Το «στεγανοποιημένο», όπως περιγραφόταν από κυβερνητικές πηγές που χαριτολογούσαν, πρόγραμμα τηρήθηκε. Τα χαμόγελα δεν έλειψαν. Ούτε τα χέρια στην καρδιά, ούτε οι διακηρύξεις περί φιλίας και καλής γειτονίας, ούτε οι υποσχέσεις πως στο μέλλον Αθήνα και Αγκυρα θα βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο. Η χθεσινή επίσκεψη του τούρκου προέδρου εδώ πήγε ακριβώς όπως είχε σχεδιαστεί. Εξέπεμψε όλα τα μηνύματα που οι δύο πλευρές επιθυμούσαν να στείλουν. Τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο κι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κέρδισαν ό,τι προσδοκούσε ο καθένας να κερδίσει απ’ αυτήν.
Ο δεύτερος ήρθε στην ελληνική πρωτεύουσα για ελάχιστες ώρες αλλά με έναν στόχο που απαιτεί πολυήμερες προσπάθειες: να βελτιώσει τις σχέσεις του με τη Δύση, οι οποίες είναι το λιγότερο τεταμένες από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Γάζα. Χτίζοντας γέφυρες με την Ελλάδα, ο Ερντογάν προσπαθεί ταυτόχρονα να επαναπροσεγγίσει και την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Το ενδιαφέρον ξένων μίντια για τις χθεσινές ελληνοτουρκικές συνομιλίες αποδεικνύει ότι σωστά προέβλεψε πως τα μάτια της διεθνούς κοινότητας θα στραφούν πάνω του.
Ο έλληνας Πρωθυπουργός, από την άλλη, δεν έχει κρύψει πως θέλει να εξασφαλίσει μια παρατεταμένη περίοδο «ήρεμων νερών» στις σχέσεις των δύο χωρών. Ούτε πως είναι θιασώτης της προσέγγισης των μικρών βημάτων στα ελληνοτουρκικά κι όχι εκείνης της ακινησίας. Η χθεσινή παρουσία του τούρκου προέδρου, η οποία δεν θύμισε σε τίποτα την επεισοδιακή του επίσκεψη το 2017, έδωσε στον επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης έξτρα επιχειρήματα για να υπερασπίζεται τη στρατηγική του.
Ταυτόχρονα, βέβαια, και οι δύο άνδρες εκμεταλλεύτηκαν τη συνάντηση και τις κοινές τους δηλώσεις προκειμένου να απευθυνθούν ο καθένας στην κοινή του γνώμη. Ο μεν Ερντογάν μίλησε δύο φορές μέσα στο Μαξίμου, ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών, για «τουρκική μειονότητα». Ο δε Μητσοτάκης παρεμβαίνοντας απάντησε «ο προσδιορισμός της μειονότητας ως μουσουλμανικής καθορίζεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης» – κι όσοι θα στοιχημάτιζαν ότι κάποιος σαν τον Σουλτάνο θα ανταπαντούσε, έχασαν, αφού στην προκειμένη περίπτωση το ευρωπαϊκό βλέμμα ήταν το σημαίνον για το προφίλ που εκείνος επιχειρούσε να πλασάρει.
Ο ορισμός του τι είναι «καζάν-καζάν» – όπως μεταφράζεται στα τούρκικα το «win-win» – εξαρτάται συνήθως από τη συγκυρία. Σ’ αυτή τη φάση, πάντως, η εικόνα δύο ηγετών που κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου είναι κέρδος και για την Ελλάδα και για την Τουρκία.