Δεν είναι συνηθισμένο ο πρόεδρος της Βουλής να μιλάει ως απλός βουλευτής, στα έδρανα της Βουλής. Αλλά ο Κωνσταντίνος Τασούλας θεώρησε δημοκρατική υποχρέωσή του να αφήσει για λίγο τον προεδρικό θώκο για να ζητήσει υπευθυνότητα και συναίνεση στην ψηφοφορία για την επιστολική ψήφο, έστω και αν η τροπολογία για επέκτασή της και στις βουλευτικές εκλογές κατατέθηκε εκπρόθεσμα.
Για να πείσει, ο πρόεδρος περιέγραψε το σκηνικό του χρεοκοπημένου δικομματισμού που θεμελιώθηκε στο πολιτικό κόστος: «Με αναβολές και με καταγγελίες οι οποίες άλλαζαν, όταν άλλαζαν οι θέσεις μας στην κυβέρνηση και οι αναβάλλοντες εγένοντο καταγγέλλοντες και οι καταγγέλλοντες εγένοντο αναβάλλοντες, έτσι προχωρούσε, έτσι κουτσοπροχωρούσε η Ελλάδα, με φόβο πολιτικού κόστους για τους αναβάλλοντες και με ενθουσιασμό για τους καταγγέλλοντες, οι οποίοι όμως γίνονταν και αυτοί, εν συνεχεία, αναβάλλοντες, όταν κέρδιζαν την κυβέρνηση».
«Αξίζει λοιπόν τον κόπο να υπονομεύσουμε μια ιστορική εξέλιξη, επειδή είναι η τροπολογία εκπρόθεσμη; Αξίζει τον κόπο να φοβηθούμε ότι τάχα μπορεί να θεωρηθούμε ότι μας εκμεταλλεύονται την αδυναμία μας, ενώ στην ουσία αξιοποιούν την υπευθυνότητά μας;», διερωτήθηκε ο πρόεδρος. Και έκανε έκκληση στην αντιπολίτευση να βρει το πολιτικό θάρρος να αλλάξει έναν ιστορικό αναχρονισμό. Για να δούμε, θα καταφέρει ο πρόεδρος να γείρει η ζυγαριά υπέρ της λογικής;