«Προτιμώ να είμαι χρήσιμος για την πατρίδα μου, παρά ένας ευχάριστος διασκεδαστής»: αυτή η φράση του Νίκου Ανδρουλάκη πριν μερικές μέρες συμπύκνωσε το σημείο πάνω στο οποίο βασίζει την κριτική του στην αξιωματική αντιπολίτευση ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Και μαζί, αποτελεί το αφήγημα της Χαριλάου Τρικούπη για τη μάχη που διεξάγεται παράλληλα με τις ευρωεκλογές, για το κόμμα που θα έχει την κυριαρχία στην Κεντροαριστερά – άρα και την πρωτοβουλία την επόμενη μέρα, για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου. Σε αυτό το πλαίσιο απάντησαν από την Κουμουνδούρου, πως ο Ανδρουλάκης «προσβάλλει» ένα μεγάλο μέρος του προοδευτικού κόσμου. Στην πραγματικότητα, όμως, και παρά τις κομματικές κόντρες, σ’ αυτές τις ευρωεκλογές συγκρούονται όντως δύο διαφορετικές προεκλογικές προσεγγίσεις, που θα αξιολογηθούν στην κάλπη, με το βλέμμα στραμμένο στις εθνικές εκλογές του 2027.
Στο ΠΑΣΟΚ, παρότι έχουν εξελίξει την κομματική επικοινωνία (υπάρχει πια και εταιρεία που ασχολείται με την ψηφιακή παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να συγκριθούν σ’ αυτό το γήπεδο με την Κουμουνδούρου – ειδικά από τη στιγμή που ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης έχει «πάρει πάνω του» την προεκλογική καμπάνια, με τρόπο που θυμίζει αμερικανική πολιτική επικοινωνία. Εχουν επιλέξει, ωστόσο, να απευθυνθούν στο προοδευτικό ακροατήριο που θέλει μια πολιτική απάντηση στη ΝΔ και σε όσους θεωρούν πως το δίπολο μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν προβλέπει αλλαγή δυνάμεων. Να προβάλλονται, δηλαδή, ως η κομματική δύναμη εκείνη που θα πιέζει την κυβέρνηση για απαντήσεις, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του, με τη στρατηγική «της πόλωσης και του λαϊκισμού» που έχουν επιλέξει για να επιτίθενται στο Μέγαρο Μαξίμου, περιγράφονται ως «βολικός αντίπαλος».
Τα «χτυπήματα»
Η Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και ο Ανδρουλάκης στις εμφανίσεις του, χρησιμοποιεί ως περγαμηνή τον τρόπο με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ κινήθηκε ως τώρα και τα «χτυπήματα» που έχει πετύχει στην κυβέρνηση – πρώτα με την υπόθεση των υποκλοπών και τις τότε παραιτήσεις και έπειτα με την πρόταση δυσπιστίας που θεωρείται πως έφερε την παραίτηση δύο ακόμα υπουργών. Η ανάδειξη των θεμάτων από την πασοκική πλευρά γίνεται με θεσμικό τρόπο τόσο εντός όσο και εκτός Βουλής: η χθεσινή παρουσία του Ανδρουλάκη στη Βαρβάκειο αποτύπωσε συμβολικά την έμφαση που δίνει το ΠΑΣΟΚ στην ακρίβεια.
«Η ακρίβεια, το κόστος στέγασης και η κατάσταση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας υπονομεύουν την καθημερινότητα του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό, στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου δεν κρίνεται η πολιτική σταθερότητα. Κρίνεται η κυβερνητική αλαζονεία, που περιφρονεί τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών», ανέφερε χαρακτηριστικά στη δήλωσή του.
Η θεσμική προσέγγιση της αντιπολίτευσης, σε κάθε περίπτωση, θεωρείται ο «δύσκολος» δρόμος και σ’ αυτό στέκονται και τα κεντροαριστερά στελέχη όταν έρχονται αντιμέτωπα με ερωτήματα για την αργή άνοδο του ΠΑΣΟΚ ή για τη στασιμότητα στις δημοσκοπήσεις.
Στον αντίποδα, στον ΣΥΡΙΖΑ βασίζουν την καμπάνια τους στην επικοινωνιακή δεινότητα Κασσελάκη, που σκοπεύει να έχει δημόσιες παρεμβάσεις, και σε εκπομπές infotainment, από τα νησιά στα οποία βρίσκεται – με κύρια απεύθυνση σε ένα ακροατήριο που μπορεί να χαρακτηριστεί και περισσότερο απολιτίκ. Σε έναν βαθμό, ωστόσο, ψάχνουν και στην Κουμουνδούρου εξισορροπητικούς παράγοντες: σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να λογαριάζεται η επίθεση του Νίκου Παππά στην κυβέρνηση για την κατάσταση της οικονομίας, αλλά και η σφοδρή αντίδραση για την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που συνδέεται ευρύτερα με το θέμα των υποκλοπών.