Τα κρατικά ομόλογα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου. Τουλάχιστον, μπορούν να εξασφαλίσουν αντιστάθμιση στην οικονομική επιβράδυνση ή σε μία κρίσης.
Επιπλέον, έχετε εγγύηση ότι θα πάρετε τα χρήματά σας πίσω στη λήξη – εκτός από μερικές σπάνιες περιπτώσεις. Αλλά τώρα, οι ταχείες αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία και τις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών θα πρέπει να κάνουν τους επενδυτές να το ξανασκεφτούν.
Παρά τις πρόσφατες αναταραχές στις ΗΠΑ, η παγκόσμια οικονομία γενικά θεωρείται ότι ενισχύεται. Η Παγκόσμια Τράπεζα δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι βλέπει το παγκόσμιο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν να αυξάνεται 2,7% φέτος και 2,9% το 2018, από 2,4% το 2016. Η ανάκαμψη έφθασε στο σημείο όπου ακόμη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Τράπεζα της Αγγλίας και η Τράπεζα της Ιαπωνίας, σηματοδότησαν ότι είναι έτοιμες να ακολουθήσουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ στην απόσυρση από τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης και τα αρνητικά επιτόκια. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο Καναδάς έγινε η πρώτη χώρα της Ομάδας των Επτά που ακολούθησε τις ΗΠΑ στην αύξηση των επιτοκίων.
Αυτές οι πιθανές αλλαγές στις νομισματικές πολιτικές θα έχουν μεγάλες συνέπειες για τις παγκόσμιες αγορές, μεταξύ των οποίων και την αντιστροφή της γενικά ισχυρότερης τάσης του δολαρίου και το τέλος στη διεύρυνση των διαφορών επιτοκίων μεταξύ των ΗΠΑ και του υπόλοιπου αναπτυγμένου κόσμου. Υπάρχει επίσης ένας άλλος κίνδυνος: η πιθανότητα περισσότερων κρίσεων «ξεσπάσματος» στην αγορά ομολόγων, όπου οι τίτλοι του δημοσίου αυξάνονται, όπως συνέβη όταν ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι είπε στα τέλη Ιουνίου ότι οι αποπληθωριστικές δυνάμεις έχουν αντικατασταθεί από «ανακαμπτικές» δυνάμεις.
Για πρώτη φορά σε μεγάλο χρονικό διάστημα, οι επενδυτές θα πρέπει να προεξοφλούν τι σημαίνουν οι αντιστροφές των πολιτικών, όχι μόνο για τα στοιχεία ενεργητικού με σταθερό εισόδημα, αλλά και για τα νομίσματα και τη μεταβλητότητα, καθώς αυξάνεται ο κίνδυνος περισσότερων κρίσεων. Και με τις πιο επίπεδες καμπύλες αποδόσεων που καθιστούν δύσκολη την εκμετάλλευση των διαφορών μεταξύ βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επιτοκίων, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τους επενδυτές να χάνουν τα σημεία αναφοράς των ομολόγων τους. Όλα αυτά έχουν μεγάλες συνέπειες για τις αντισταθμισμένες με συναλλαγματικά ισοτιμία και προσαρμοσμένες στο ρίσκο επιστροφές των κρατικών ομολόγων.
Για να δείτε το γιατί, αναλογιστείτε τις αλλαγές που συμβαίνουν στους δείκτες κρατικών ομολόγων, όπου από τα μέσα του 2016 το ποσό του χρέους με αρνητικές αποδόσεις έχει συρρικνωθεί από 12 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, τα λιγότερα ομόλογα αρνητικής απόδοσης έχουν μειώσει μόνο λίγο τη διάρκεια των δεικτών, τα οποία βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα μετά την οικονομική κρίση. Όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια, τόσο πιο ευαίσθητες είναι οι τιμές των ομολόγων στις μεταβολές των αποδόσεων. Όμως, οι κάτοχοι ομολόγων δεν αποζημιώνονται για το ενδεχόμενο αύξησης της μεταβλητότητας των αποδόσεων, όπως μετράται από σχετικά στενές καμπύλες αποδόσεων. Επομένως, οι νομισματικές πολιτικές αλλάζουν σε μια εποχή που το μαξιλάρι έναντι της αυξανόμενης μεταβλητότητας των επενδυτών ομολόγων έχει μειωθεί.
Στη συνέχεια, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι επιστροφές με αντιστάθμιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Αυτές θα μπορούσαν επίσης να παρουσιάσουν υψηλότερο βαθμό μεταβλητότητας όταν οι κεντρικές τράπεζες επιλέγουν να εξομαλύνουν την πολιτική μέσω μικρότερων ισολογισμών ή αυξήσεων επιτοκίων. Στην περίπτωση της Fed, η πολιτική μετατοπίζεται ήδη προς την κανονικοποίηση του ισοζυγίου, και ενδεχομένως να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο. Η ΕΚΤ μπορεί να περιορίσει τις αγορές περιουσιακών στοιχείων της πριν από πιθανή αύξηση του επιτοκίου το 2018. Το καθαρό αποτέλεσμα είναι μια πιθανή σύγκλιση των αντισταθμιζόμενων συναλλαγματικών αποδόσεων καθώς το ευρώ συνεχίζει να ενισχύεται και το δολάριο να υποτιμάται.
Οι αποδόσεις των δείκτη κρατικών ομολόγων, προσαρμοσμένες με βάση τον κίνδυνο, όπως μετρήθηκαν από τα ποσοστά αποδόσεων Sharpe, έχουν μεταβληθεί απότομα κατά τις περιόδους σύσφιγξης και χαλάρωσης των πολιτικών. Ήδη, οι αποδόσεις αυτές έχουν μετατοπιστεί σε αρνητικό έδαφος για τα αμερικανικά και τα γερμανικά ομόλογα, καθώς οι αγορές προβλέπουν μια μείωση των μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης και οι προσαρμοσμένες στο ρίσκο αποδόσεις θα μπορούσαν να παραμείνουν αρνητικές, καθώς η μεταβλητότητα γνωρίζει ξαφνικές αυξήσεις.
Υπάρχει μια ήσυχη καθοδική αγορά ομολόγων που διαδραματίζεται και η αντιστροφή της χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής μόνο θα περιπλέξει τον παραδοσιακό ρόλο του δημόσιου χρέους στα χαρτοφυλάκια. Οι μελλοντικές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων ήρθαν στο προσκήνιο λόγω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης, αλλά οι αυστηρότερες πολιτικές θα αποκαλύψουν δυνητικά ακούσιες συνέπειες και κινδύνους που καθιστούν τα κρατικά χρεόγραφα λιγότερο ελκυστικά ως μορφή ασφάλισης σε μια μελλοντική κρίση.
