Ετσι όμως, καμία από τις δύο δεν βλέπει ότι η πορεία που ακολουθεί σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση είχε προδιαγραφεί από τα χρόνια της κυβερνώσας Αριστεράς. Το στάτους του μικρομεσαίου κόμματος δεν ήρθε μόνο γιατί μεταξύ 2019 και 2023 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να επανεφεύρει τον εαυτό του ή έστω να αναλογιστεί τις αιτίες της ήττας του.
Ηρθε κι επειδή οι συριζαίοι δεν κατανόησαν ποτέ ακριβώς τους λόγους για τους οποίους εκτοξεύθηκαν από το 4% στο 36%. Καβάλησαν το κύμα της αγανάκτησης αλλά δεν κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα δικό τους ρεύμα. Πολιτικοί αναλυτές και εκλογολόγοι είχαν επισημάνει από πολύ νωρίς πως όλοι αυτοί που ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν γίνει αριστεροί, όπως πίστευαν τα στελέχη του κόμματος.
Κι ο προηγούμενος αρχηγός τους – που σήμερα τους αποκαλεί μέσω διαρροών ανώριμους – δεν φρόντισε ποτέ να διαχωρίσει την αριστεροσύνη από τον λαϊκισμό, ο οποίος έδινε τον τόνο τόσο στα κυβερνητικά χρόνια όσο και τη δεύτερη φορά στα αντιπολιτευτικά έδρανα. Το εγχείρημα ήταν καταδικασμένο να τελειώσει έτσι γιατί ούτε για μια πολιτική στιγμή δεν απέκτησε θετική και ρεαλιστική ατζέντα. Τι κι αν τώρα χωρίζουν; Ολοι μαζί φώναζαν για τις αυταπάτες τους.