Πραγματικά είναι απορίας άξιο πώς είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Ανδρουλάκης προσωπικά να μην αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ισπανία. Από τις ανακοινώσεις που έχουν εκδώσει (με αφορμή δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη) καταλαβαίνουμε πως απλά κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Η αλήθεια, όμως, δεν αλλάζει και η σκληρή πραγματικότητα είναι η ακόλουθη:
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του πρωθυπουργού Σάντσεθ έχασε τις εκλογές της 23ης Ιουλίου. Ηλθε δεύτερο με 122 έδρες, ενώ το Λαϊκό Κόμμα του Φεϊχό ήλθε πρώτο με 137 έδρες.
Ο Φεϊχό, ήδη από την προεκλογική περίοδο είχε δηλώσει πως δεν επιθυμεί καμία συνεργασία με το ακροδεξιό VOX.
Ο Σάντσεθ προεκλογικά είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να κάνει υποχωρήσεις έναντι αποσχιστικών κινημάτων που απειλούν την ενότητα της Ισπανίας.
Μετά τις εκλογές δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί η δεδηλωμένη στο κοινοβούλιο. Κατά την προσφιλή του πρακτική, ο Σάντσεθ συμμάχησε με όλους τους καταλανούς αυτονομιστές και τους βάσκους εθνικιστές. Ανάμεσά τους ο υπόδικος και εξόριστος στις Βρυξέλλες ευρωβουλευτής Κάρλες Πουτζδεμόν, που πρωτοστάτησε στο παράνομο αποσχιστικό δημοψήφισμα του 2017. Αλλά και το Bildu, το βασκικό εθνικιστικό κόμμα που υπήρξε ο πολιτικός βραχίονας της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ.
Τα ίδια είχαν γίνει και στο παρελθόν. Το Λαϊκό Κόμμα με τον Ραχόι κέρδισε τις εκλογές και το 2015 και το 2016 (θυμίζω ότι μεταξύ του 2015 και του 2019 οι Ισπανοί πήγαν τέσσερις φορές στις κάλπες ελέω απλής αναλογικής), αλλά ελλείψει δεδηλωμένης ανετράπη μέσα στη Βουλή. Τότε ο Σάντσεθ συνεργάστηκε με τους Podemos, σχηματίζοντας δύο φορές (2018 και 2020) κυβερνήσεις μειοψηφίας, οι οποίες ευκαιριακά και με εκβιασμούς λάμβαναν την ψήφο ή την αποχή των αυτονομιστών. Το 2018 οι Podemos έριξαν την κυβέρνησή τους καθώς δεν ψήφισαν τον προϋπολογισμό.
Τώρα, ο κ. Σάντσεθ σχημάτισε κυβέρνηση με 8 κόμματα, προκαλώντας εθνικό διχασμό, τη λαϊκή οργή και καθημερινές ογκώδεις διαδηλώσεις, καθώς η συμφωνία βασίστηκε στην παροχή αμνηστίας στους αποσχιστές.
Ολες οι δικαστικές ενώσεις καταγγέλλουν παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, αφού η συμφωνία προβλέπει ότι το Κοινοβούλιο με τις επιτροπές του θα κρίνει και θα καταργεί δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν βάσει του Συντάγματος. Ιδιαίτερη ενόχληση έχει προκαλέσει η χρήση του όρου «lawfare», δηλαδή εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης για πολιτικούς σκοπούς.
Ανακοινώσεις διαμαρτυρίας έχουν εκδώσει όλοι οι δικηγορικοί σύλλογοι, οι Ενώσεις Διπλωματών, ανώτατων κρατικών λειτουργών, πολιτοφυλακής και όλοι οι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι για να εφαρμοστεί η συμφωνία, πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα ώστε να επιτρέπεται η απόσχιση μέρους του όλου της επικρατείας.
Με σκληρές εκφράσεις τοποθετούνται όλοι οι βετεράνοι του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Με πρώτον τον πρώην πρωθυπουργό Φελίπε Γκονζάλες (που είπε πως… το Σύνταγμα δεν είναι τσίχλα για να τη μασάει κανείς όπως του αρέσει), τον πρώην αντιπρόεδρο του κόμματος Αλφόνσο Γκέρα, τον πρώην γραμματέα του κόμματος στη Χώρα των Βάσκων Ρεντόντο Τερέρος που απείλησε να σχίσει την κομματική του ταυτότητα αν η συμφωνία εφαρμοστεί, τον σοσιαλιστή πρόεδρο της Αυτονομίας Καστίλλης – Λα Μάντσα Γκαρθία Πέιτζ, που είπε πως αυτή η συμφωνία δεν περιέχει τίποτε άλλο από την επιθυμία του Σάντσεθ να παραμείνει στην εξουσία και την επιθυμία του Πουτζεμόντ να βγει από τη φυλακή!
Επιπλέον, η ΕΕ έχει δηλώσει ότι θα μελετήσει τη συμφωνία από πλευράς παραβίασης του Κράτους Δικαίου.
Καμιά άλλη απορία, κύριε Ανδρουλάκη;
Η Σοφία Βούλτεψη είναι βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος