Ανοίγει απόψε η πρεμιέρα του 4ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Από το πρώτο πολύ νερό κύλησε. Το πρώτο σίγουρα με άλλον ηγέτη από τον Τσίπρα. Και μια ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη μετά την Κυριακή που μας πέρασε. Οπως έλεγε χθες παλιός του χώρου, που δεν ανήκει πια στο κόμμα, ανά πάσα στιγμή μπορεί η διαδικασία που θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή, να τιναχθεί στον αέρα. Και γιατί; Μα γιατί λείπουν οι κακοί. Και οι κακοί στα κόμματα λειτουργούν και εξισορροπητικά. Τώρα οι κακοί είναι άλλοι. Καινούργιοι κακοί, χθεσινοί καλοί.
Αν έχει ένα ενδιαφέρον πάντως να μετρηθεί ποιος ως τώρα είναι κερδισμένος στον χώρο μετά τη νέα περιδίνηση, αυτό μπορεί να γίνει μόνον με μια κάπως ψύχραιμη ματιά και μακριά από μια αντι-ΣΥΡΙΖΑ δημοσιολογία που τείνει να γίνει ντεμοντέ.
Για παράδειγμα, έχει εγγράψει «πολιτικές μετοχές» ο Διονύσης Τεμπονέρας που νωρίς κατέθεσε κείμενα-παρεμβάσεις και είχε μια επαρκή αγωνία για τον ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτική δύναμη και όχι απλώς ως έκφραση διαμαρτυρίας. Στους κερδισμένους ο Ραγκούσης και ο Σπίρτζης, που ήδη βλέπουν την επόμενη ημέρα και καταλαβαίνουν πως πρέπει το κόμμα τους να προλάβει μια καλή θέση στον αστερισμό της Κεντροαριστεράς και στη συζήτηση που αναμφίβολα θα ξεκινήσει μετά τις ευρωεκλογές. Και ο Νίκος Παππάς στους κερδισμένους αφού οι κομματικοί όροι που έθεσε στον Κασσελάκη ήταν αναγκαίοι για να μην πιστωθεί ο ίδιος μια απροϋπόθετη στήριξη αρχηγικού τύπου. Στους κερδισμένους και ο Γιώργος Τσίπρας που έχει πάρει εδώ και καιρό τις αποστάσεις του.
Ο Κασσελάκης τώρα, φαίνεται να έχει μια δημοφιλία στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα μέρος της, όχι μικρό, βλέπει έναν παράδοξο συμβολισμό: πως ο νέος από τις ΗΠΑ τα έχει βάλει με την κομματική νομενκλατούρα. Πως θέλει να τα αλλάξει όλα και βρίσκει αντιστάσεις. Εδώ κανείς θα συναντήσει και αθώα ελατήρια αλλά και ένα είδος ποπουλισμού που κληροδότησε ο Τσίπρας. Ο τελευταίος κατάφερε με όλες τις τελευταίες εξελίξεις το εξής: είτε πάει από σήμερα στο συνέδριο, είτε δεν πάει, είτε μιλήσει, είτε δεν μιλήσει να είναι είδηση.
Ο λόγος προφανής. Αν τώρα αναρωτιέστε γιατί δεν καταμέτρησα τους χαμένους, έχω τον λόγο μου. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε μια συγκυρία όπου όλοι μαζί πάνω στο καράβι τρώνε το ίδιο κόστος. Και τώρα δεν υπάρχουν κακοί (πήγαν στη Νέα Αριστερά) για να χρεώσουν τη ζημιά. Είτε ροκανιστεί ο Κασσελάκης, είτε όχι, η αποστροφή του κόσμου είναι εδώ και υπαρκτή για το κόμμα που πρωταγωνιστεί μετά το 2010. Και βασικά το συνέδριο είτε θα επικυρώσει τη δομική κρίση, είτε απλώς θα περάσει αδιάφορο.