Οι… τρελές αποφάσεις του
Rewind στο 1999: Ο Στίφενσον, μετά από μια δεκαετία στην Procter & Gamble, αποφασίζει να παίξει την καριέρα του στα… ζάρια. Με μια κίνηση που μοιάζει να στερείται οποιασδήποτε λογικής, εγκαταλείπει τον παγκόσμιο κολοσσό του εμπορίου και πιάνει δουλειά σε ένα μικρό online βιβλιοπωλείο που είχε ιδρυθεί μια πενταετία νωρίτερα, στο Σιάτλ των ΗΠΑ. Πόσο τρελή ήταν αυτή η απόφαση;
Σκεφτείτε το: Τα κεντρικά γραφεία της γειτονιάς, βρίσκονταν σε ένα ξεχαρβαλωμένο κτιριακό συγκρότημα στον αριθμό 1516 της κακόφημης Second Avenue του Σιάτλ. Δίπλα, βρισκόταν ένα ενεχυροδανειστήριο, ένα κέντρο διάθεσης συριγγών για τοξικομανείς και ένα πορνείο. Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, ντυνόταν καθημερινά με ένα χακί παντελόνι και ένα μακρύ –σαν φόρεμα- μπλε πουκάμισο και οδηγούσε ένα παλιό Honda. Τι προοπτικές θα μπορούσε να έχει αυτή η επιχείρηση;
Ο Στίφενσον πίστεψε σε αυτούς. Μερικά χρόνια αργότερα, ο κύριος με τα χακί και το Honda, ο Τζεφ Μπέζος, ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου. Και το online βιβλιοπωλείο της κακόφημης γειτονιάς, η Amazon, είχε γίνει ένας παγκόσμιος κολοσσός του online εμπορίου. Η λογική έλεγε ότι μετά από ένα τέτοιο απίστευτο success story, ο Στίφενσον θα έμενε εκεί ως τη συνταξιοδότησή του.
Ως δεινός (και φανατικός) σκιέρ (σπορ από το οποίο το 2019 τραυματίστηκε σοβαρά στο ένα του μάτι), ο Ντέιβιντ Στίφενσον είναι μεγάλος φαν του ρίσκου. Όπως ακριβώς αρέσκεται στην αναζήτηση της αδρεναλίνης στις καταβάσεις απότομων χιονισμένων και «αχαρτογράφητων» πλαγιών, ανάμεσα στα δέντρα, έτσι ακριβώς κάνει και στην καριέρα του.
Κάπως έτσι, στο τέλος του 2019 μετακινήθηκε στην Airbnb. Ήταν τότε που θα ξεκίναγε ο παγκόσμιος εφιάλτης του Covid-19. Για μια εταιρεία που ειδικευόταν στη φιλοξενία και τα ταξίδια, η πανδημία και τα lockdown έμοιαζαν με τον εφιάλτη που θα την οδηγούσε στο αναπόφευκτο λουκέτο, αφού θα την άφηνε χωρίς αντικείμενο. Ο Στίφενσον, ο οποίος είχε μόλις αναλάβει ως CFO με πρωταρχικό project την ΙΡΟ της εταιρείας, δεν το πίστεψε αυτό.
Ναι, έβαλε στο ράφι τις ετοιμασίες για την είσοδο στο χρηματιστήριο και ετοίμασε ένα πλάνο έκτακτης ανάγκης, ή καλύτερα επιβίωσης- έργο που φαινόταν αδύνατο. Ένας οποιοσδήποτε CFO στη θέση του, θα επικεντρωνόταν στις περικοπές εξόδων, την αύξηση της παραγωγικότητας και, κυρίως, στις ταμειακές ροές, αλλά αυτός δεν ήταν ο οποιοσδήποτε. «Ο οικονομικός διευθυντής μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο μια εταιρεία ανταποκρίνεται σε μια κρίση. Όπως και οι άλλοι ηγέτες μας, ήξερα ότι η καλύτερη επιλογή ήταν να σκεφτώ μακροπρόθεσμα και να επικεντρωθώ στα βασικά στοιχεία που κάνουν την Airbnb διαφορετική», εξήγησε αργότερα ο ίδιος.
Πριν από την πανδημία, η Airbnb είχε δημιουργήσει μια σειρά νέων projects. Η εταιρεία επεκτεινόταν στις μεταφορές, τα ξενοδοχεία, τις πολυτελείς τοποθεσίες και τις υπηρεσίες καθαρισμού. Ο Στίφενσον και οι συνάδελφοί του σταμάτησαν αυτά τα έργα και στράφηκαν σε μια πιο λειτουργική δομή για να εξαλείψουν την πλεονάζουσα ικανότητα και να προετοιμάσουν τις βασικές προσφορές για μια ενδεχόμενη ανάκαμψη μετά την πανδημία.
Ακόμα και όταν, τον επόμενο Μάιο, οι απολύσεις (1.900 ανθρώπων, το 25% του προσωπικού) ήταν αναπόφευκτες καθώς η κρίση της πανδημίας είχε χτυπήσει σκληρά (και) την Airbnb, ο Στίφενσον παρενέβη. Κανόνισε γενναιόδωρα πακέτα αποζημιώσεων που περιλάμβαναν δεκατέσσερις εβδομάδες βασικού μισθού, δώδεκα μήνες υγειονομικής περίθαλψης και βοήθεια στην εξεύρεση νέων θέσεων εργασίας.
Ο ίδιος λέει ότι είναι περήφανος για τον τρόπο με τον οποίο η Airbnb χειρίστηκε τη δύσκολη κατάσταση. «Οι άνθρωποι στα οικονομικά λένε ότι είναι μακροπρόθεσμα προσανατολισμένοι, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Θα ήταν εύκολο να εγκρίνουμε το ελάχιστο, επειδή η ομάδα μας χρειαζόταν κάθε δεκάρα για να επιβιώσει, αλλά αυτό είναι βραχυπρόθεσμη σκέψη», αναφέρει, εξηγώντας ότι πιστεύει πως η κίνηση αυτή θα αποδώσει και θα βοηθήσει την εταιρεία να προσελκύσει και να διατηρήσει εργαζόμενους στο μέλλον.
Ταυτόχρονα, ο Στίφενσον εξέλιξε το πρόγραμμα “Go near” για κοντινές αποδράσεις, ώστε να διατηρήσει εν ζωή την εταιρεία, ενώ αποφάσισε η Airbnb να διαθέσει επίσης 250 εκατ. δολάρια από τους δικούς της λογαριασμούς απευθείας στους οικοδεσπότες. «Δεν θα είχαμε την επιχείρησή μας αν δεν υπήρχαν οι οικοδεσπότες μας και ξέραμε ότι έπρεπε να τους υποστηρίξουμε», εξήγησε, προσθέτοντας ότι συγκέντρωσε 2 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεσο χρέος για να χρηματοδοτήσει την πρωτοβουλία και άλλες δραστηριότητες ανάκαμψης. Αυτό που φαινόταν ως τρέλα (και τότε), τελικά όχι μόνο κράτησε την εταιρεία εν ζωή, αλλά απέδωσε τα μέγιστα.
Ο νέος δρόμος
Ο Στίφενσον λέει ότι η ικανότητά του να βρίσκει το σωστό μονοπάτι για την εταιρεία που διαχειρίζεται, αποτελεί ένα ταλέντο που «κληρονόμησε» από ένα άλλο χόμπι του: την πεζοπορία στα δάση. Γι’ αυτό και τώρα επελέγη από τον CEO της Airbnb, Μπράιαν Τσέσκι, να ηγηθεί του νέου δρόμου που θέλει να ακολουθήσει η εταιρεία, ως «ο πιο κατάλληλος άνθρωπος στον κόσμο».
«Καθώς επεκτεινόμαστε πέρα από τον πυρήνα μας, θα είναι υψίστης σημασίας να έχουμε ένα στέλεχος αφοσιωμένο στα μακροπρόθεσμα αναπτυξιακά μας σχέδια και δεν υπάρχει κανείς καλύτερος από τον Ντέιβ για να το κάνει αυτό», έγραψε ο Τσέσκι σε εσωτερικό υπόμνημα. Για τον Στίφενσον, αυτά τα μακροπρόθεσμα σχέδια ανάπτυξης επικεντρώνονται σε τρεις βασικούς τομείς: προώθηση της διεθνούς επέκτασης, αύξηση του αριθμού των οικοδεσποτών στην πλατφόρμα και ανάπτυξη πρόσθετων εμπειριών και υπηρεσιών.
Ο CBO της εταιρείας, τώρα, θα επικεντρωθεί στα παραπάνω, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην πλατφόρμα, όπως της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά και στο να κάνει την Airbnb πιο ελκυστική στο κοινό, κάνοντας πραγματικότητα όσα θέλουν, ώστε να τους κάνει πιστούς και συχνούς χρήστες της. Πώς μπορεί να ξέρει όμως ο επί μακρόν CFO μιας εταιρείας, τι θέλει ο κάθε πελάτης της; Ο Στίφενσον δεν χρησιμοποιεί (ούτε εδώ) την παραδοσιακή «οδό» των σφυγμομετρήσεων από εξειδικευμένες εταιρείες. Τους ρωτά ο ίδιος!
Ιδιοκτήτης μιας καλύβας σε δάσος, ο Στίφενσον είναι ένας από τους hosts της Airbnb. Η καλύβα, είναι εξοπλισμένη με φούρνο πίτσας και ο Στίφενσον μοιράζεται επίσης τη συνταγή του για τη ζύμη της πίτσας με τους επισκέπτες, μαζί με συστάσεις για καφετέριες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρειαστούν. «Μου αρέσει να μοιράζομαι αυτό που είναι ένα σημαντικό μέρος για μένα με άλλους», εξηγεί. «Νομίζω ότι εκτιμούν αυτή την τοπική γνώση και ξέρουν κατά κάποιο τρόπο πόσο νοιάζομαι, και αυτό είναι ωραίο συναίσθημα ως φιλοξενούμενος, να σκέφτεται “Ουάου, αυτός ο οικοδεσπότης νοιάζεται πραγματικά για μένα και την εμπειρία”».
--.GR