Η συζήτηση στη ΕΕ δεν είναι καινούργια, αλλά έχει επανέλθει με ένταση στο προσκήνιο μετά την πρόσφατη έγκριση από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με μικρή διαφορά ψήφων (291 υπέρ, 274 κατά και 44 αποχές) του ψηφίσματος για την αλλαγή των ισχυουσών συνθηκών της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Eνωσης. Ανάμεσα στις προτάσεις συγκαταλέγεται και η εγκατάλειψη της αρχής της ομοφωνίας (βέτο), στην οποία εστίασε και ο γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς, επιδιώκοντας να ακυρώσει τις ενστάσεις (πρωτίστως τις ελληνικές) για την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας. Με την πλήρη διαγραφή από το κοινοτικό πλαίσιο του προνομίου της χρήσης της αρνησικυρίας, ουσιαστικά τα αδύναμα κράτη – μέλη της ΕΕ, ιδίως εκείνα που αντιμετωπίζουν ζωτικά θέματα εθνικής κυριαρχίας, μπορεί να χάσουν το πιο δυνατό όπλο τους, ενώ θα ισχυροποιηθούν ακόμη περισσότερο τα μεγαλύτερα κράτη – μέλη. Από την άλλη, ηγέτες τύπου Ορμπαν εκμεταλλεύονται μια κατάσταση που μεταβάλλει το βέτο σε τροχοπέδη της ευρωπαϊκής πορείας. Για το ζήτημα οι καθηγητές Παναγιώτης Κ. Ιωακειμίδης και Αθανάσιος Πλατιάς δίνουν σήμερα στα «ΝΕΑ» το δικό τους στίγμα, υποδεικνύοντας διαφορετικούς δρόμους.
