Οι «μεγάλες συναινέσεις και τελικά οι ευρύχωρες συμμαχίες», έλεγε προ μηνών ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Βουλή, μπορούν να πραγματοποιούν «ιστορικές τομές». Αυτή τη στρατηγική θέλει ο Πρωθυπουργός να ξεδιπλώσει στην πράξη από το ξεκίνημα του 2024 μέσα από τη μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: να εμπεδώσει προς τους πολίτες ότι ενδιαφέρεται για κοινωνικές συμμαχίες αλλά και αναζητεί πολιτικές συναινέσεις, πιέζοντας στην πραγματικότητα τους πολιτικούς αντιπάλους του είτε να στοιχίζονται με την κυβερνητική ατζέντα είτε να εμφανίζονται απομονωμένοι στην άρνηση σε θέματα για τα οποία το Μαξίμου έχει την πεποίθηση πως η πλειονότητα της κοινωνίας τάσσεται υπέρ.
Αλλωστε ο ίδιος έχει πετάξει το γάντι στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ πολύ πριν εγκριθεί στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο το νομοσχέδιο για τη δυνατότητα λειτουργίας μη κρατικών ΑΕΙ αποκλειστικά μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων ιδρυμάτων, ως το πρώτο βήμα – κέρδος σε… χρόνο – για τον τελικό στόχο αναθεώρησης του άρθρου 16. «Πάμε να βρούμε μαζί τους 180 βουλευτές, να σπάσει επιτέλους το κρατικό μονοπώλιο» έχει πει ο Μητσοτάκης στον Νίκο Ανδρουλάκη για το άρθρο 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Με την επίσημη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στις κυβερνητικές επιδιώξεις, αν και έχουν καταγραφεί αναφορές εκτός γραμμής από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ασκήσει πιέσεις προς τη Χαριλάου Τρικούπη και ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Σωκράτης Φάμελλος, διερωτώμενος με αιχμηρό τρόπο εάν το κόμμα «θα πάει χέρι χέρι με τη ΝΔ». Μέσα από τον δημόσιο διάλογο στις αρχές του νέου έτους (στόχος η ψήφιση του νομοσχεδίου έως τις αρχές του Φεβρουαρίου) θα φανεί «ποιος είναι στην πράξη και όχι στα λόγια ο ειλικρινά προοδευτικός, ο ειλικρινά εκσυγχρονιστής» ήταν το τελευταίο συστημένο μήνυμα του Μητσοτάκη προς ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Γίνεται πλέον σαφές ότι το γαλάζιο αφήγημα «μεταρρυθμιστική τόλμη – μάχη με τις στρεβλώσεις» θα συνοδεύεται, ενόψει και της επόμενης πολιτικής αναμέτρησης τον ερχόμενο Ιούνιο, από εκτεταμένες πιέσεις τόσο (αν όχι κυρίως) προς το πράσινο στρατόπεδο όσο και προς το συριζαϊκό για χάρη του προοδευτικού Κέντρου.
Στην πορεία προς το 2030
Ο Μητσοτάκης θέλει σε κάθε περίπτωση να δώσει πια χειροπιαστό περιεχόμενο σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει «πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό», ενισχύοντας προς τους πολίτες την εικόνα μιας αισιόδοξης πορείας προς το 2030 και τροχιάς σύγκλισης της χώρας με την Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό κινείται με το τρίπτυχο οικονομία – καθημερινότητα – τομές, καθορίζοντας ως τομείς ύψιστης προτεραιότητας για τη δεύτερη τετραετία του τις θεσμικές αλλαγές (όπως η υιοθέτηση επιστολικής ψήφου στις ευρωεκλογές που ψηφίζεται εντός Ιανουαρίου), τις παρεμβάσεις στο κράτος και τις βαθιές αλλαγές σε Παιδεία, Υγεία και Δικαιοσύνη.
Ειδικά το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο», όπως τιτλοφορείται το νομοσχέδιο του Κυριάκου Πιερρακάκη, λειτουργεί προς την κατεύθυνση αυτή ως «ορόσημο τετραετίας» στη μεταρρυθμιστική ατζέντα της ΝΔ. Ενα θέμα που παρά τις αναμενόμενες ισχυρές αντιστάσεις εντός και εκτός Βουλής έως και τις προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας θα κρατά συνεχώς ψηλά στη ρητορική της η κυβερνώσα παράταξη. Ηδη Μητσοτάκης και Πιερρακάκης ενημέρωσαν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου ενώ στη δημόσια σφαίρα η κυβέρνηση προσπαθεί να καθησυχάζει επιφυλάξεις σε δύο επίπεδα. Αφενός για τη συνταγματική πτυχή μιλάει για ασφαλή και «στέρεη» κίνηση, απορρίπτοντας την κατηγορία ότι καταπατά το Σύνταγμα επικαλούμενη απόψεις κορυφαίων συνταγματολόγων. Αφετέρου σε ό,τι αφορά την προοπτική των δημόσιων πανεπιστημίων διαβεβαιώνει για την ενίσχυσή τους, επικαλούμενη μεταξύ άλλων ότι στην Κύπρο η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ έφερε ανάπτυξη και στα δημόσια.