Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις.
Διακόσιοι πενήντα δισεκατομμυριούχοι και πολυεκατομμυριούχοι
αναστάτωσαν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, βάζοντας αναπάντεχα φωτιά στο χιονισμένο τοπίο. Με ανοιχτή επιστολή τους ζητούσαν ή, καλύτερα, σχεδόν εκλιπαρούσαν τις κυβερνήσεις να κάνουν πράξη το έως χθες αδιανόητο: να φορολογήσουν περισσότερο τις περιουσίες τους, κάνοντας τους ίδιους περήφανους επειδή θα πληρώσουν παραπάνω. Μένει να αποδειχθεί αν η έκκλησή τους αφορά κάποιους πρόθυμους υπερπλούσιους με κοινωνική συνείδηση ή αν πρόκειται για ένα πυροτέχνημα που θα ξεθυμάνει γρήγορα.
Το σκηνικό παραμένει σχεδόν απαράλλαχτο στις χιονισμένες ελβετικές Αλπεις εδώ και 53 χρόνια, από το 1971, όταν εγκαινιάστηκε το ετήσιο
Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός
. Ο ίδιος πυρετός προσέλευσης σκορπούσε και φέτος τα ρίγη του στο παγωμένο γεναριάτικο τοπίο, σε υψόμετρο 1.560 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αλλεπάλληλα σμήνη από lear jets αποβίβαζαν την αφρόκρεμα της παγκόσμιας ελίτ στο αποκλειστικά για ιδιωτικές πτήσεις αεροδρόμιο Samedan του γειτονικού Σεν Μόριτζ. Eνας στόλος από μαύρες λιμουζίνες παραλάμβανε στους σιδηροδρομικούς σταθμούς της πόλης τους λοιπούς εκλεκτούς επισκέπτες: πολιτικούς ηγέτες, κορυφαίους επιχειρηματίες, φημισμένους ακαδημαϊκούς και σπουδαίους στοχαστές που είχαν ταξιδέψει ως εκεί μέσω του αεροδρομίου της Ζυρίχης. Τα πολυτελή σαλόνια των μοντέρνων πεντάστερων αλλά και των αρ ντεκό ιστορικών ξενοδοχείων όπως το «Schatzalp» -εκεί όπου ο
Τόμας Μαν
έγραψε το 1923 το «Μαγικό βουνό»- έσφυζαν από πολυκοσμία, ενώ η ατμόσφαιρα παλλόταν από την ευχάριστη διάθεση που χαρίζει η άφθονη και στην κατάλληλη θερμοκρασία σαμπάνια. Παράλληλα, ένα σμάρι από τηλεοπτικά συνεργεία, δημοσιογράφους, λομπίστες, εμπειρογνώμονες, influencers, μέλη ομάδων ασφαλείας και προστασίας διακεκριμένων υψηλών προσώπων στριμωχνόταν στις 34 αίθουσες του συνεδριακού κέντρου έκτασης 12.000 τ.μ.
Η αλαζονεία της εξουσίας
Στο επίκεντρο του φετινού ενδιαφέροντος κυριάρχησε
η πρόκληση της Τεχνητής Νοημοσύνης
. Η κλιματική αλλαγή παράπεσε στην ατζέντα, παρότι η περσινή χρονιά καταγράφτηκε ιστορικά ως η πιο ζεστή στον πλανήτη. Εντός των τειχών, πάντως, το κλίμα δόξαζε την πολιτικοεπιχειρηματική αλαζονεία της εξουσίας, την ίδια στιγμή που κάθε ίχνος λογοδοσίας για τις ανισότητες και την απληστία στον κόσμο ήταν δυσεύρετο, αν όχι βροντερά απόν. Παρ’ όλα αυτά, ο 85χρονος Γερμανός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης Κλάους Σβαμπ, ο οποίος ίδρυσε το φόρουμ και εξακολουθεί να είναι ο εκτελεστικός πρόεδρος του συγκεκριμένου μη κυβερνητικού οργανισμού, ήταν απολυτά ευτυχής. Για άλλη μία χρονιά το πενθήμερο των εργασιών του φόρουμ με τις περίπου 500 δημόσιες και ιδιωτικές συνεδρίες του ήταν επιτυχημένο από πλευράς συμμετοχής.
Κι ας έλειπαν οι Ρώσοι ολιγάρχες και κρατικοί αξιωματούχοι. Ο «Κύριος Νταβός» καλωσόρισε τους 60 αρχηγούς κρατών και τους 2.800 προσκεκλημένους δηλώνοντας στον χαιρετισμό του ότι «πρέπει να ξαναχτίσουμε την εμπιστοσύνη σε ένα κατακερματισμένο σύστημα που έχει χάσει την αξιοπιστία του». Και κατόπιν επέστρεψε στη ρουτίνα του προσδοκώντας την υλοποίηση μιας ακόμη καλύτερης διοργάνωσης το 2025. Τίποτε στον ορίζοντα δεν θα χαλούσε την αδιατάρακτη μονοτονία αυτής της ετήσιας χειμερινής συνάντησης για τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων που αφορούν τα πιο πιεστικά παγκόσμια ζητήματα. Ή μήπως όχι;
Ηδη την περασμένη Δευτέρα, ήμερα έναρξης των εργασιών του φόρουμ, ένα πρώτο σάστισμα σαν να δοκίμασε την αμεριμνησία των παρευρισκομένων στο καντόνι Γκραουμπίντεν, στη νοτιοανατολική Ελβετία. Η
ΜΚΟ Oxfam
, μια βρετανική συνομοσπονδία 21 ανεξάρτητων φιλανθρωπικών οργανώσεων που επικεντρώνονται στην ανακούφιση της παγκόσμιας φτώχειας, διένειμε μια μελέτη της προς τους συμμετέχοντες στο φόρουμ. Σε αυτή επισήμαινε ότι οι πέντε πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου έχουν από το 2020 υπερδιπλασιάσει τον τεράστιο πλούτο τους. Ενημέρωνε ότι οι ίδιοι έχουν, άνευ προηγουμένου, προσθέσει στην αμύθητη περιουσία τους επιπλέον 464 δισ. δολάρια, περίπου το διπλάσιο του ελληνικού ΑΕΠ για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης. Προειδοποίησε ακόμη ότι ο κόσμος πιθανότατα θα αποκτήσει τον πρώτο του τρισεκατομμυριούχο μέσα στην ερχόμενη δεκαετία. Στο άλλο άκρο του εισοδηματικού φάσματος, η ίδια οργάνωση αναμένει ότι περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι θα πέφτουν σε ακραία φτώχεια κάθε 33 ώρες φέτος.
Στην πραγματικότητα τίποτε το ενοχλητικά καινοφανές δεν τάραξε τα αφεντικά των πολυεθνικών, που τυλιγμένα στα ζεστά καλοραμμένα παλτό τους κυκλοφορούσαν στα πασπαλισμένα σαν από άχνη ζάχαρης, χιονισμένα πεζοδρόμια έξω από τις μπουτίκ του Νταβός. Γι’ αυτούς τέτοιες μελέτες εκπονούνται με το κιλό. Και οι ίδιοι είναι μαθημένοι σε αυτές όπως τα βουνά στα χιόνια. Τη Τέταρτη, όμως, σαν να την «άκουσαν». Εξω από το αχανές συνεδριακό κέντρο συγκεντρώθηκε μια ομάδα ακτιβιστών που διαδήλωνε κρατώντας πλακάτ που έγραφαν «WEF, Wtf;», δηλαδή: «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, τι στα γ@μίδι@;». Το εντυπωσιακά απρόσμενο ήταν ότι μαζί τους
διαμαρτυρόταν και μια χούφτα πλούσιων
με αυτοσχέδιες αναρτημένες πινακίδες, που διεμήνυαν εμφατικά το σύνθημα «Φορολογήστε τους πλούσιους». Δηλαδή τους εαυτούς τους.
Ανάμεσά τους μια 32χρονη Βιεννέζα με κοντοκουρεμένο μαλλί, χοντροπλεγμένη ζακάρ μπλούζα, κασκόλ και μαύρη καμπαρντίνα που απαιτούσε, επιτακτικά, ένα δικαιότερο φορολογικά σύστημα σε βάρος του ακραίου πλούτου. Η περίπτωσή της θα περνούσε απαρατήρητη αν δεν ονομαζόταν Μαρλίν Ενγκελχορν και είναι δισέγγονη του
Φρίντριχ Ενγκελχορν
, του ανθρώπου που ίδρυσε τον βιομηχανικό κολοσσό BASF, τη μεγαλύτερη εταιρεία χημικών στο κόσμο. Η ίδια παραπονιόταν έντονα στον δρόμο επειδή οι αυστριακές αρχές δεν φορολογούσαν το «χαρτζιλίκι» των 25 εκατ. δολαρίων που της κληροδότησε η γιαγιά της, η Γερτρούδη «Τράουντι» Ενγκελχορν-Βεκιάτο, που πέθανε πρόπερσι και της οποίας η περιουσία ανερχόταν σε 3,8 δισ. ευρώ! Προφανώς η νεαρή κληρονόμος έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί την απαλλαγή της από τον -κατά την άποψή της- αβάσταχτο και δυναστικό «βάλτο» του τεράστιου πλούτου της. Δεν είναι, όμως, η μόνη.
Ανοιχτή επιστολή
Την ίδια μέρα
250 δισεκατομμυριούχοι και πολυεκατομμυριούχοι
από 17 χώρες απέστειλαν ανοιχτή επιστολή με τίτλο «Περήφανος να πληρώσω περισσότερα», προς τους πολιτικούς ηγέτες κορυφαίων οικονομιών του κόσμου που συγκεντρώθηκαν στο ετήσιο φόρουμ στο Νταβός. Ζητούσαν σαφώς να τους επιβληθούν μεγαλύτεροι φόροι. Ηταν το πιο παράξενο αίτημα που εμφανίστηκε στο Νταβός εδώ και πεντέμισι δεκαετίες. Η έκκλησή τους αιφνιδίασε τους εκλεγμένους εκπροσώπους των ανεπτυγμένων χωρών τους. Είτε ως «βλάσφημη» ιδέα, είτε ως παράκληση στην ηθική συνείδησή τους, μάλλον τους ταρακούνησε. Πρώτα απ’ όλα γιατί όσοι έβαλαν φαρδιά πλατιά την τζίφρα τους στο κείμενο της πρωτοβουλίας δεν ήταν τίποτε τυχαίοι λεφτάδες ή κάποιοι παρακατιανοί νεόπλουτοι που είδαν το φως το αληθινό και δέχτηκαν την επιφοίτηση να γίνουν μάρτυρες υπέρ των πενήτων συνανθρώπων τους. Ηταν προνομιούχοι, μέγα -υπέρ- ultra πλούσιοι ή όπως αλλιώς ονομάζονται, με εκτόπισμα και επιρροή. Κυρίως με διατυπωμένο ευθαρσώς το αίτημα: «Σας ζητάμε να φορολογήσετε εμάς, τους πιο πλούσιους στην κοινωνία. Αυτό δεν θα αλλάξει ριζικά το βιοτικό μας επίπεδο, δεν θα στερηθούν τα παιδιά μας, ούτε θα βλάψει την οικονομική ανάπτυξη των εθνών μας, αλλά θα μετατρέψει τον ακραίο και μη παραγωγικό ιδιωτικό πλούτο σε επένδυση για το κοινό μας δημοκρατικό μέλλον». Με δυο λόγια, εκδήλωναν τη βαθιά και στερεή πεποίθηση ότι η συγκέντρωση ακραίου πλούτου είναι αποσταθεροποιητική για τη Δημοκρατία και ταυτόχρονα υπονομευτική για την παγκόσμια οικονομία.
Το πιο εύκολο ήταν να περιγράψει κανείς όλους αυτούς ως «προδότες» της τάξης τους, «αρνητές» των οικονομικών τους συμφερόντων, ενοχικούς κληρονόμους, βολεμένους ψευτοσοσιαλιστές υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, αν όχι μισότρελους ακτιβιστές που εκφωνούν αλτρουιστικά κηρύγματα πατώντας πάνω στο τιγκαρισμένο θησαυροφυλάκιό τους. Στην πραγματικότητα, αν ανιχνεύσει κανείς τα ονόματα που υπογράφουν την έκκληση, θα ανακαλύψει πρόσωπα με περιουσίες και κύρος που δεν είχαν καμιά ανάγκη για επίδειξη αλληλεγγύης και διαφήμιση της βοήθειάς τους υπέρ των κοινωνικά ευάλωτων. Ετσι κι αλλιώς, άπαντες είναι επιφανείς φιλάνθρωποι που δεν χρειάζονται περαιτέρω λεζάντες για το γενναιόδωρο έργο τους και τις στοχευμένες δωρεές τους προς του αναξιοπαθούντες. Ανάμεσά τους η δισεκατομμυριούχος
Αμπιγκέιλ Ντίσνεϊ
, η οποία ήταν ανέκαθεν πλούσια, υπερβολικά πλούσια. Εγγονή του Ρόι Ντίσνεϊ ,που μαζί με τον μικρότερο αδερφό του Γουόλτ ίδρυσαν την ομώνυμη κινηματογραφική εταιρεία το 1923. Η οικογένειά της διέθετε μέχρι και ιδιωτικό αεροπλάνο με πλήρες ιπτάμενο προσωπικό στη διάθεσή της, ένα τεράστιο Boeing 737, για τις μετακινήσεις της από το Χόλιγουντ της Καλιφόρνια παντού στις ΗΠΑ και από το μεγαλοπρεπές διαμέρισμά της στη Νέα Υόρκη μέχρι το κάστρο της μητέρας της στην Ιρλανδία. Σε ένα ταξίδι της αντιλήφτηκε ότι τα καύσιμα του αεροσκάφους επιβάρυναν την ατμόσφαιρα. Ηταν το αρχικό σκίρτημα ευαισθητοποίησής της ως προς το περιβάλλον και η πρώτη συνειδητοποίηση ότι δεν γίνονται όλα εις βάρος των υπολοίπων στη ζωή για να εξυπηρετηθούν τα καπρίτσια των πλουσίων.
Εχοντας γεννηθεί μέσα σε αμύθητα πλούτη, η εγγονή του Ρόι Ντίσνεϊ, που μαζί με τον μικρότερο αδερφό του Γουόλτ ίδρυσαν την ομώνυμη κινηματογραφική εταιρεία το 1923, έχει ενταχθεί εδώ και δώδεκα χρόνια σε μια οργάνωση που ονομάζεται Patriotic Millionaires, οι οποίοι ανησυχούν για την αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας
Πριν από 12 χρόνια εντάχθηκε σε μια οργάνωση που ονομάζεται Patriotic Millionaires. Οι Πατριώτες Εκατομμυριούχοι είναι μια ομάδα πλούσιων Αμερικανών και Βρετανών που ανησυχούν για την αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας και δέχονται ως μέλη όσους έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 1 εκατ. δολάρια. Μορφωμένη, επιτυχημένη παραγωγός ντοκιμαντέρ και μητέρα τεσσάρων παιδιών, η Αμπιγκέιλ δεν την ψώνισε ξαφνικά για να αποκηρύξει την πατροπαράδοτη ευμάρειά της. Το ίδιο δεν λόξεψε αναπάντεχα και ο ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα Τσακ Κόλινς, δισέγγονος του δισεκατομμυριούχου Οσκαρ Μέγιερ, ιδρυτή της αμερικανικής ομώνυμης γιγαντιαίας μάρκας επεξεργασίας κρέατος και της διάσημης φίρμας τροφίμων. Στο ίδιο μοτίβο, δεν παραφρόνησε ώστε να συμμετάσχει στην πρωτοβουλία και η περιβαλλοντολόγος
Βαλερί Ροκφέλερ
, κληρονόμος της διάσημης επιχειρηματικής οικογένειας των ΗΠΑ και δισέγγονη του βιομήχανου και πετρελαιά Τζον Ντ. Ροκφέλερ, θεωρούμενου ως πλουσιότερου άνθρωπου όλων των εποχών.
Συστράτευση
Στον ίδιο παρονομαστή συντάχτηκε η μουσικός του χιπ χοπ
Ελίζαμπεθ Φουρτβένγκλερ
, κόρη του Γερμανού μεγιστάνα των εκδόσεων Χούμπερτ Μπούρντα, ιδιοκτήτη του ομίλου ΜΜΕ Burda Media. Το ίδιο κείμενο συνυπέγραψε και η Iσε Μπος, κληρονόμος και εγγονή του βιομηχάνου Ρόμπερτ Μπος, ιδρυτή του πολυεθνικού γίγαντα Bosch. Από κοντά στην ίδια εκστρατεία στρατεύτηκε ο Μόρις Περλ, πρώην διευθύνων σύμβουλος της BlackRock.
Η μουσικός του χιπ χοπ, κόρη του Γερμανού μεγιστάνα των εκδόσεων Χούμπερτ Μπούρντα, ιδιοκτήτη του ομίλου ΜΜΕ Burda Media, αποτελεί άλλο ένα από τα επίλεκτα μέλη της ομάδας των «250 του Νταβός»
Παρομοίως με τη σειρά της συνυπέγραψε την ανοιχτή επιστολή των Proud To Pay More -Περήφανοι να πληρώσουμε περισσότερα- υποστηρίζοντας τις δράσεις της η αυτοδημιούργητη κτηματομεσίτης του Ντένβερ Σίντα Κόλινς Αρσενό με ατομικό περιουσιακό χαρτοφυλάκιο άνω του 1,5 δισ. δολαρίων, η οποία έχει δεσμεύσει να μοιράσει δωρεάν το 98% του πλούτου της στους φτωχούς. Στο ρεφρέν της καμπάνιας πρόσθεσε τη δική του φωνή πλήθος επώνυμων καλλιτεχνών. Από το ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος RoxyMusic και εφευρέτη της μουσικής ambient Μπράιαν Ινο έως τον Βρετανό κωμικό ηθοποιό Σάιμον Πεγκ. Από τον σεναριογράφο, παραγωγό και σκηνοθέτη ταινιών Ρίτσαρντ Κέρτις (με συμμετοχή του στις ταινίες «Ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς», «Notting Hill», «Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία», «Love Actually», «Mr Bean» κ.λπ.) έως τον βραβευμένο Σκοτσέζο σαιξπηρικό ηθοποιό Μπράιαν Κοξ, ο οποίος υποδύθηκε τον δισεκατομμυριούχο Λόγκαν Ρόι στην τηλεοπτική σειρά «Succession». Απαντες συντονίστηκαν με μια φωνή στο σλόγκαν: «Το μέλλον μας ή θα είναι ένα αύριο φορολογικής υπερηφάνειας ή οικονομικής ντροπής». Προφανώς στο συγκεκριμένο δίλημμα επιλέγουν ανεπιφύλακτα το πρώτο σκέλος, που σηματοδοτείται με το «
Φορολογήστε τον πλούτο μας
». Αναπόδραστα με αυτό το ισχυρό πιστεύω παροτρύνουν τις κυβερνήσεις να αυξήσουν τους φόρους τους επειδή τελικά εμπιστεύονται το κράτος ως εγγυητή του γενικού καλού της κοινωνίας.
Οπως και να ’χει, η ποιότητα το εύρος και η ποικιλία των 250 εύπορων ονομάτων που υπέγραψε την έκκληση άφησε στο περιθώριο της ευαισθητοποίησης τον Μπιλ Γκέιτς, που τόνισε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ότι «όσοι έχουν τα περισσότερα πρέπει να είναι πιο γενναιόδωροι». Ωστόσο, ο εφευρέτης, μεγαλοεπενδυτής, φιλάνθρωπος και ιδρυτής της Microsoft, δεν συνυπέγραψε το κείμενο που αποπνέει και τις δικές του ιδέες. Ο ίδιος εξάλλου μαζί με τον δισεκατομμυριούχο επενδυτή Γουόρεν Μπάφετ, καθώς και η Μακένζι Σκοτ, πρώην σύζυγος του
Τζεφ Μπέζος
, έχουν δεσμευτεί να δωρίσουν τουλάχιστον τη μισή από την τεράστια περιουσία τους σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Προσφάτως και ο Τζεφ Μπέζος της Amazon, που μέχρι πρότινος σφύριζε αδιάφορα ως προς την ενάρετη υποχρέωση να μεταβιβάσει υλικό μέρος της κολοσσιαίας επιτυχίας του στους κοινωνικά ασθενέστερους, άλλαξε τροπάρι. Δήλωσε δημοσίως ότι σχεδιάζει να χαρίσει κατά τη διάρκεια της ζωής του το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας των 177 δισ. δολαρίων του για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση της ανισότητας. Προφανώς κάτι θα μείνει στον άνθρωπο που έβγαζε πάνω από 7,9 εκατ. δολάρια την ώρα μέσα στο 2023. Δεν θα μοιράσει δα και όλα τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και θα αποσυρθεί σε έναν ερημικό τόπο για να μονάσει με νηστεία και προσευχή.
Καλοδεχούμενη, πάντως, αυτή η υπόσχεσή του που συναρθρώνεται με εκείνη των λοιπών πλουσιότερων ανθρώπων στον πλανήτη. Εντούτοις, οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας Proud To Pay More είναι επιφυλακτικοί στην ιδέα ότι η γενναιοδωρία μεμονωμένων πλουσίων μπορεί να λύσει τα προβλήματα της κοινωνίας. Διατηρούν βάσιμους ενδοιασμούς για την αποτελεσματικότητά της κρίνοντας ότι η μεγάλη φιλανθρωπία λειτουργεί περισσότερο για να τονώσει τη φήμη των δωρητών παρά για να βοηθήσει στη δημιουργία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας. Κρίνουν πως τέτοιες εφάπαξ δωρεές τείνουν να συνοδεύονται από γενναιόδωρες φορολογικές ελαφρύνσεις, πράγμα που, κατά την άποψή του, σημαίνει ότι οι φορολογούμενοι που απολαμβάνουν τις χορηγίες και θαυμάζουν τα ονόματα των μεγιστάνων των hedge funds στις εισόδους μουσείων, νοσοκομείων και πανεπιστημίων, στο φινάλε, εξαιτίας του φορολογικού σκόντου του Δημοσίου, τις πληρώνουν οι πολίτες από τη δική τους τσέπη.
Μεγαλύτερη φορολόγηση ζητά και η δισέγγονη του Τζον Ντ. Ροκφέλερ, θεωρούμενου ως πλουσιότερου ανθρώπου όλων των εποχών
Με τέτοιες εκ μέρους τους τοποθετήσεις οι
250 υπερπλούσιοι που υπέγραψαν το κείμενο της καμπάνιας
βρίσκονται στο στόχαστρο βιτριολικών σχολίων. Ο αντίλογος στην αναφορά που έστειλαν στο Νταβός είναι από τη μια σεβαστός και από την άλλη στερεοτυπικός. Τους καταλογίζουν ότι οι υπογράφοντες είναι κυρίως κληρονόμοι, δεν είναι ενεργά αναμεμειγμένοι με μια εταιρεία ή έχουν πουλήσει με υψηλό αντίτιμο τις επιχειρήσεις τους. Στην τελευταία κατηγορία εντάσσουν, για παράδειγμα, τoν πρώην βουλευτή του Νιου Χαμσάιρ με τους Δημοκρατικούς Τζιν Ντιτς, συνιδρυτή της αμερικανικής τεχνολογικής εταιρείας ActivMedia Robotics, καθώς και τον επίσης πολυεκατομμυριούχο Βρετανό αγρότη Γκάι Σινγκ-Γουάτσον, ιδρυτή της βιολογικής φάρμας Riverford στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αμφότεροι χλευάζονται επειδή εκποίησαν επωφελώς τις εταιρείες τους και λοιδορούνται από τους αντιπάλους τους ότι ως «ματσωμένοι» ασχολούνται πλέον με τον ακτιβισμό.
Σε όλους πάντως τους υπογράψαντες επιρρίπτουν ότι αισθάνονται άβολα με τον μεγάλο πλούτο που δεν έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι αλλά προσήλθε από τους επινοητικούς και δουλευταράδες προγόνους τους. Τους μέμφονται ότι απολαμβάνουν τα κληροδοτήματά τους, μερίσματα μετοχών, πολυτελή σπίτια, πλωτά παλάτια ενώ τεμπελιάζουν, πολιτικολογούν ακατάσχετα και ξοδεύουν τον περίσσιο χρόνο τους ασχολούμενοι αποκλειστικά με αγαθοεργίες. Τους καταχωρίζουν επίσης στις μεμονωμένες φωνές οι οποίες αγνοούνται από τη συντριπτική πλειονότητα των άλλων υπερπλουσίων. Ετσι κι αλλιώς, στη λίστα του περιοδικού «Forbes» είναι καταχωρισμένοι 2.668 δισεκατομμυριούχοι, που μαζί συγκεντρώνουν 12.700.000.000.000 δολάρια. Με πάνω από μια ντουζίνα μηδενικά να χορεύουν μπροστά στα μάτια τους, ούτε ένα βλεφάρισμα δεν ρίχνουν οι περίπου 3.000 δισεκατομμυριούχοι στους 250 όλους κι όλους πρόθυμους να πληρώσουν παραπάνω, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν ανήκουν καν στη δική τους κορυφαία κατηγορία πλούτου.
Στην πρωτοβουλία συμμετέχει και ο ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα Τσακ Κόλινς, δισέγγονος του δισεκατομμυριούχου Οσκαρ Μέγιερ
Κατηγορίες
Εν τέλει στον επίλογο των επικρίσεών τους -καθώς δεν τολμούν να τους περιγράψουν ως αγαθούς αναρχικούς, κάτι σαν μετάλλαξη του Ρώσου πρίγκιπα Κροπότκιν, ως ρομαντικούς παλαιοχριστιανούς ή αφελείς νεοκομμουνιστές- ορθώνουν επιβλητικό το αυστηρό δόγμα της οικονομικής ορθοδοξίας. Τους κατηγορούν ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι οι χαμηλοί φόροι για τους πλούσιους επιχειρηματίες παρέχουν κίνητρα για να επενδύσουν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, που σημαίνει ότι οι υψηλότεροι φόροι θα μπορούσαν να τις θέσουν σε κίνδυνο. Και τους κατακεραυνώνουν με το επιχείρημα ότι οι δισεκατομμυριούχοι που θα ζοριστούν από την εγχώρια φορολογία θα μπορούσαν εύκολα να εγκατασταθούν σε άλλες χώρες με ευνοϊκότερη φορολογική νομοθεσία. Λες και η φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση το απαγορεύει.
Οπως, όμως, φαίνεται μετά την αίσθηση που προκάλεσαν στο
Νταβός
, δεν ιδρώνει το αυτί των 250 πλούσιων υπογραφόντων το αίτημα μεγαλύτερης φορολόγησής τους. Επιμένουν ότι το φορολογικό σύστημα είναι άδικο και ελαττωματικό και ζητούν επειγόντως από τις κυβερνήσεις τους να ενεργήσουν μονομερώς σε εθνικό επίπεδο και συντονισμένα στη διεθνή σκηνή σε βάρος των περιουσιών τους. Επισημαίνοντας ότι κάθε στιγμή καθυστέρησης εδραιώνει το επικίνδυνο οικονομικό status quo και απειλεί τα δημοκρατικά πρότυπα, με συνέπεια να επιβαρύνει τα παιδιά και τα εγγόνια όλων. Σε κάθε περίπτωση, κέρδισαν απήχηση στους απλούς πολίτες και αρκετή δημοσιότητα στα ΜΜΕ με την αφοπλιστική ομολογία τους ότι δεν θέλουν να προστατεύσουν τον πλούτο τους που μεταβιβάζεται και αυγατίζει από γενιά σε γενιά μέσω πολιτικών πρακτικών που αυξάνουν διαχρονικά την απληστία και διαιωνίζουν την ανισότητα. Για την ώρα, είναι ανεξακρίβωτο αν αυτοί οι νεο-σταυροφόροι εκατομμυριούχοι που εκστρατεύουν πρωτοφανώς εναντίον των κεκτημένων τους έχουν διαβάσει το βιβλίο «Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», του 54χρονου -όση δηλαδή ηλικία έχει και το Φόρουμ του Νταβός- Γάλλου οικονομολόγου
Τομά Πικετί
.
Στις 740 σελίδες του πονήματός του, που έγινε best seller το 2014, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι πολύ πλούσιοι θα συνεχίσουν να είναι πιο μπροστά από όλους τους άλλους. Κυρίως, όμως, υπογραμμίζει ότι η αναπόφευκτη πραγματικότητα είναι η εξής: «Ο πλούτος είναι τόσο συγκεντρωμένος που ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας ουσιαστικά αγνοεί την ύπαρξή του, ώστε κάποιοι να φαντάζονται ότι ανήκει σε σουρεαλιστικές ή μυστηριώδεις οντότητες». Σωστά μάλλον. Επειδή, όμως, οι καιροί αλλάζουν ραγδαία, είναι πιθανόν να μεταλλάσσονται και μερικές από αυτές τις σκοτεινές πλουτοκρατικές φιγούρες που πλάθει η λαϊκή φαντασία. Ποιος ξέρει; Ισως ανάμεσα σε αυτά τα αινιγματικά, αδιαπέραστα και ανεξιχνίαστα πλάσματα να φωλιάζουν και μερικές ευγενικές, σπλαχνικές και ανιδιοτελείς ψυχές που νοιάζονται πραγματικά για τους άλλους.
Ειδήσεις σήμερα:
Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος: «Έχει χάσει €1,5 εκατ.» – Μαρτυρίες για τη σχέση με τα τυχερά παιχνίδια
Θεσσαλονίκη: Βίντεο ντοκουμέντο από τον ξυλοδαρμό της 15χρονης – Τη φτύνουν και της ρίχνουν γροθιά
Διατάχθηκε ΕΔΕ για το βίντεο του Αλέξανδρου Κοψιάλη με τη σύλληψη του παιδόφιλου