Το Μεταξουργείο με το Σεράφειο της Πειραιώς δεν απέχουν και τόσο. Αλλά το Σάββατο οι δύο κόσμοι – ενώ ρωτούσαν ο ένας για τον άλλον – απείχαν πια αρκετά. Στο υπόγειο του κεντρικού ξενοδοχείου της πλατείας Καραϊσκάκη συνεδρίαζε η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Στο Σεράφειο η πρώτη οργανωτική της Νέας Αριστεράς. Παραφράζοντας τον Μιχάλη Κατσαρό, το μέλλον για την Αριστερά θα έχει πολλές συνεδριάσεις. Μάλλον όμως και ξηρασία σε πρώτη φάση. Βεβαίως, οι δύο χώροι εκκινούν πια από αλλού. Και έχουν άλλες αγωνίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ στον απόηχο του «μπρος – πίσω» για τα ομόφυλα ζευγάρια στραμπούληξε τις γραμμές του στις αντιφάσεις του.
Η Νέα Αριστερά, πιο ανακουφισμένη και επιβεβαιωμένη που δεν είναι πια στα υπόγεια των ξενοδοχείων με τους παλιούς συντρόφους και με έναν πρόεδρο που δεν χώνεψε από την πρώτη ημέρα, πρέπει να λύσει άλλο θέμα. Να πάψει να είναι «η ομάδα των αποχωρησάντων από τον ΣΥΡΙΖΑ», μα ένα πρόπλασμα φορέα και κόμματος στα αριστερά του πολιτικού τόξου. Και τους δύο τους κυνηγούν οι δημοσκοπήσεις και ο χρόνος που ως γνωστόν τρέχει πιο γρήγορα από όλους. Με τερματικό σταθμό την 9η Ιούνη των ευρωκαλπών.
Οι πιο υποψιασμένοι του Σαββάτου και στα δύο σημεία της Αθήνας σιγοψιθύριζαν πως βασικά τους κυνηγάει η ηγεμονία του Μητσοτάκη και αυτό το παράξενο σύστημα του ενάμισι κόμματος. Το 2021 προειδοποίησαν για αυτό οι Δραγασάκης και Φίλης από άλλη σκοπιά. Αλλά τότε η γραμμή Τσίπρα δεν χώραγε «Κασσάνδρες». Το όλο προσωπικό της Αριστεράς ή των προοδευτικών δυνάμεων φοβάται κάτι βαθύτερο: την κανονικοποίηση του παραπάνω συστήματος και τοπίου για καιρό. Μια αντιπολίτευση που θα εκφωνείται μόνο από τα δεξιά. Μια παραλία που το μόνο κύμα που θα την αναστατώνει θα είναι εκείνο μιας Δεξιάς του Σαμαρά -που ξέρει πολιτική και δεν παίζει. Επίσης δεν ξεχνά.
Αν στον ΣΥΡΙΖΑ μετεωρίζονται στο αν είναι αριστεροί ή σοσιαλδημοκράτες, στη Νέα Αριστερά αν θέλουν ένα κόμμα νεότατου τύπου με ολίγη από Κόρμπιν, στο ΠΑΣΟΚ αν είναι όντως η σοβαρή φωνή που έχει ανάγκη η χώρα και όχι απλώς το καλτ κόμμα που υμνεί η ηθοποιός Λυδία Φωτοπούλου («Αχ, ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια»), στη ΝΔ έχουν λιγότερα άγχη. Η διαπίστωση γνωστού δημοσκόπου πως ο Μητσοτάκης μιλάει ακόμη σε πολλά κοινά ανακουφίζει τη γαλάζια πολυκατοικία. Κι εδώ συνεδριάζουν – έχουν συνέδριο τον Απρίλιο. Μα είναι αλλιώς όταν έχεις ορίζοντα εξουσίας. Και αλλιώς όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο. Μένει να φανεί στους λίγους μήνες μέχρι την κάλπη αν οι συνεδριάσεις παράγουν και αποτελέσματα. Ενα κόμμα που μάλλον ψυχανεμίζεται ήδη τις (θετικές) απαντήσεις είναι το ΚΚΕ. Και αυτό συνεδρίασε την προηγούμενη εβδομάδα αλλά προτιμάει τον ασφαλή Περισσό για τέτοιες συζητήσεις.
Fake news
Τώρα την πλήρωσε ο σπουδαίος σκηνοθέτης μας Παντελής Βούλγαρης. Μια ψευδής είδηση για νοσηλεία του και κρίσιμη κατάσταση υγείας του αναπαράχθηκε στις ιστοσελίδες και σε χρόνο dt έγινε είδηση. Τι κι αν η κόρη του Κωνσταντίνα, επίσης σκηνοθέτρια, και η οικογένειά του διέψευσαν σε όλους τους τόνους; Ενα απλό googlάρισμα έβρισκε και βρίσκει ακόμη το «νέο». Καμία είδους απόσυρση δεν έγινε. Πάνω από όλα το clickbait, το κυνήγι του πιασάρικου τίτλου. Τόσο που με αφορμή αυτό ανέτρεξα σε παλιότερα τέτοια fake news και πολλά εξ αυτών κρέμονται ακόμη υπερήφανα στο Διαδίκτυο. Πώς το λένε; Ενας μύθος αν επικρατήσει, κατέχει τη θέση της ισχύουσας αλήθειας…
Η ακρίβεια σπάει κόκκαλα
Μια βόλτα στα σουπερμάρκετ αρκεί. Τα κάποτε γεμάτα καλάθια και οι συνωστισμοί στα ταμεία, δεν ισχύουν. Ο κόσμος προσεκτικά κινείται ανάμεσα στα ράφια, εξετάζει ενδελεχώς, σχεδόν σταματά και κοιτά για ώρα το κάθε προϊόν (μήπως θα το υπνωτίσει ως φακίρης και θα του κατεβάσει την τιμή αυτόματα;). Πέραν την πλάκα η ακρίβεια σπάει κόκκαλα. Το άλλοτε μαζικό, φτηνό σουπερμάρκετ έχει γίνει καθημερινή αναμέτρηση. Το φαινόμενο οδηγεί σε διατροφικές υποτιμήσεις. Γιατί κάποιος να αγοράσει το καλό και να μην ικανοποιηθεί με το δεύτερο; Το στόρι το αφηγούνται νέα ζευγάρια για το γάλα των παιδιών τους. Κάτι ακόμη: η ακρίβεια δεν ξέρω αν ρίχνει κυβερνήσεις, ξέρω πως ρίχνει το επίπεδο ζωής.