Η ανταρσία της Wagner κατά της στρατιωτικής ηγεσίας της Ρωσίας έχει διχάσει περαιτέρω τη ρωσική αντιπολίτευση, η οποία είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό διχασμένη για μια σειρά από ζητήματα και γεωγραφικά διασκορπισμένη στην εξορία, σύμφωνα με τους Moscow Times.
Ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ένας εξόριστος πρώην μεγιστάνας του πετρελαίου που μετατράπηκε σε αντιπολιτευόμενη προσωπικότητα, αναδείχθηκε γρήγορα ως ο πιο ηχηρός από τους απίθανους υποστηρικτές του επικεφαλής της Wagner, Γεωγκένι Πριγκόζιν, ενώ οι σύμμαχοι του φυλακισμένου επικριτή του Κρεμλίνου Αλεξέι Ναβάλνι προειδοποίησαν επανειλημμένα τους οπαδούς τους να μην δείξουν πίστη σε καμία από τις δύο πλευρές.
“Ο Πριγκόζιν επανέλαβε λέξη προς λέξη αυτό που εμείς, η αντιπολεμική αντιπολίτευση, λέμε από την αρχή του πολέμου: ο στόχος του πολέμου είναι η βαρβαρότητα και ο επίσημος λόγος του πολέμου… είναι σκουπίδια που κανείς δεν πιστεύει”, έγραψε ο Χοντορκόφσκι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις πρώτες ώρες της εξέγερσης.
“Ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να βοηθήσουμε τη χώρα μας αυτή τη στιγμή είναι να βοηθήσουμε τον κόσμο να ακούσει τον Πριγκόζιν ενώ λέει την αλήθεια”, πρόσθεσε ο Χοντορκόφσκι, συμβουλεύοντας τους υποστηρικτές του να σταθούν εμπόδιο σε όσους προσπαθούν να σταματήσουν την “πορεία της δικαιοσύνης” της Wagner προς τη Μόσχα.
Ο Χοντορκόφσκι, ο οποίος έχει πάνω από 230.000 ακόλουθους στο Telegram και πάνω από 608.000 στο Instagram, κάλεσε αργότερα τους οπαδούς του να “οπλιστούν”, σημειώνοντας ότι η ανταρσία “απέδειξε ότι μόνο οι οπλισμένοι άνθρωποι μπορούν να αντισταθούν στη δικτατορία”.
Οι δηλώσεις του θα δέχτηκαν κριτική από άλλα μέλη της αντιπολίτευσης.
“Αυτό δεν είναι σοβαρό και δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αναζήτηση κάποιου μάγου που θα μας απαλλάξει ξαφνικά από τον Πούτιν. Είναι ακόμη πιο περίεργο να το ακούμε αυτό από τον Χοντορκόφσκι”, δήλωσε ο πολιτικός της αντιπολίτευσης Βλαντίμιρ Μίλοφ σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Republic.
Όμως, η πιο έντονη κριτική στα στελέχη της αντιπολίτευσης που επέλεξαν να υποστηρίξουν τον Πριγκόζιν προήλθε από τη Φεμινιστική Αντιπολεμική Αντίσταση (FAR), το μεγαλύτερο αντιπολεμικό κίνημα της Ρωσίας.
“Γιατί είχαν την επιθυμία να ενταχθούν σε μια από τις σάπιες πλευρές αυτής της σύγκρουσης;” έγραψε το μέλος του FAR, Σάσα Ταλάβερ, σε μια ανάρτηση στα επίσημα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της ομάδας. “Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο λόγοι: περιορισμένη πολιτική φαντασία και ουσιαστικό κενό των πολιτικών σχεδίων τους”, πρόσθεσε.
Η Ταλάβερ τόνισε ότι στελέχη της αντιπολίτευσης, όπως ο Χοντορκόφσκι, έδειξαν αδιαφορία για τον κίνδυνο που εγκυμονούσε η ανταρσία για τους πολίτες στις πληγείσες περιοχές εν μέσω των “σκέψεών τους για τη Ρωσία μετά τον Πούτιν”.
Τη στάση του Χοντορκόφσκι, εν τω μεταξύ, επέλεξε και ο Ντένις Νικίτιν, ο νεοναζί ηγέτης του Ρωσικού Σώματος Εθελοντών, μιας ακροδεξιάς παραστρατιωτικής μονάδας Ρώσων πολιτών που μάχεται κατά της Μόσχας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η ομάδα ήταν μία από τις ηγετικές δυνάμεις πίσω από την εισβολή του Μαΐου στην περιοχή Μπέλγκοροντ της Ρωσίας.
Ο Ιλιά Πονομαριόφ, δημόσιος υποστηρικτής ενός άλλου ρωσικού τάγματος κατά του Κρεμλίνου με έδρα την Ουκρανία, της Λεγεώνας Ελευθερίας της Ρωσίας, επικρότησε επίσης τις δηλώσεις του Χοντορκόφσκι, αλλά προειδοποίησε ότι θα πρέπει να είναι “πιο επιλεκτικός όταν επιλέγει συμμάχους”.
Οι σχολιαστές εντόπισαν γρήγορα τις νότες πολιτικού καιροσκοπισμού στις βιαστικές, συναισθηματικές δηλώσεις του Χοντορκόφσκι. Πολλοί συμφώνησαν επίσης ότι η έκβαση της ανταρσίας της Wagner ισοδυναμούσε με σοβαρό λάθος υπολογισμό από την πλευρά του Χοντορκόφσκι.
“Νομίζω ότι οι περισσότεροι το είδαν είτε ως λάθος είτε ως παρεξήγηση της κατάστασης”, δήλωσε ο πολιτικός αναλυτής Αντόν Μπαρμπάσιν στους Moscow Times. “Αυτό δεν σημαίνει τίποτα καλό για τον Χοντορκόφσκι. Τουλάχιστον από τα σχόλια που έγιναν από άλλα στελέχη της αντιπολίτευσης… είναι σαφές ότι κανείς δεν εντυπωσιάστηκε από την πρωτοβουλία του”.
Όμως ο Χοντορκόφσκι, ο οποίος έχει την έδρα του στο Λονδίνο, παρέμεινε σταθερός στη θέση του ακόμη και μετά τις αυξανόμενες αντιδράσεις από τους συναδέλφους του στην αντιπολίτευση, φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίσει τους επικριτές του ως “επιζήμιους ανίκανους”.
Εν τω μεταξύ, ο διευθυντής του Ιδρύματος κατά της Διαφθοράς (FBK) του Αλεξέι Ναβάλνι, Ιβάν Ζντάνοφ, προειδοποίησε τους οπαδούς του ότι η μάχη μεταξύ των δύο αντιπάλων του, του Πούτιν και του Πριγκόζιν, θα αποφέρει “ελάχιστα οφέλη” για το κίνημα. “Τόσο η ρωσική ηγεσία όσο και ο Πριγκόζιν είναι εχθροί μας, όπως και όλοι οι άλλοι ληστές”, δήλωσε ο Ζντάνοφ μέσω Telegram στις 24 Ιουνίου.
Ο ίδιος ο Ναβάλνι έμαθε για την ανταρσία της Wagner μόνο εκ των υστέρων, καθώς η φυλακή του επικριτή του Κρεμλίνου τον κρατούσε σε κατάσταση απομόνωσης από τις πληροφορίες.
Στο μήνυμα που δημοσίευσε στις πλατφόρμες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Ναβάλνι τόνισε ότι η ευθύνη για την αποτυχημένη ανταρσία – η οποία πιστεύεται ότι οδήγησε στο θάνατο τουλάχιστον 13 ανθρώπων – βαρύνει εξ ολοκλήρου τον Πούτιν, ο οποίος επέτρεψε την άνοδο της Wagner.
“Το καθεστώς του Πούτιν είναι τόσο επικίνδυνο για τη χώρα που ακόμη και η αναπόφευκτη κατάρρευσή του θα δημιουργούσε την απειλή ενός εμφυλίου πολέμου”, δήλωσε ο Ναβάλνι.