Περαιτέρω τάσεις επιτάχυνσης παρουσίασε ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ τον Μάρτιο, ξεπερνώντας ελαφρώς τις εκτιμήσεις των αναλυτών τόσο σε γενικό όσο και σε δομικό επίπεδο.
Ειδικότερα, ο γενικός δείκτης τιμών καταναλωτή στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη έτρεξε τον Μάρτιο με ρυθμό 3,5% ετησίως από το 3,2% που είχε προηγηθεί, ενώ η μέση εκτίμηση των αναλυτών προέβλεπε μικρότερη αύξηση στο 3,4%.
Σε μηνιαίο επίπεδο, οι τιμές στη σύγκριση Μαρτίου – Φεβρουαρίου αυξήθηκαν επίσης περισσότερο από όσο αναμενόταν, κατά 0,4% όπως και τον περασμένο μήνα έναντι εκτίμησης για αύξηση κατά 0,3%.
Παρόμοια ήταν η τάση και σε επίπεδο υποκείμενων πληθωριστικών πιέσεων, με τον λεγόμενο δομικό πληθωρισμό (που δεν προσμετρά τις ευμετάβλητες τιμές της ενέργειας και των τροφίμων) να παραμένει μεν αμετάβλητος στο 3,8% ετησίως, αλλά διαψεύδοντας την πρόβλεψη για μικρή υποχώρηση στο 3,7%.
Σε μηνιαίο επίπεδο ο δομικός δείκτης αυξήθηκε κατά 0,4% όπως και τον Φεβρουάριο, ενώ οι αναλυτές περίμεναν μικρότερη αύξηση κατά 0,3%.
Στις επιμέρους συνιστώσες της μέτρησης, το πιο ανησυχητικό ήταν ότι οι τιμές της στέγασης και της ενέργειας συνέχισαν να οδηγούν ανοδικά τον δείκτη, υποδηλώνοντας ότι οι υποκείμενες πληθωριστικές πιέσεις δεν δείχνουν τάσεις υποχώρησης.
Ειδικότερα, το κόστος της ενέργειας ήταν αυξημένο κατά 1,1% μετά την πτώση 2,3% τον Φεβρουάριο, κάτι που μπορεί να θεωρηθεί παροδικό μεν, αλλά την ίδια ώρα το κόστος της στέγασης (που συνιστά περίπου το 1/3 της στάθμισης του δείκτη τιμών καταναλωτή) αυξήθηκε κατά 0,4% μηνιαίως και κατά 5,7% ετησίως.
Σημειώνεται ότι η εκτίμηση πως οι πιέσεις στις τιμές που σχετίζονται με τη στέγαση θα περιορίζονται στην πορεία του έτους συνιστούσε κεντρικό σημείο της θέσης της Fed ότι ο πληθωρισμός υποχωρεί επαρκώς προκειμένου να επιτρέψει μειώσεις επιτοκίων.
Ενδεικτική είναι η πρώτη αντίδραση των αγορών, με τα futures και των τριών δεικτών της Wall Street να περνάνε άμεσα σε αρνητικό έδαφος, με απώλειες που ξεπερνούν πλέον και το 1%.
Στο -1,2% για τον Dow Jones, στο -1,3% για τον S&P 500 και στο -1,45% για τον Nasdaq, καθώς η εξέλιξη θα μπορούσε να ωθήσει την ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ να καθυστερήσει την περικοπή του κόστους δανεισμού που έχει προαναγγείλει.
Στο ίδιο κλίμα, η ισοτιμία του δολαρίου απέναντι στο ιαπωνικό γιεν σημείωσε υψηλό 34 ετών περίπου (από τον Ιούλιο του 1990) μετά τη δημοσίευση των στοιχείων, με τις αποδόσεις των αμερικανικών τίτλων να παίρνουν επίσης την ανιούσα, το 10ετές στο 4,502% με εκτίναξη άνω των 130 μονάδων βάσης και το 2ετές στο 4,907%.