Η έλλειψη αξιόμαχου πολιτικού αντιπάλου και η αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να εμφανιστούν στον ελληνικό λαό ως οιονεί κυβερνητική επιλογή δημιουργούν στη ΝΔ ένα ιδιότυπο καθεστώς εσωστρέφειας. Φαίνεται πως ορισμένες φορές ελλείψει αντιπάλου η κυβερνητική παράταξη αντιπολιτεύεται τον ίδιο της τον εαυτό αμφισβητώντας τις επιλογές της σε μία ιδιόμορφη κατάσταση πολιτικής αυτοκριτικής.
Οσο η ΝΔ διευρύνεται ως παράταξη είναι αναμενόμενο ότι θα επιχειρεί να ενσωματώνει στην πολιτική της πρακτική και ατζέντα μια σειρά ζητημάτων που ξεπερνούν σε κάποιες περιπτώσεις τα όρια που θέτουν τα ιδεολογικά στεγανά και οι πολιτικές της παραδόσεις.
Η συζήτηση για τη νομιμοποίηση των μεταναστών με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών της αγροτικής παραγωγής όπως επίσης και αυτή για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Είναι λοιπόν η ΝΔ ένα κόμμα σε μετάλλαξη; Υπάρχει μία νέα Νέα Δημοκρατία;
Πόσοι και ποιοι είναι οι ψηφοφόροι και τα στελέχη της που παραμένουν καθαρόαιμοι δεξιοί και ενοχλούνται από τα κεντρώα προοδευτικά ανοίγματα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτά δηλαδή που τον κατέστησαν πρωθυπουργό και συνεχίζουν να λειτουργούν ως πυλώνες για την ηγεμονική του παρουσία στο πολιτικό σκηνικό;
Καταρχήν η ποσοτική διάσταση: με βάση τα στοιχεία του exit poll των τελευταίων εθνικών εκλογών το 20,1% των συμμετεχόντων σε αυτό τοποθετήθηκε ως δεξιό στην ιδεολογική κλίμακα. Το 16,1% ως κεντροδεξιό και το 2,3% στην ακροδεξιά θέση του πίνακα. Αθροιζόμενα αυτά τα ποσοστά μας δίνουν ένα 38,5% των πολιτών που τοποθετούνται στο δεξιό τμήμα του πολιτικό άξονα. Σε αυτόν η ΝΔ είναι κυρίαρχη τόσο στους κεντροδεξιούς όσο και στους δεξιούς ψηφοφόρους συγκεντρώνοντας 83,4% και 85% αντίστοιχα.
Ως δεύτερη επιλογή για τους δεξιούς ψηφοφόρους εμφανίζεται με 4,7% η Ελληνική Λύση, με 4,1% το κόμμα των «Σπαρτιατών» και με 3,1% η Νίκη. Στους κεντροδεξιούς η Νίκη και οι «Σπαρτιάτες» συγκεντρώνουν το 3,2%, η Ελληνική Λύση το 3%, ενώ κάποια μικρά ποσοστά συγκεντρώνει και το ΠΑΣΟΚ με 2,9%. Μεταξύ των ακροδεξιών ψηφοφόρων οι μισοί περίπου (49%) επέλεξαν τους «Σπαρτιάτες» και το 27% τη ΝΔ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βάση της ΝΔ παραμένει δεξιά και κεντροδεξιά. Την ίδια στιγμή τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα που βρίσκονται σε αυτό τον χώρο είναι περισσότερο προσωποπαγείς σχηματισμοί που αντλούν τις όποιες δυνάμεις τους από την ηγεσία ή τους καθοδηγητές τους παρά από την ιδεολογική συγκρότηση και το πολιτικό περιεχόμενο που εκφράζουν. Ως εκ τούτου είναι μάλλον απίθανο να εξελιχθούν σε έναν ενιαίο φορέα αντιπροσώπευσης μιας λαϊκής, εθνικής και παραδοσιακής Δεξιάς όπως αυτή που έχει ενσκήψει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το πιο πιθανό είναι να παραμείνουν κατακερματισμένοι, κινούμενοι στο περιθώριο του πολιτικού ανταγωνισμού με βασική επιδίωξη τη συνέχιση της κοινοβουλευτικής τους παρουσίας.
Είναι επίσης αλήθεια ότι ένα τμήμα των ψηφοφόρων της ΝΔ είναι και θα συνεχίσει να είναι δυσαρεστημένο από την προοδευτική μετατόπιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τα συγκεκριμένα ζητήματα όμως δεν ιεραρχούνται από την πλειοψηφία των πολιτών ως τα πλέον σημαντικά και ως εκ τούτου δεν μπορούν να προκαλέσουν μαζικές μετατοπίσεις του εκλογικού σώματος. Στον αντίποδα μπορούν να τονώσουν το μεταρρυθμιστικό πρωθυπουργικό προφίλ και να συνεχίσουν να προσελκύουν εκλογείς πέραν της δεξιάς πτέρυγας.
Ο Αντώνης Παπαργύρης είναι διευθυντής ερευνών της GPO.