Περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι έφυγαν από τη μητροπολιτική ζώνη του Πορτ-ο-Πρενς μέσα σε τρεις εβδομάδες, αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο για να γλιτώσουν από τις επιθέσεις των συμμοριών, ανακοίνωσε σήμερα ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Συλλέγοντας δεδομένα από τους πιο πολυσύχνατους σταθμούς λεωφορείων, ο ΔΟΜ κατέγραψε από τις 8 μέχρι τις 27 Μαρτίου την αναχώρηση 53.125 ανθρώπων από την πρωτεύουσα. Οι περισσότεροι κατευθύνονταν προς τις επαρχίες του νότου, όπου τους προηγούμενους μήνες κατέφυγαν άλλες 116.000 εκτοπισμένοι. Σε μια προηγούμενη ανακοίνωσή του ο ΔΟΜ ανέφερε ότι μεταξύ 8-20 Μαρτίου έφυγαν από την πόλη 33.000 κάτοικοι.
Οι επαρχίες όπου κατευθύνονται οι εκτοπισμένοι δεν διαθέτουν επαρκείς υποδομές και οι κοινότητες που καλούνται να τους φιλοξενήσουν δεν έχουν τους πόρους για να αντιμετωπίσουν αυτήν τη μαζική έξοδο ανθρώπων από την πρωτεύουσα, υπογράμμισε ο Οργανισμός.
Με βάση τα συλλεχθέντα στοιχεία, οι περισσότεροι (68%) από εκείνους που έφυγαν από την πρωτεύουσα ήταν ήδη εσωτερικά εκτοπισμένοι, ήταν δηλαδή κάτοικοι της πόλης που είχαν αναζητήσει καταφύγιο σε σπίτια συγγενών τους στην ευρύτερη μητροπολιτική ζώνη του Πορτ-ο-Πρενς. Ορισμένοι είχαν εκτοπιστεί δύο ή τρεις φορές.
Περισσότεροι από οκτώ στους δέκα (83%) είπαν στον ΔΟΜ ότι φεύγουν λόγω της βίας και έξι στους δέκα (59%) σκοπεύουν να μείνουν εκτός της πρωτεύουσας “για όσο καιρό χρειαστεί”.
Η Αϊτή μαστίζεται εδώ και δεκαετίες από τη φτώχεια, τις φυσικές καταστροφές, την πολιτική αστάθεια και τη βία των συμμοριών. Από τα τέλη Φεβρουαρίου, ισχυρές συμμορίες ενώθηκαν και επιτέθηκαν σε αστυνομικά τμήματα, φυλακές, το αεροδρόμιο και το λιμάνι, με σκοπό να εκδιώξουν τον πρωθυπουργό Αριέλ Ανρί. Ο τελευταίος ανακοίνωσε στις 11 Μαρτίου ότι θα παραιτηθεί και θα μεταβιβάσει την εξουσία σε ένα αποκαλούμενο “μεταβατικό συμβούλιο”. Όμως, τρεις εβδομάδες αργότερα, το συμβούλιο αυτό δεν έχει ακόμη συγκροτηθεί, λόγω διαφωνιών μεταξύ των κομμάτων και των άλλων οργάνων που πρόκειται να επιλέξουν τον επόμενο πρωθυπουργό. Εκφράζονται επίσης αμφιβολίες για τη νομιμότητα αυτού του “μεταβατικού συμβουλίου”.
Εν αναμονή, η βία των συμμοριών συνεχίζεται και οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πολύ σοβαρή ανθρωπιστική κρίση, καθώς υπάρχει έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης.