Ηθική
Ο Χάρης Καστανίδης ήταν από εκείνους που έσφαξαν με το γάντι τον Νίκο Ανδρουλάκη – και έκανε αναφορά και στις διαρροές που έχουν ακουστεί για προσωπικές πικρίες: «Οταν κάποιος μιλάει για το δίκιο και την ηθική, πρέπει να τα προσαρμόζει και στην προσωπική συμπεριφορά» ανέφερε – για να πει πως, στη δική του προσωπική περίπτωση, το πρόβλημα δεν ήταν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ του «πήρε» την έδρα, αλλά ο χειρισμός που έγινε, χωρίς επίσημη ενημέρωση. Οι φεμινίστριες συμφωνούν με τον πρώην υπουργό: το προσωπικό είναι πάντα και πολιτικό.
Παύλος Χρηστίδης
Οποιος δεν πήρε θέση υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου στη χθεσινή συνεδρίαση τάχθηκε υπέρ της ενότητας. Και ο Παύλος Χρηστίδης ήταν ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα: ο βουλευτής Νότιας Αθήνας περιέγραψε τα βήματα για το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος χωρίς όμως το πρόσωπο που θα ηγηθεί. Το ερώτημα για τους επόμενους μήνες στο ΠΑΣΟΚ, όμως, είναι ακριβώς το πρόσωπο. Μερικές φορές, αυτά είναι που ταυτίζονται με ένα ρεύμα πολιτικής. Και το βασικό ερώτημα που θέτουν οι αμφισβητίες του Ανδρουλάκης είναι ένα: ποιος θα μπορέσει να κερδίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Δίευρο
«Είναι η ώρα να τελειώνουμε με την ιλαροτραγωδία των ψηφοφόρων του δίευρου» πρότεινε ο Μανώλης Οθωνας για τις εφεξής εκλογικές αναμετρήσεις στο εσωτερικό του κόμματος, περιγράφοντας ένα πιο «κλειστό» μητρώο, που «κλειδώνει» λίγες μέρες πριν από τις κάλπες ώστε να μην μπορούν να έρθουν ψηφοφόροι της τελευταίας στιγμή ή άλλων κομμάτων. Η ιδέα θα μπορούσε να συζητηθεί στο μέλλον, θα είχε όμως ενδιαφέρον (και τζέρτζελο) αν κάποιος μπορεί να το εφαρμόσει χωρίς αλλαγή του καταστατικού.
Παρών
Ηταν ένα από τα ερωτήματα της χθεσινής συνεδρίασης – και πολύ νωρίς ανακοίνωσε πως θα μείνει στη θέση του γραμματέα μέχρι τις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές του Οκτωβρίου. «Δεσμεύομαι ότι το επόμενο διάστημα θα είμαι εδώ υπηρετώντας την ενότητα της παράταξης. Είμαι και θα είμαι εδώ» ανέφερε ο ίδιος από το βήμα, νωρίς-νωρίς, κλείνοντας τη συζήτηση. Δεν ξέρω αν ήταν πολιτική απόφαση ή λύση ανάγκης, δεν ξέρω πώς βλέπουν την επιλογή οι εσωκομματικοί αντίπαλοι, όμως ένας πολιτικός που χάνει και επιλέγει να συνεχίσει έχει μάθει να σηκώνεται.