Μετά τις δύο εκλογικές ήττες του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, την αιφνιδιαστική αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και όλη την προβληματική στάση μερίδας στελεχών, που αναδείχθηκε με την εκλογή του νέου προέδρου του κόμματος Στέφανου Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται πραγματικά σε μία ιστορική καμπή για την εξέλιξή του.
Σε μεγαλύτερη όμως δυσκολία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, η οποία καθημερινά φτωχοποιείται από τις κυβερνητικές πολιτικές, αδυνατώντας να εξασφαλίσει τη διαβίωσή της, ήδη από το δεύτερο μισό του μήνα και την ίδια στιγμή δεν έχει αντιπολίτευση να την εμπιστευτεί και να βασιστεί πάνω της για καλύτερες μέρες.
Υπάρχει δυνατότητα να βρεθεί κοινός τόπος στις διαφορές που έχουν προκύψει μεταξύ των στελεχών; Δυστυχώς τα πράγματα ξέφυγαν. Μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη υπήρξαν τοποθετήσεις στελεχών σε δημόσια θέα, που ήρθαν σε σύγκρουση με τις καταστατικές αρχές, την ηθική και τον τρόπο που εμείς στην Αριστερά συζητάμε και πλήγωσαν βαθύτατα τα μέλη μας. Μπορεί βέβαια οι διαφορές να βγήκαν στον αφρό τώρα, αλλά υπήρχαν από το 2019 και μετά, όπου ο κόσμος με το 32%, που μας έδωσε, ζήτησε να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να μπορεί το κόμμα να ξανακυβερνήσει. Δυστυχώς, η λογοδοσία και τα αίτια της ήττας του κόμματος μπήκαν κάτω από το χαλί ενώ το εγχείρημα της διεύρυνσης του κόμματος από την Αριστερά έως το πατριωτικό Κέντρο πολεμήθηκε τα μάλα από την εσωκομματική αντιπολίτευση και δεν προχώρησε.
Στην ουσία η εκλογή Κασσελάκη έφερε στο προσκήνιο τη διαιρετική τομή σ’ αυτούς που θέλουν το κόμμα να μπει ξανά σε κυβερνητική τροχιά κι αυτούς που δεν θέλουν, γιατί η κυβέρνηση δεν είναι αυτοσκοπός, όπως επικαλούνται. Ομως εάν πραγματικά στηρίζεις την κοινωνία, προσπαθείς να πείσεις να σ’ εμπιστευτεί για να κυβερνήσεις και να εφαρμόσεις το πρόγραμμά σου. Μόνον έτσι μπορείς να αλλάξεις τη ζοφερή πραγματικότητα πολλών συμπολιτών μας. Αλλιώς κάθεσαι στην άκρη και διαμαρτύρεσαι, όπου ήδη ο πολιτικός αυτός χώρος καλύπτεται μια χαρά!
Ο φόβος δε, της απώλειας της αριστερής ταυτότητας ακούγεται προσχηματικός, όταν η μείωση των ανισοτήτων, η δίκαιη ανακατανομή του εισοδήματος, η στήριξη του κοινωνικού κράτους, η προστασία των δημοκρατικών, εργασιακών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, έχουν αριστερή σφραγίδα. Κάποιοι ξεχνούν ότι υλοποιήσαμε ένα Μνημόνιο, έτη φωτός μακράν από την αριστερή ταυτότητα του κόμματος για να στηρίξουμε να βγει η χώρα από τα Μνημόνια, αλλά με όλη την κοινωνία όρθια. Σήμερα, που η κοινωνία αναζητά πάλι στήριξη απέναντι σ’ ένα καθεστώς της Δεξιάς που διαλύει την κοινωνική συνοχή, κάποια στελέχη χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, θεωρούν ότι πρέπει να διασύρουν το κόμμα που τους ανέδειξε, προσβάλλοντας τον πρόεδρο, υποτιμώντας τα μέλη μας και αμφισβητώντας τις δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής προέδρου, που οι ίδιοι όρισαν!
Η ανώμαλη αυτή κατάσταση πρέπει να λήξει χθες και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με μία πολιτική πρόταση διαμορφωμένη από την ίδια την κοινωνία για την κοινωνία να ξανακερδίσει τον κόσμο της προοδευτικής παράταξης που από δικά μας λάθη, αστοχίες και εσωτερικές τριβές έχασε. Τα διαζύγια ενίοτε μπορεί να είναι και λυτρωτικά.
Διατελώ αισιόδοξη ότι το στοίχημα να δώσουμε όραμα και προοπτική στην ελληνική κοινωνία με μία εναλλακτική προοδευτική και κοινωνικά δίκαιη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, με πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη, που δεν κουβαλάει παθογένειες και νοοτροπίες ήττας, είναι στο χέρι όλων μας να κερδηθεί. Οι καιροί ου μενετοί…
Η Ελένη Αυλωνίτου είναι πρ. βουλευτής, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ