Κάποτε, το μακρινό 2015, λίγο πριν από τις πρώτες εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε γυρίσει ένα τηλεοπτικό σποτ που έκλεινε με το σύνθημα «το μέλλον έχει όνομα». Εννοούσε το δικό του φυσικά. Σήμερα και αύριο, σε κάποια αίθουσα του President, οι σύντροφοι θα συνειδητοποιήσουν πως οκτώ χρόνια αργότερα το δικό τους κομματικό μέλλον δεν είναι περισσότερο αβέβαιο από το παρόν τους, είτε στηρίζουν τη νέα προεδρική φρουρά, είτε ανήκουν στην εσωκομματική αντιπολίτευση. Με άλλα λόγια: μπορεί όλα να δείχνουν ότι οι δύο πλευρές δεν έχουν λόγους να προσδοκούν μια κοινή επόμενη μέρα αλλά τα σημάδια δεν είναι ευοίωνα ούτε για τη μια, ούτε για την άλλη.
Τη Δευτέρα, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η εφημερίδα «Εποχή», ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εκτίμησε ότι υπάρχει χώρος για ένα νέο κόμμα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ. Το ίδιο έκανε μερικά εικοσιτετράωρα πιο μετά κι ο Γιώργος Σταθάκης. Οι μυημένοι στα εσωκομματικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνδυάζοντας τα παραπάνω με τις ειδήσεις για μαζικές αποχωρήσεις στελεχών που πρόσκεινται στην Ομπρέλα από διάφορες συριζαϊκές τοπικές ανά την επικράτεια το τελευταίο χρονικό διάστημα, εξέλαβαν τις τοποθετήσεις τους ως προαναγγελία διάσπασης.
Κάποιοι, μάλιστα, στοιχηματίζουν όλα τους τα λεφτά σε μια ρήξη αυτό το Σαββατοκύριακο, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής. Οσοι την προβλέπουν, επιμένουν πως πλέον δεν έχει καμία σημασία αν το όργανο θα κληθεί να γνωμοδοτήσει για τις διαγραφές που εισηγήθηκε ο πρόεδρος ή όχι.
Ο στόχος του 3%
Για πολιτικούς αναλυτές αλλά και για αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη της Ομπρέλας που διαφωνούν με το μοντέλο και το ύφος Κασσελάκη αναζητούν ένα 3%. Επιθυμούν να δημιουργήσουν ένα νέο κόμμα, το οποίο στις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα καταφέρει να περάσει το κατώφλι της εισόδου στην Ευρωβουλή, εκλέγοντας έναν ευρωβουλευτή.
Οι μετακινήσεις απογοητευμένων αριστερών ψηφοφόρων από την Κουμουνδούρου προς τον Περισσό – τις οποίες καταγράφουν σχεδόν όλα τα γκάλοπ της περιόδου και παρατηρήθηκαν και στην πιο αξιόπιστη σφυγμομέτρηση, τις αυτοδιοικητικές εκλογές – επιτρέπουν στην εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ να ελπίζει ότι είναι εφικτός ο συγκεκριμένος στόχος, υποστηρίζουν ορισμένοι μελετητές των δημοσκοπικών στοιχείων. Από την άλλη, βέβαια, οι πιο ρεαλιστές αναγνωρίζουν ότι η επίτευξή του θα τους δώσει απλά την περηφάνια της αριστεροσύνης. Την περηφάνια ενός μικρού, ιδεολογικά καθαρού, κόμματος, δηλαδή.
Το ίδιο λένε κι οι «σύντροφοί» τους, οι οποίοι σχολιάζουν οτιδήποτε πουν ή κάνουν τώρα εκτοξεύοντας περισσότερη χολή από εκείνη που έχουν για τη γαλάζια κυβέρνηση. Ωστόσο, το μέλλον ενός ΣΥΡΙΖΑ χωρίς την Ομπρέλα δεν προμηνύεται απαραίτητα τόσο καλό όσο πιστεύουν οι θαυμαστές της νέας του ηγεσίας.
Δηµοσκοπικός καταποντισµός
Τα νούμερα των δημοσκοπήσεων στους λεγόμενους σκληρούς δείκτες καθώς και σε πολλά ποιοτικά στοιχεία δεν δικαιολογούν την αισιοδοξία τους. Στην πιο πρόσφατη έρευνα, της Alco, το 54% του δείγματος θεωρεί μειονέκτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ τον Στέφανο Κασσελάκη και μόλις 21% τον χαρακτηρίζει πλεονέκτημα. Ακόμη κι η κομματική βάση δεν εμφανίζεται ενθουσιασμένη μαζί του, αφού μόνο για τους μισούς λογίζεται ως πλεονέκτημα. Το κόμμα έχει διαρροές προς κάθε κατεύθυνση. Το 19% των ψηφοφόρων του φεύγει για «άλλα κόμματα», το 7% προς το ΠΑΣΟΚ, το 5% προς ΚΚΕ και το 1% προς ΝΔ.
Στη μέτρηση της MRB την προηγούμενη εβδομάδα, η δημοφιλία του συριζαίου αρχηγού ήταν στο 18% – υψηλότερη μόνο απ’ του Νατσιού και του Στίγκα. Οι δε προβλέψεις της κοινής γνώμης για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου κακές. Το 63,4% πιστεύει πως δεν θα μπορέσει να παραμείνει κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το 66,4% δηλώνει ότι μέχρι τις ευρωεκλογές δεν θα κατορθώσει να αρθρώσει ανανεωτικό αντιπολιτευτικό λόγο.
Ιδια εικόνα αποτυπώνει και η δημοσκόπηση της Metron Analysis για τον Κύκλο Ιδεών. Μόλις το 12% των συμμετεχόντων απάντησαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει ισχυρή αντιπολίτευση. Ολα τα παραπάνω δεδομένα – μαζί με αρκετά ακόμη – έχουν υπόψη τους έμπειροι δημοσκόποι όταν δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί τέταρτο κόμμα στις ευρωεκλογές. Οι τάσεις που αποκαλύπτουν οι έρευνες τους φαίνονται αυτή τη στιγμή μη αναστρέψιμες.