Καλός και συμπαθής ο Στέφανος Κασσελάκης, με τα κολλητά του ρούχα, τα σφηνάκια του, τις βολτίτσες του και τα σκυλάκια του. Αν όμως θέλει να κάνει καριέρα στην πολιτική, ας αρχίσει να σκέπτεται πολύπλοκα – και ας μελετά. Επειδή αν νομίζει ότι θα κυβερνήσει ή, έστω, ότι θα καταφέρει να επιβιώσει λέγοντας ό,τι του κατέβει, θα διαψευστεί και μετά θα κλαίει.
Σε προχθεσινή του δήλωση, επέκρινε τον Πρωθυπουργό όχι για τις ολοκληρωμένες θέσεις που εξέφρασε σε συνέντευξη στο BBC, τις σχετικές με τη διεκδίκηση των αποσπασμένων από τον Παρθενώνα γλυπτών που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, αλλά για ένα από τα επιχειρήματά του που έγινε τίτλος στα σάιτ.
Ομως ο Μητσοτάκης είπε ότι τα γλυπτά έχουν κλαπεί κι ότι ανήκουν στο μνημείο απ’ όπου τα κατέβασαν βίαια – γι’ αυτό και έφερε το παράδειγμα της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο. Πρέπει να είναι πολύ αφελής ή πολύ άσχετος κανείς για να πιστεύει ότι μπορεί να κάνει πολιτική με παιδαριώδεις κρίσεις για πράγματα για τα οποία δεν έχει ιδέα.
Και πρέπει να είναι δέκα φορές άσχετος αν νομίζει ότι ο κόσμος έχει καταλάβει πως κι ο Μητσοτάκης κάνει εξίσου ιμπρεσιονιστική πολιτική. Ελπίζω, απλώς, ο Κασσελάκης να μην την πάτησε επειδή αυτοσχεδίασε, αλλά να είχε ρωτήσει είτε τη Ραλλία Χρηστίδου είτε τίποτα αρχαιολόγους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.