Ειδικό τέλος που θα καταβάλλουν οι καταναλωτές αναμένεται να επιβληθεί στις αγορές ενδυμάτων, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η προσπάθεια ανακύκλωσης σε έναν κλάδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί σκόπιμο να περιοριστεί το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, αναμένεται να ιδρυθεί στη χώρα μας ειδικός μη κερδοσκοπικός φορέας, ο οποίος θα ορίσει το πλαίσιο και τους όρους με τους οποίους θα διεξάγεται η ανακύκλωση ρούχων στην Ελλάδα.
Ο φορέας αυτός θα εισπράττει χρήματα από ένα τέλος που θα επιβληθεί μελλοντικά στους καταναλωτές (άγνωστο το πότε θα ξεκινήσει κάτι τέτοιο) και στη συνέχεια θα χρησιμοποιεί το κονδύλι αυτό προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το εγχείρημα της ανακύκλωσης από εταιρείες που ενδεχομένως θα ενδιαφερθούν.
Ήδη σε κάποιες άλλες χώρες παράγονται ενδύματα που χρησιμοποιούν μίγμα νέων και ανακυκλωμένων πρώτων υλών, διαδικασία ωστόσο που -όπως τουλάχιστον υποστηρίζεται από ορισμένους- οδηγεί σε υποδεέστερη ποιότητα, αυξημένο κόστος, αλλά χαμηλότερο οικολογικό αποτύπωμα.
Η ουσία είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να μειώσει την υπερβολική κατανάλωση στον κλάδο με στόχο τον περιορισμό των αποβλήτων στα ρούχα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, σωρεύονται κάθε χρόνο 12,6 εκατ. τόνοι απορριμμάτων ρούχων, με πολύ μικρό ποσοστό αυτών να συλλέγεται και να επαναχρησιμοποιείται.
«Η Ευρώπη θεωρεί πως είναι εντελώς εχθρικό προς το περιβάλλον να αγοράζουμε τόσα πολλά ρούχα χαμηλού κόστους που μεταφέρονται μάλιστα από την άλλη άκρη του κόσμου και χωρίς κάποια πιστοποίηση βιώσιμης παραγωγής» υποστηρίζει παράγοντας του κλάδου.
Η ελληνική ευκαιρία
Σε κάθε περίπτωση, ασκείται έντονη πίεση στους επώνυμους οίκους του κλάδου, τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και από το ευαισθητοποιημένο καταναλωτικό κοινό, προκειμένου να προσφέρουν στους πελάτες τους «πράσινα» προϊόντα.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά παράγοντας της αγοράς, «κάθε επώνυμος οίκος επιθυμεί να έχει μια σχέση εμπιστοσύνης και μακροχρόνιας συνεργασίας με τους πελάτες του. Δεν είναι προς το συμφέρον του, την ώρα που λανσάρει ακριβά ενδύματα, να μην μπορεί να διαβεβαιώσει ότι αυτά έχουν παραχθεί με τρόπο που να σέβεται το περιβάλλον. Κάτι τέτοιο πλήττει το κύρος του και κλονίζει την εμπιστοσύνη των πελατών του.
Εμείς ως Ευρωπαίοι παραγωγοί προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε αυτή την τάση και μέσα από το σήμα «European Cotton» έχουμε τη δυνατότητα να διαβεβαιώσουμε τους μεγάλους και επώνυμους αυτούς Οίκους ότι τα ρούχα που θα πουλήσουν θα προέρχονται από ελληνικό βαμβάκι, το οποίο καλλιεργείται με συγκεκριμένους όρους και με συνθήκες που συνάδουν με την έννοια της βιωσιμότητας.
Το ευχάριστο είναι ότι οι πρώτες αντιδράσεις των οίκων αυτών είναι σαφώς θετικές. Εμείς ως ελληνική κλωστοϋφαντουργία δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τις τεράστιες ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς.
Επιδιώκουμε ωστόσο να αυξήσουμε το μερίδιό μας μέσα από την πώληση προϊόντων υψηλότερης προστιθέμενης αξίας και μάλιστα σε πελάτες που έχουν λόγους να πληρώσουν τα βιώσιμα προϊόντα που τους προσφέρουμε. Νομίζω ότι αυτός είναι ο δρόμος για την ελληνική, αλλά και για την ευρωπαϊκή, κλωστοϋφαντουργία προκειμένου να διατηρήσει, ή και διευρύνει την παραγωγική της παρουσία».