Πολύς κόσμος την έχει πατήσει με τις ψεύτικες αναρτήσεις της τεχνητής νοημοσύνης και όσο προχωράει η τεχνολογία αυτή, τόσο πιο πολύς θα την πατάει. Ειδικά σε ό,τι αφορά φωτογραφίες και βίντεο. Εχουμε δει ακόμη και ομιλίες ολόκληρες φτιαγμένες με «μηχανές» ΑΙ, τόσο ρεαλιστικές στην όψη που θέλει προσοχή πριν κανείς υιοθετήσει κάτι, ειδικά αν του μοιάζει «πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό». Διότι έτσι την πατάμε συνήθως. Οταν η εκάστοτε ψεύτικη είδηση/εικόνα εκπέμπει ένα μήνυμα που μοιάζει να επιβεβαιώνει τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες ή και τις προκαταλήψεις μας. Αυτό έπαθε κι ο Παύλος Πολάκης και είθε το πάθημά του να γίνει οδηγός και για άλλους πολιτικούς που δραστηριοποιούνται συστηματικά στα social media. «Οι αγρότες στο Παρίσι… Ετσι κέρδισαν» έγραψε συνοδεύοντας το σχόλιο με μια δήθεν «φωτογραφία» των δρόμων της πόλης του Φωτός γεμάτων δεμάτια με σανό και τον πύργο του Αϊφελ στο βάθος. Δύο ώρες μετά και αφού είχε λάβει δεκάδες σχόλια που του επεσήμαναν πως είναι fake, πρόσθεσε στην ανάρτηση τη φράση «η φωτογραφία από τεχνητή νοημοσύνη, αλλά δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα». Εντάξει, καταλαβαίνω, άβολο να παραδεχθεί κοτζάμ Πολάκης ότι λάθεψε…
Αεί διδασκόμενος
Το παραπάνω ευτράπελο επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί σοφότεροι εμού κατάλαβαν εδώ και αιώνες. Πως όσο ζούμε μαθαίνουμε. Αξίωμα που, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, ασπάζεται και ο Στέφανος Κασσελάκης που εναποθέτει στη Θεοδώρα Τζάκρη τις ελπίδες του για μια ταχεία εκμάθηση της ελληνικής λαϊκής αργκό. Κατά την επίσκεψή τους στην Agrotica και τη συνομιλία τους με εκθέτες παραγωγούς, η Τζάκρη ξάφνιασε και πάλι τον Κασσελάκη με τη φράση «όλα τα ‘χε η Μαριορή». Εκθαμβος, ενώπιον καμερών, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διερωτήθηκε «αυτές τις εκφράσεις πού τις βρίσκεις; Ολο εκφράσεις είσαι τελευταία». Για να παρέμβει, με την αρμοδιότητα της αναπληρώτριας τομεάρχη Παιδείας, η Ράνια Θρασκιά που του εξήγησε «είναι μέσα από τον λαό», ενώ και ένας ακόμη κύριος από το πηγαδάκι του είπε ότι «η φράση προέρχεται από την κοινωνία». Με εμφανή ικανοποίηση, ο Κασσελάκης απεφάνθη, λοιπόν, πως, ναι, «ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ».
Αισθητή απουσία
Τη φιλομαθή διάθεσή του δεν την έκρυψε ούτε όταν επισκέφθηκε το μπλόκο αγροτών στην Ημαθία. Κατ’ αρχάς, απέκτησε μια πολύτιμη και απολύτως ελληνική εμπειρία πολιτευτού όταν ανέβηκε πάνω σε τρακτέρ. Λίγο ο κόσμος, βέβαια, λίγο η φασαρία, παραλίγο να γίνει παρεξήγηση, όταν ο Κασσελάκης ρώτησε τι μάρκα είναι το τρακτέρ και, αντί για Στάγερ, άκουσε «Στάλιν». Μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ τέτοια κακά ονόματα, όμως. Στην κουβέντα του με τους διαμαρτυρόμενους αγρότες, όμως, εμφανής ήταν η απουσία της δασκάλας του λαϊκού λανγκάζ. Το είπε κι ο ίδιος, άλλωστε: «Πού είναι η Θεοδώρα, να μου πει και άλλη έκφραση;».
Ο φόβος της «χαλαρής ψήφου»
Ενα από τα θέματα που απασχολούν την Πειραιώς και τους «γαλάζιους» είναι το σενάριο της «χαλαρής ψήφου». Αναλύοντας δε και τις δημοσκοπήσεις, όπου ο μόνος χώρος που καταγράφει αύξηση είναι στα δεξιά της Δεξιάς, πολλούς έχουν αρχίσει να τους ζώνουν τα φίδια ότι θα βρουν ψηφοφόροι της ΝΔ την ευκαιρία να στείλουν μήνυμα δυσαρέσκειας στις ευρωεκλογές, θεωρώντας πως είναι κάλπες χαμηλού πολιτικού διακυβεύματος. Δεν ήταν τυχαίο το μήνυμα που έστειλε ο Μάκης Βορίδης σε κομματική εκδήλωση Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης: «Απέναντι σε οργανωμένα ιδεολογικά και πολιτικά συμφέροντα που θέλουν να πλήξουν το παράδειγμα ηγεσίας του Πρωθυπουργού μας, το επιτυχημένο πρότυπο διακυβέρνησής μας, το ισχυρότερο ευρωπαϊκό δεξιό κόμμα» είπε ο Βορίδης «η επιλογή των εκπροσώπων μας στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά σημαντική. Δεν υπάρχει περιθώριο χαλαρής ψήφου». Κι είχε σημασία που το είπε αυτός που είναι στην επικαιρότητα τελευταία εξαιτίας της διαφωνίας του με κυβερνητικό νομοσχέδιο…
Η μέθοδος Μητσοτάκη
Δδεν μπορώ πάντως να μην καταγράψω την αισιοδοξία του Πρωθυπουργού στο άρθρο που έγραψε για το «Economist», το περιοδικό που επαίνεσε τη διακυβέρνησή του αναδεικνύοντας την Ελλάδα σε «χώρα της χρονιάς» το 2023. Στο άρθρο του ο Μητσοτάκης δίνει «οδηγίες» για το πώς καταπολέμησε τον λαϊκισμό. Σημειώνοντας ότι στις τελευταίες εκλογές «η νίκη μας έδειξε ότι ήταν δυνατό να περιορίσουμε τα περιθώρια των λαϊκιστών, διατηρώντας ευχαριστημένους τους παραδοσιακούς δεξιούς και κεντροδεξιούς ψηφοφόρους μας και επιπλέον διευρύνοντας την απήχηση του κόμματός μας στους Ελληνες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι ή ακόμη και κεντροαριστεροί. Τα ακροδεξιά κόμματα πήραν ποσοστό 12%, αλλά αυτή η επίδοση ήταν παρασάγγας ασθενέστερη από ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες». Πώς το έκανε αυτό; Διότι, γράφει, σε «μια εποχή ευρέως διαδεδομένου κυνισμού, η Ελλάδα έδειξε ότι η πολιτική μπορεί να ασκηθεί με διαφορετικό τρόπο».