Του Κώστα Ράπτη
Η καλή εκδοχή είναι ότι πρόκειται για μιαν ιδιόμορφη τακτική κατάληψης θέσεων από τους ενδιαφερόμενους, ενόψει μελλοντικού συμβιβασμού. Η κακή (και περισσότερο πιθανή) εκδοχή είναι ότι το κενό στρατηγικής οδηγεί τους πρωταγωνιστές του ουκρανικού πολέμου σε μια διολίσθηση προς εφιαλτικά σενάρια κλιμάκωσης.
Ο Ελβετός συνταγματάρχης ε.α. και έμπειρος αναλυτής Ζακ Μπο (Baud) εικονογραφεί αυτό το κενό στρατηγικής, τονίζοντας ότι αδυνατεί να εντοπίσει στη σκέψη των Δυτικών συμμάχων της Ουκρανίας κάποιον ρεαλιστικό “αντικειμενικό σκοπό”, όπως λέγεται στη στρατιωτική γλώσσα, πέρα από την ίδια τη συνέχιση του πολέμου, προκειμένου να φθείρεται η Ρωσία.
Κάτι τέτοιο φαντάζει εύκολο, στον βαθμό που το κόστος του πολέμου σε ανθρώπινες ζωές και καταστροφή των υποδομών το πληρώνει αποκλειστικά η Ουκρανία. Στον βαθμό, ωστόσο, που η ρωσική πλευρά έχει πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο μέτωπο, η άμεση εμπλοκή δυτικών δυνάμεων, δεδομένων και των ελλείψεων της Ουκρανίας σε ανθρώπινο προσωπικό, γίνεται, όπως κατέδειξε και η παρέμβαση του Εμμανουέλ Μακρόν, όλο και πιο πιθανή.
Ή μάλλον, η ομολογημένη εμπλοκή. Διότι στην προσπάθειά του να αποτρέψει την αποστολή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Taurus από τη χώρα του στην Ουκρανία (η οποία δεν θα έχει νόημα χωρίς την συνοδεία των αντίστοιχων χειριστών), ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς αποκάλυψε ότι Γάλλοι και Βρετανοί ήδη βρίσκονται στην ουκρανική επικράτεια και εμπλέκονται στην στοχοποίηση ρωσικών θέσεων με τα δικά τους συστήματα.
Το περιστατικό θα αποτελούσε επαρκή εικονογράφηση των διαιρέσεων που πλέον διαπερνούν την ευρωπαϊκή πλευρά, αν δεν εξελισσόταν σύντομα σε ενός είδους φάρσα. Διότι η διευθύντρια του RT (και έμπιστη του Κρεμλίνου) Μαργαρίτα Σιμονιάν έσπευσε την Παρασκευή να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο της συνομιλίας του αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας της Γερμανίας με λοιπούς υψηλόβαθμους αξιωματικούς, που ως αντικείμενο είχε τον σχεδιασμό πληγμάτων εναντίον της Ρωσίας, αρχής γενομένης από τη Γέφυρα του Κερτς στην Κριμαία, με αξιοποίηση των Taurus, αν δοθεί το πράσινο φώς από τη γερμανική πολιτική ηγεσία.
(Το ότι οι συνομιλούντες, που ουσιαστικά επιχειρούσαν να προκαταλάβουν την πολιτική ηγεσία σε επιλογές κλιμάκωσης, κατέφευγαν συχνά στα αγγλικά, αντί της μητρικής τους γλώσσας είναι άλλη μία χαρακτηριστική λεπτομέρεια).
Η αυθεντικότητα της συνομιλίας δεν αμφισβητείται. Και περισσότερο και από το περιεχόμενό της εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία αυτή υπεκλάπη από τους Ρώσους – και η ταπείνωση της γερμανικής πλευράς δεν μειώνεται, κάθε άλλο, από την εκ των υστέρων αποκάλυψη ότι οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί δεν χρησιμοποιούσαν ασφαλείς επικοινωνίες, ενώ συζητούσαν τόσο ευαίσθητα θέματα.
Αναπόφευκτα κάνει κανείς τον συνειρμό με τις επιδόσεις της γερμανικής φρεγάτας “Έσση”, η οποία απεστάλη προσφάτως στην Ερυθρά Θάλασσα, μόνο και μόνο για να εξαπολύσει πυρά εναντίον drone των συμμάχων Αμερικανών, εν μέσω πλήρους σύγχυσης.
Η αντίδραση της Μόσχας στις αποκαλύψεις είναι αξιοπρόσεκτη. Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και νυν αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ (ο οποίος έχει αναλάβει έναν ρόλο μεταξύ troll και “κακού μπάτσου” στις σχέσεις με τη Δύση) προχώρησε σε ανάρτηση στην οποία χαρακτηρίζει τους Γερμανούς “ιστορικούς αντιπάλους που έχουν πάλι γίνει ανοικτά εχθροί” και κλείνει τονίζοντας την επικαιρότητα της ιαχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου “Θάνατος στους Φασίστες!”…
Όλα αυτά γίνονται στο φόντο της διαρκούς προσπάθειας της Δύσης να τεστάρει, ανεβάζοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες της αποστελλόμενης εξοπλιστικής βοήθειας, τις άγραφες “κόκκινες γραμμές” του Πούτιν, θεωρώντας ότι ο Ρώσος ηγέτης μπλοφάρει στις απειλές του (όπως τις επανέλαβε καθαρά και την προηγούμενη εβδομάδα στην ετήσια ομιλία του ενώπιον του κοινοβουλίου) για χρήση πυρηνικών όπλων, αν απειληθεί η ρωσική κρατική υπόσταση.
Υποτιμάται έτσι η πιθανότητα οι “κόκκινες γραμμές” να γίνουν πολύ πραγματικές κάποια στιγμή. Πόσω μάλλον που ο Πούτιν διαθέτει τώρα ένα πλεονέκτημα χάρη στα νέα ρωσικά πυρηνικά όπλα, το οποίο δεν θα μείνει για πολλά χρόνια αναπάντητο.