Οι επιχειρηματίες απαιτούν ένταξη στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών

Ωστόσο εκφράζουν φόβους ότι ενδέχεται να μείνει εκτός ρύθμισης μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων για αυτό και ζητούν να βελτιωθούν κάποιοι όροι, όπως για παράδειγμα αυτοί που σχετίζονται με την κερδοφορία των επιχειρήσεων καθώς και να διασφαλίζεται η επιβίωση της επιχείρησης, με τις λιγότερες απαιτήσεις. Επίσης, η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων προτείνει τον καθορισμό των επιμελητηρίων ως διαχειριστή και επόπτη της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης χρεών των επιχειρήσεων.

Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων

Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος σχολιάζοντας το νομοσχέδιο έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Έστω και με  μεγάλη καθυστέρηση,  γίνεται ένα σημαντικό βήμα προς  την κατεύθυνση της εξυγίανσης τόσο του τραπεζικού όσο και του επιχειρηματικού τοπίου στη χώρα. Ο  εξωδικαστικός  συμβιβασμός δίνει τη  δυνατότητα, με  συναίνεση των πιστωτών, να σωθούν πολλές επιχειρήσεις, με μη εξυπηρετούμενο δανεισμό, αλλά με βιώσιμα επιχειρηματικά σχέδια. Tα επιμελητήρια έχουν ήδη αναπτύξει δομές, τεχνογνωσία και εμπειρία σε θέματα εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. Μπορούν, λοιπόν – και θα διεκδικήσουν – να αναλάβουν ουσιαστικό ρόλο στην υλοποίηση του εγχειρήματος. Σαφώς το νομοσχέδιο χρειάζεται βελτιώσεις, καθώς από μια πρώτη ανάγνωση τα κριτήρια ένταξης σε αυτό  είναι πολύ αυστηρά και υπερβολικά και μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων κινδυνεύει να μείνει εκτός ρύθμισης.

Τα σημεία τα οποία θα πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω είναι:

– για να ενταχθεί μια επιχείρηση στον εξωδικαστικό συμβιβασμό απαιτείται να έχει τουλάχιστον μία κερδοφόρα χρήση κατά την τελευταία τριετία, κριτήριο που δυσχεραίνει απίστευτα   την   ένταξη  επιχειρήσεων,   καθώς  η τελευταία τριετία  ήταν  εξαιρετικά δυσμενής  για το  επιχειρείν  λόγω   της   οικονομικής κρίσης

– το κριτήριο για σύναψη ρύθμισης μετά την 1/7/2016, επίσης καθιστά απαγορευτική  την  ένταξη επιχειρήσεων, διότι η  συντριπτική πλειονότητα αυτών έχουν δύο, τρεις ή  και περισσότερες  ρυθμίσεις  την παραπάνω ημερομηνία

– το κριτήριο να μην μπορεί μια επιχείρηση να υπαχθεί στο νόμο αν το 85% των συνολικών οφειλών της ανήκει σε έναν πιστωτή θέτει προσκόμματα στην σημαντικού αριθμού επιχειρήσεων στο νόμο, διότι είναι σύνηθες μια επιχείρηση μικρή ή  μεσαία να  διατηρεί  τον  δανεισμό  της σε έναν  μόνο πιστωτικό φορέα».

Ο ίδιος γνωστοποίησε ακόμη ότι η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων και το ΕΒΕΑ συμμετέχοντας στη δημόσια διαβούλευση θα αποστείλουν τις θέσεις και τις  απόψεις της επιμελητηριακής κοινότητας για το εν λόγω σχέδιο νόμου τονίζοντας ιδιαίτερα την ανάγκη καθορισμού των επιμελητηρίων ως διαχειριστή και επόπτη της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης χρεών των επιχειρήσεων.

«’Αλλωστε,  το  υπό   ψήφιση νομοθετικό  πλαίσιο ρυθμίζει τις  οφειλές  των επιχειρήσεων  και  των επιτηδευματιών σε  ιδιώτες και  δημόσιο. Υπό   αυτό το πρίσμα, τα κατά τόπους επιμελητήρια είναι ο μόνος φορέας,  ο οποίος διαθέτει τη γνώση, την εμπειρία και την κατάλληλη υποδομή για τη διαχείριση και εποπτεία της διαδικασίας με στόχο την αποτελεσματική εφαρμογή του θεσπιζομένου νομοθετικού πλαισίου» όπως εξήγησε ο κ. Μίχαλος. Σημείωσε ακόμη ότι στο  επικείμενο σχέδιο  νόμου υπάρχει πρόνοια  για την ανάθεση  σε διαπιστευμένους   διαμεσολαβητές της  διαδικασίας  διαπραγμάτευσης   μεταξύ επιχειρηματιών – επιτηδευματιών και των ιδιωτών πιστωτών αλλά και του δημόσιου τομέα.

Όπως σημείνει ο κ. Μίχαλος: “«φορέας  και  τρόπος  επιλογής   και   ανάθεσης σε διαπιστευμένους διαμεσολαβητές δεν προβλέπεται. Είναι βέβαιο ότι αυτό θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στην πράξη. Τα  επιμελητήρια  σκοπούν  στην   εξυπηρέτηση   των  μελών  τους  αφενός   και εποπτεύονται από τον υπουργό Οικονομίας αφετέρου, αρμόδιο υπουργείο για το υπό ψήφιση  σχέδιο   νόμου  είναι το  υπουργείο Οικονομίας.  Τα  επιμελητήρια   έχουν  την στελέχωση, τη δομή και το πλαίσιο για να προβούν σε ανάθεση και εποπτεία εντός κανόνων της διαδικασίας της διαμεσολάβησης. Επίσης έχουν τη δυνατότητα ευέλικτα και   άμεσα   να   αντιμετωπίσουν   τα   πλείστα   πρακτικά   προβλήματα   τα   οποία   θα ανακύψουν κατά την εφαρμογή του νόμου. ‘Αλλος φορέας ή υποδομή  αντίστοιχη  για να  αναλάβει τη διαχείριση  και να εποπτεύει τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης δεν υφίσταται και όποια υπηρεσία ή επιτροπή και αν συσταθεί προς το σκοπό αυτό σίγουρα δεν θα έχει την δυνατότητα της άμεσης και αποκεντρωμένης αντιμετώπισης όλων των πρακτικών ζητημάτων που θα ανακύψουν, με αποτέλεσμα ο νόμος στην πράξη να έχει θέματα εφαρμογής. Τα  επιμελητήρια   έχουν   πλαίσιο  κανόνων  προς τον σκοπό  αυτό   και  ευέλικτα  και άμεσα   χωρίς   επιβάρυνση του κρατικού  μηχανισμού μπορούν  να εγκύπτουν  στο όποιο θέμα».

Εν κατακλείδι, αυτό  που προτείνουν τα επιμελητήρια  είναι  μετά  την  υποβολή   αίτησης  για ρύθμιση των οφειλών στην ιστοσελίδα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, η εν λόγω αίτηση να αποστέλλεται από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους  στο επιμελητήριο  στο οποίο  είναι εγγεγραμμένος  ο αιτών.  Το εκάστοτε επιμελητήριο θα αναθέτει άμεσα κατ` ελεύθερη κρίση την αίτηση και τον συντονισμό της διαπραγμάτευσης σε διαπιστευμένο διαμεσολαβητή από τον πίνακα διαπιστευμένων διαμεσολαβητών του υπουργείου Δικαιοσύνης  Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο οποίος οφείλει να ασκεί τα καθήκοντά του σύμφωνα με τις  πρόνοιες  του νόμου, του  Κώδικος Δεοντολογίας Διαπιστευμένων Διαμεσολαβητών και τον κανονισμό λειτουργίας του Κέντρου Διαμεσολάβησης  του επιμελητηρίου κατ` ανάθεση του οποίου και ενεργεί.

Επαγγελματικό Επιμελητήριο

Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών, όπως σημειώνει σε δήλωσή του στο --ΜΠΕ ο πρόεδρός του Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, έχει τονίσει πολλές φορές ότι ο μεγάλος κίνδυνος για τη λειτουργία χιλιάδων επιχειρήσεων είναι οι μεγάλες οφειλές που έχουν, εξαιτίας της παρατεταμένης κρίσης. Όπως ανέφερε: “χιλιάδες μικρές, μεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του «λουκέτου» εξαιτίας οφειλών, που σε πολλές περιπτώσεις δεν ευθύνονται οι ίδιες για τη δημιουργία τους. ‘Αρα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία η άμεση εφαρμογή της νομοθετικής ρύθμισης για τον εξωδικαστικό μηχανισμό που προωθεί η κυβέρνηση. Θεωρώ ότι θα έπρεπε ήδη να είχε νομοθετηθεί. Ίσως σήμερα η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα να ήταν σε λίγο καλύτερη κατάσταση. Ελεύθεροι επαγγελματιές και επιχειρηματίες περίμεναν πολύ καιρό τον «Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Ληξιπρόθεσμων Οφειλών». Πρόκειται για όλους αυτούς που είδαν να αυξάνονται ραγδαία τα χρέη προς εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες. Εφόσον δοθεί η δυνατότητα να υπαχθούν στη ρύθμιση όλοι όσοι έχουν οφειλές πάνω από 20.000 ευρώ, είμαι σίγουρος ότι θα δοθεί σημαντική «ανάσα» όχι μόνο στην επιχειρηματικότητα αλλά συνολικά στην ελληνική οικονομία. Αρκεί βέβαια να «τρέξουν» γρήγορα οι διαδικασίες, να ψηφιστεί χωρίς κάποια δυσάρεστη έκπληξη της τελευταίας στιγμής σε σχέση με το σχέδιο νόμου που έχουμε δει και βεβαίως να εκδοθούν τάχιστα όλες οι απαραίτητες ερμηνευτικές εγκύκλιοι για την πλήρη εφαρμογή της ρύθμισης. Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο και ούτε είναι λογικό να παραμένουν εκατοντάδες χιλιάδες εκκρεμείς υποθέσεις στη δικαιοσύνη, εγκλωβίζοντας έτσι επιχειρηματίες αλλά και εργαζόμενους”.

ΕΣΕΕ

Αντίδοτο στον κίνδυνο αύξησης κατασχέσεων λογαριασμών και πλειστηριασμών ακινήτων το 2017 χαρακτηρίζει την άμεση εφαρμογή του μηχανισμού εξωδικαστικού συμβιβασμού ο πρόεδρος της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας και του ΕΒΕΠ Βασίλης Κορκίδης. Ο ίδιος σημειώνει ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στα κριτήρια που θα καταστήσουν ευκολότερη την ένταξη των επιχειρήσεων.

Ο κ. Κορκίδης υπογράμμισε στη δήλωσή του τα εξής: “Η ΕΣΕΕ έχει επανειλημμένως διατυπώσει την άποψη πως η ανάσχεση του ρυθμού αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και η σταδιακή υποχώρησή τους, δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω της εντατικοποίησης διαδικασιών όπως οι κατασχέσεις λογαριασμών και οι πλειστηριασμοί ακινήτων. Τουναντίον, ως αντίδοτο στο παρατηρούμενο τέλμα, ενδείκνυται η όσο το δυνατόν ταχύτερη ψήφιση και εφαρμογή του νομοσχεδίου για τον «Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Ληξιπρόθεσμων Οφειλών» για επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και η έκδοση των απαραίτητων ερμηνευτικών εγκυκλίων, για την πρακτική εφαρμογή του Ειδικού Επιχειρηματικού Λογαριασμού. Μέσω του «Εξωδικαστικού Μηχανισμού» και του ελάχιστου απαιτούμενου ορίου των 20.000 ευρώ, θα δίνεται η δυνατότητα ρύθμισης του συνόλου των υποχρεώσεων προς εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, με πιθανή την προοπτική «κουρέματος» 4 δισ. ευρώ προστίμων και προσαυξήσεων επί της οφειλής. Υπολογίζεται ότι εάν περιορίσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις, μειώσουμε τους περιορισμούς και τα εμπόδια, τότε περισσότερες από 400.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα θα ενταχθούν. Τέλος πρέπει να επιδιωχθεί η μεγαλύτερη ένταξη και όχι η εξαίρεση, ενώ, θα πρέπει διασφαλίζεται η επιβίωση της επιχείρησης, με τις λιγότερες απαιτήσεις”.