«Η αδιαφορία σε σκοτώνει με μικρά χτυπήματα» λέει ο στίχος ενός γαλλικού τραγουδιού που θα μπορούσε να γίνει το σάουντρακ της αυριανής εκλογικής αναμέτρησης. Αυτές οι ευρωεκλογές, που γίνονται χωρίς να στηθεί και μια άλλη κάλπη δίπλα στη δική τους, δεν έχουν συγκινήσει καθόλου το εκλογικό σώμα. Μόνο πολιτικοί, εκλογολόγοι και παροικούντες το κομματικό σύστημα επιχειρούν να προβλέψουν πώς θα είναι η επόμενη μέρα τους. Κι όμως, οι ψηφοφόροι αναμένεται να δώσουν κάποια μικρά χτυπήματα στους περισσότερους απ’ όσους ζητούν τη στήριξή τους. Οπότε, από τις 9 το βράδυ της Κυριακής, όποιοι παίρνουν μέρος στον δημόσιο διάλογο θα έχουν αρκετά θέματα να συζητήσουν. Ποια; Ιδού μια λίστα με τα σημαντικότερα.
Θα περάσει η ΝΔ τον πήχη της;
Η ΝΔ έθεσε ως πήχη το 33% που έπιασε στις ευρωεκλογές του 2019. Οι μετρήσεις της κοινής γνώμης εδώ και καιρό δείχνουν πως 6 στους 10 πολίτες σκέφτονται να στείλουν με την ψήφο τους ένα μήνυμα δυσαρέσκειας στους κυβερνώντες. Το νούμερο που θα γράφει κάτω από τη γαλάζια μπάρα στα γραφικά των καναλιών, λοιπόν, θα είναι η αφορμή για μια κουβέντα πάνω στη νομιμοποίηση – σε συμβολικό πάντα επίπεδο – που θα έχει η κυβέρνηση τη 10η Ιουνίου. Βέβαια, το αίτιό της είναι το κεντρικό νεοδημοκρατικό προεκλογικό αφήγημα περί σταθερότητας.
Ποιοι ψηφίζουν Κασσελάκη
Το λένε όσοι μελετούν συστηματικά τα γκάλοπ. Το παρατηρούν κι αυτόπτες μάρτυρες των λουτρών του στον λαό: το κοινό που τείνει ευήκοα ώτα στη ρητορική του Στέφανου Κασσελάκη δεν είναι οι «παραδοσιακοί» ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι στοιχηματίζουν πως χάρη στο άνοιγμα του συριζαίου προέδρου σε νέα ακροατήρια το κόμμα θα εκπλήξει – όπως διατυμπανίζει κι ο ίδιος. Αλλοι επισημαίνουν ότι οι εκλογικές ομάδες στις οποίες απευθύνεται δεν είναι σίγουρο πως θα φτάσουν μέχρι τα παραβάν. Οπως και να ‘χει, από τα ποιοτικά στοιχεία του exit-poll, αύριο θα μάθουμε επιτέλους ποιοι ψηφίζουν Κασσελάκη.
Η απόσταση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ
Οι φανατικοί καταναλωτές πολιτικών ειδήσεων περιμένουν τη λαϊκή ετυμηγορία για να δουν το σκηνικό μέσα στο οποίο θα παιχτεί μια ακόμη πράξη του δράματος της Κεντροαριστεράς. Η ψαλίδα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ – μαζί με το όνομα του νικητή στη μάχη της δεύτερης θέσης – θα βάλουν τους όρους για τη μεθεπόμενη μέρα του χώρου. Η μοναδική βεβαιότητα πολλών εμπλεκομένων στον άτυπο διάλογο γι’ αυτήν – ή ενάντια σ’ αυτήν – είναι πως εκείνος θα συνεχιστεί είτε επιδιώξουν να τον επισημοποιήσουν, είτε προσπαθήσουν να τον αποφύγουν οι εν ενεργεία επικεφαλής των δύο κομμάτων.
ΚΚΕ vs Ελληνικής Λύσης
Στις δημοσκοπικές διαφάνειες της ύστερης προεκλογικής περιόδου η Ελληνική Λύση δεν είχε διψήφιο ποσοστό. Ωστόσο, μέσα σε έναν χρόνο κατόρθωσε να διπλασιάσει σχεδόν τη δύναμή της. Επομένως, είναι πιθανό αύριο να δικαιωθούν όσοι υποστήριζαν ότι θα είναι η έκπληξη των φετινών ευρωεκλογών. Αν μάλιστα καταλάβει την τέταρτη θέση – η οποία παραδοσιακά ανήκει στο ΚΚΕ –, ο ρόλος που θα αποπειραθεί να παίξει ο Κυριάκος Βελόπουλος από κοινοβουλευτικού βήματος μέχρι το 2027 δεν μπορεί παρά να απασχολήσει τα τηλεοπτικά πάνελ. Ανθρωποι με εκλογολογική εμπειρία, πάντως, επιμένουν ότι το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσής της με τον Περισσό δεν είναι σε καμία περίπτωση σίγουρο – γιατί το ΚΚΕ έχει αποδείξει ξανά και ξανά την ικανότητά του να κινητοποιεί τη βάση του.
Πόσο θα ανέβει συνολικά η Ακροδεξιά
Στην υπόλοιπη Ευρώπη η ενίσχυση της Ακροδεξιάς σ’ αυτήν την ευρωκάλπη θεωρείται δεδομένη. Εδώ, πάλι, δεν υπάρχουν δείγματα μιας θεαματικής ανόδου της. Το άθροισμα των ποσοστών των υπερσυντηρητικών και εθνικιστικών κομμάτων θα αναλυθεί από κομματικά επιτελεία και δημοσιολογούντες. Οι φαν της πολιτικής κοινωνιολογίας ίσως διακρίνουν μια ευκαιρία να σκαλίσουν λίγο πιο βαθιά, ώστε να ανακαλύψουν τους λόγους για τους οποίους τέτοια κόμματα πάνε καλύτερα από τα Τέμπη και πάνω – η ευδιάκριτη πια διαχωριστική γραμμή μεταξύ Βορρά και Νότου χρήζει ερμηνείας, άλλωστε.
Ποιοι μικροί θα κερδίσουν έδρα
Ορισμένοι νεοδημοκράτες ποντάρουν στο σενάριο που θέλει πέντε κόμματα να περνούν το εκλογικό κατώφλι της ευρωβουλής, ευελπιστώντας να αυξηθούν οι γαλάζιες έδρες στις Βρυξέλλες. Οι δημοσκόποι, από την άλλη, έβλεπαν καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου έξι μικρά κόμματα να έχουν πιθανότητες να στείλουν έναν εκπρόσωπό τους στο Ευρωκοινοβούλιο: Πλεύση Ελευθερίας, Νέα Αριστερά, ΜέΡΑ25, Νίκη, Φωνή Λογικής και Δημοκράτες. Το πόσα – και κυρίως το ποια – απ’ αυτά θα πετύχουν τον στόχο του ευρωεδράνου θα μαρτυρήσει και την ένταση του αντισυστημισμού των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους.
Πού θα φτάσει η αποχή
Υστερα από κάθε κάλπη παρατηρείται «αποχή – ρεκόρ», όπως λέει και το δημοσιογραφικό κλισέ. Φέτος, όμως, ενδέχεται η μιντιακή υπερβολή να αποτυπώσει ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Ορισμένα κομματικά επιτελεία και δημοσκόποι εκτιμούν ότι το ποσοστό της αποχής θα ξεπεράσει εκείνο της συμμετοχής. Σε απόλυτους αριθμούς, κάποιοι περιμένουν γύρω στα 4,5 εκατ. ψηφοφόρους να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Το νούμερο εκείνων που δεν θα προσέλθουν στα εκλογικά τμήματα – και φυσικά η επίδραση που θα έχει στις επιδόσεις κάθε κόμματος – θα βρίσκεται ψηλά στην μετεκλογική ατζέντα. Γιατί χωρίς αυτό δεν γίνεται να αποκωδικοποιηθούν τα σήματα που θα στείλει το εκλογικό σώμα προς κάθε κατεύθυνση.