31%
Κυριάκος Μητσοτάκης
Ηταν τόσο απαιτητική η προεκλογική περίοδος σε ό,τι αφορά την κινητοποίηση του ενδιαφέροντος ενός ήδη κουρασμένου ακροατηρίου από τις διαδοχικές κάλπες, αλλά είναι επίσης τόσο κρίσιμη η επίτευξη του γαλάζιου στόχου να επαναβεβαιωθεί η «εντολή» των τελευταίων εθνικών εκλογών, με αποτέλεσμα η προεκλογική εκστρατεία του Κυριάκου Μητσοτάκη να τα χωρέσει όλα: και θετικός λόγος υπήρξε, ιδίως στην τελική ευθεία ήταν εκείνος που ξεχώρισε στις ομιλίες του, όπως έκανε πέρυσι ενόψει των διπλών βουλευτικών εκλογών, αλλά και μέθοδοι «αρνητικής» πολιτικής επικοινωνίας προκρίθηκαν. Οι τελευταίες φάνηκαν μέσα από την ανάγκη για αλλεπάλληλες «προειδοποιήσεις» να μην υπάρξουν «πισωγυρίσματα» στις εποχές των «ψεμάτων» και των «λεφτόδεντρων» αλλά ούτε και «πειραματισμοί» ως έκφραση απογοήτευσης από τον πρώτο χρόνο της δεύτερης κυβερνητικής θητείας.
Ετσι ο ίδιος έθεσε από νωρίς τον πήχη της ΝΔ στο 33% των τελευταίων ευρωεκλογών. Κι ενώ το ανώτερο όριο της ΝΔ μπαίνει από τους γαλάζιους σαφώς υψηλότερα, πέριξ του 34,5%, το κάτω άκρο, εκείνο που λειτουργεί ως «ψυχολογικό» όριο για τον Μητσοτάκη είναι το 31%. Γιατί η επικοινωνιακή σε πρώτη φάση διαχείριση και στη συνέχεια η πολιτική ερμηνεία και διαχείριση ενός τέτοιου ποσοστού θα προκαλέσουν κραδασμούς σε Μαξίμου και Πειραιώς. Η ανάγνωση μιας κακής εκλογικής επίδοσης θα συνυπολογίσει ταυτόχρονα την απόσταση της κεντροδεξιάς παράταξης από τον δεύτερο. «Αλλο μια ψαλίδα 10 μονάδων και κάτω και άλλο μια διαφορά 15 μονάδων» παραδέχεται γαλάζιο στέλεχος. Το όριο του 31% δεν είναι μόνο «ψυχολογικό». Εχει, όπως παραδέχονται στελέχη της παράταξης, και ουσιαστικό αποτύπωμα. Κι αυτό από τη στιγμή που η ευρωκάλπη λειτουργεί για εκείνους ως πρώτο κρας τεστ για την προοπτική διεκδίκησης της αυτοδυναμίας στις επόμενες εθνικές εκλογές. Μια προοπτική που δεν μένει ανεπηρέαστη από το… πόσο ψαλιδισμένη θα αποδειχθεί την Κυριακή η δύναμη της κυβερνώσας παράταξης, αντίθετα θα διευκολύνει ή θα δυσκολέψει την πορεία της ΝΔ προς τις στοχεύσεις των εθνικών εκλογών. Σημειωτέον, από το 33% στις ευρωεκλογές του 2019 η ΝΔ είχε οδηγηθεί στο 39% της εθνικής κάλπης.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
Εθεσε αναλυτικά την ατζέντα των ευρωπαϊκών προκλήσεων
Εβαλε πρώτος το δίλημμα της κάλπης
Ισορρόπησε μεταξύ θεσμικότητας και ΤikTok
Προσπάθησε να πατήσει σε δύο βάρκες – την κεντρώα και τη δεξιά
Δεν αποδείχθηκε αρκετά πειστικό το διακύβευμα της σταθερότητας
Δημιούργησε «μπαμπούλες» χωρίς να υπάρχει αντίπαλος
16,5%
Στέφανος Κασσελάκης
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να κινηθεί με πολύ «σκληρές» διαχωριστικές γραμμές από τη «Δεξιά» του Κυριάκου Μητσοτάκη και διαρκώς απέναντι στην «αλαζονεία του 41%». Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανίστηκε κυρίως στα τελευταία 24ωρα της προεκλογικής περιόδου με ισχυρή αυτοπεποίθηση αλλά και αισιοδοξία για το κόμμα του, ζητώντας επίμονα την «ανατροπή» έπειτα από τη βαριά ήττα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εθνικές εκλογές του 2023 και αφήνοντας πίσω του τις εξελίξεις που υπήρξαν στην Κουμουνδούρου. Εξάλλου εκτίμησε «με σιγουριά» ότι «είμαστε πάρα πολύ κοντά» στο 20% με το βλέμμα στην προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ να μπει ξανά σε τροχιά εξουσίας. Για τον ίδιο, που έχει ορίσει ως μέτρο σύγκρισης τη ζώνη επίδοσης του κόμματος τον Ιούνιο του 2023 – σε αντίθεση με τον Μητσοτάκη που ζητά συγκρίσεις ευρωεκλογών με ευρωεκλογές «όχι μήλα με πορτοκάλια» –, το κρίσιμο «ψυχολογικό» όριο είναι το 16,5%. Γιατί ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είναι μία ολόκληρη μονάδα κάτω από τον εκλογικό πήχη που επέλεξε ο ίδιος ως ένα πρώτο «μήνυμα» για την «απόλυτη ανατροπή», την οποία προσδοκά στη συνέχεια, καθώς και ως πρώτο «χτύπημα» στις επιδόσεις της κυβερνώσας παράταξης. Ενα από τα καθοριστικά ζητούμενα για την Κουμουνδούρου είναι να οδηγηθούν τελικά στην κάλπη τα νεότερης ηλικίας εκλογικά ακροατήρια αλλά και 40άρηδες που μπορεί να ζυγίζουν τις επιλογές τους ως την τελευταία στιγμή.
Και ενώ οτιδήποτε πάνω από το 17% των τελευταίων εθνικών εκλογών – πόσω μάλλον ποσοστά της τάξεως του 18% ή όπως προσδοκά ο Κασσελάκης του 20% – θα δώσει νέο αέρα στον αρχηγό για τις διεργασίες της επόμενης ημέρας, οτιδήποτε κάτω από 16,5% θα φέρει σύννεφα στην Κουμουνδούρου. Και πάλι όμως η ανάγνωση του αποτελέσματος δεν αφορά για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκλειστικά το ποσοστό του κόμματός του. Θα παίξουν τον δικό τους ρόλο, συνδυαστικά, άλλα δύο δεδομένα: πρώτον, το πόσο θα έχει κλείσει ή αντίθετα μεγαλώσει η ψαλίδα με τη ΝΔ και δεύτερον, ποια θα είναι η απόσταση ανάμεσα στον δεύτερο και στον τρίτο, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για τη «μάχη» της Κεντροαριστεράς.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
Πόνταρε στην αδιαμεσολάβητη, διαπροσωπική επικοινωνία με χαμόγελο
Ετρεξε καμπάνια αισιοδοξίας
για το κόμμα του
Είχε εκτεταμένη παρουσία στα social media με ισχυρές ενέσεις lifestyle
Δεν ανέδειξε τις προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ
Υπήρξε παντελής έλλειψη ευρωπαϊκού περιεχομένου
Επένδυσε σε ισχυρές δόσεις τοξικότητας
12,5%
Νίκος Ανδρουλάκης
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κράτησε από την αρχή έως το τέλος αποστάσεις τόσο από τη ΝΔ (έχοντας σταθερά στο στόχαστρο το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη) όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ, επιλέγοντας να μιλήσει προγραμματικά, με αναφορές σε θέματα της καθημερινότητας αλλά και με επισημάνσεις για τις ευρωπαϊκές προκλήσεις. Για τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ το… ασημί, δηλαδή η δεύτερη θέση στην κατάταξη των κομμάτων μέσα από τις ευρωπαϊκές εκλογές, ήταν και παραμένει ο κυρίαρχος στόχος της Κυριακής. Στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη επιμένουν ότι δίνεται μια «μάχη χωρίς ταβάνι», όμως οι αυριανοί στόχοι – εκείνοι που προσδιορίζουν τελικά και το «ψυχολογικό» όριο για τον αρχηγό – είναι σαφείς. Μεταξύ άλλων είναι να αυξηθεί οπωσδήποτε το ποσοστό των τελευταίων εθνικών εκλογών, δηλαδή το 11,8%, με ισχυρότερο διψήφιο. Μια οριακή ενίσχυση του πασοκικού ποσοστού, έως μία ποσοστιαία μονάδα δηλαδή, είναι το μίνιμουμ που περιμένει το ΠΑΣΟΚ από την προσπάθειά του. Για τον λόγο αυτόν το «ψυχολογικό» όριο για τον Ανδρουλάκη μπαίνει πέριξ του 12,5%.
Οπως ισχύει για τους αρχηγούς της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το επιτελείο του θα στρέψουν το βλέμμα των αναλύσεών τους στους συσχετισμούς με τους πολιτικούς αντιπάλους τους. Για τη Χαριλάου Τρικούπη, που διεκδικεί τον ρόλο του κυρίαρχου αντιπολιτευτικού πόλου – εκείνου δηλαδή που με σοβαρότητα και αξιοπιστία μπορεί να αμφισβητεί τη ΝΔ –, είναι κρίσιμη η ψαλίδα με την Κουμουνδούρου, προκειμένου να μη βρεθεί το πασοκικό στρατόπεδο σε εσωτερικές μάχες και τριγμούς και μπροστά σε μια δύσκολη περίοδο διαχείρισης μιας εκλογικής αποτυχίας. Ο ίδιος ο Ανδρουλάκης άλλωστε επιδιώκει να έχει ελευθερία και πρωτοβουλία κινήσεων την επόμενη ημέρα σε ό,τι αφορά ευρύτερα τον προοδευτικό χώρο, ενώ αντίστοιχα με τον Μητσοτάκη και τον Κασσελάκη περιμένει και εκείνος από την ευρωκάλπη τα πρώτα σινιάλα για τα επόμενα βήματα: κυρίως για τον ακόμα μεγαλύτερο στόχο των εθνικών εκλογών.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ
Επέμεινε στις προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ (και) με ευρωπαϊκό πρόσημο
Προέβαλε πολύ το πασοκικό brand
Παρουσίασε ένα κομματικά πολυσυλλεκτικό ψηφοδέλτιο
Δεν έριξε καθόλου βάρος στο χαλαρό, προσωπικό στοιχείο
Είχε μικρής έκτασης αξιοποίηση των digital εργαλείων
Επέδειξε προσήλωση σε θέματα που δεν απασχόλησαν τους ψηφοφόρους προεκλογικά