μετάλλαξη» του κόμματος αφήνει «τεράστιο κινηματικό και πολιτικό κενό στον χώρο της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς». Αργησε λίγο η πρώην υφυπουργός, αλλά ακολουθεί τον δρόμο άλλων μελών των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος οφείλει να κλείσει την πόρτα. Πρώτον, θα μπάζει στην Κουμουνδούρου. Δεύτερον, δεν ξέρω ποιος θέλει στ’ αλήθεια να δει τι έχει μείνει μέσα.
Διακυβέρνηση
«Δεν θέλω ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι κόμμα διαμαρτυρίας αλλά διακυβέρνησης»: αυτό είπε ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος πως κρύβεται πίσω από την παρέμβασή του για ένταξη του κόμματος στους Ευρωσοσιαλιστές. Εγώ στηρίζω την πρωτοβουλία των τριών συντρόφων που συνυπογράφουν. Και για να πούμε την αλήθεια, αν δεν ξέρει ο τελευταίος πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς για προοπτική διακυβέρνησης, που αντάλλαξε την πολιτική του αυτονομία για μια καρέκλα υπουργείου, ποιος ξέρει;
Δημοψηφίσματα
Δημοψήφισμα για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών ζητάει ο πρόεδρος της Νίκης. Ο Δημήτρης Νατσιός μετράει πια κάποιους μήνες μέσα στη Βουλή. Ακόμα δεν έχει ενημερωθεί πως ζητήματα ισότητας και δικαιωμάτων δεν άπτονται στην κρίση της λαϊκής πλειοψηφίας; Εκτός κι αν πιστεύει πως επειδή του πέρασε μια φορά, με την απόσυρση της ροζ σημαίας για τάχα βεβήλωση του εθνικού συμβόλου, θα του περάσει κι άλλη. Σ’ αυτήν την περίπτωση όμως δεν φταίει αυτός, αλλά εκείνοι που του έδωσαν την αφορμή.