Η επόμενη ημέρα φέρνει την ομάδα στελεχών που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην ΚΕ της Κυριακής, με κορμό την πάλαι τάση της Ομπρέλας και άλλους, να μετρούν τις δυνάμεις τους και τον ζωτικό χώρο αριστερά του πολιτικού τόξου χωρίς βέβαια ακόμη να κάνουν κάποια επίσημη κίνηση. Η φράση κορυφαίου στελέχους πως «θα διαμορφωθεί κάτι παραπάνω από ένα φόρουμ αλλά προσεκτικά» απηχεί ως έναν βαθμό τη βούληση ενός μέρους στελεχών που έχουν μακρά εμπειρία και γνωρίζουν πως υπήρξαν και άλλα εγχειρήματα που δεν ευδοκίμησαν και πολύ. Από την άλλη έχει τη σημασία της η ανάγνωση που κάνει ο Τσακαλώτος πως υπάρχει χώρος αριστερά των ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Οπως και να ‘χει ο κορμός των στελεχών της Ομπρέλας αλλά και ένας ευρύτερος κόσμος είναι σε αναζήτηση σε πρώτη φάση κοινού τόπου και με στόχο προφανώς τις ευρωεκλογές. Η ίδια η επιστολή αποχώρησης των 46 μελών της ΚΕ από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανέδιδε ένα πρώτο ιδεολογικό «πνεύμα» και πυρήνα της θεώρησής τους που δεν είναι άλλος από τη ριζοσπαστική και ανανεωτική Αριστερά. Ενα βήμα μπροστά και πιο ειδικά έκανε πάντως χθες ο Δημήτρης Βίτσας προδιαγράφοντας ένα πλαίσιο: «Δεν το έχουμε συζητήσει ολοκληρωμένα αν θα υπάρξει νέο κόμμα. Είναι κάτι που οφείλουμε να συζητήσουμε, υπάρχουν και άλλες δυνάμεις που κατά καιρούς έχουν φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις που δεν ήρθαν ποτέ και θέλουν να συνδράμουν στη ριζοσπαστική Αριστερά και η πρώτη δοκιμή αυτής της προσπάθειας θα είναι οι ευρωεκλογές» είπε (Action24), ενώ συμπλήρωσε πως «μπορεί να μην είναι κόμμα, να είναι ένας χώρος, ένας τόπος συνάντησης που θα διαμορφώσει ένα ψηφοδέλτιο. Πρέπει να προχωρήσουμε από τη μια προσεκτικά και από την άλλη με θάρρος».
Βέβαια από μεριάς Πλεύσης Ελευθερίας και Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν υπάρχει καμία πόρτα ανοιχτή για συνεννοήσεις ή συμπορεύσεις. Από μεριάς ΜέΡΑ25 έχουν δοθεί 10 σημεία διαλόγου για την Αριστερά – όχι με αφορμή τη δίνη στον ΣΥΡΙΖΑ – αλλά και εκεί το πεδίο δεν είναι γόνιμο. Εκ των ιστορικών στελεχών που αποχώρησαν από το κόμμα, ο Πάνος Σκουρλέτης ήταν και χθες εξόχως επικριτικός με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως «δεν έχει ξαναϋπάρξει πιο κακοποιητική, θα την έλεγα εγώ, εισήγηση σε κορυφαίο όργανο ενός κόμματος του χώρου της Αριστεράς».