Μία δυσάρεστη διεθνή πρωτοτυπία διεκδικεί πλέον το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, καθώς έχουμε γίνει παρατηρητές ενός εξαιρετικά παράδοξου φαινομένου: μιας νέας τράπεζας που «βρήκε τοίχο» πριν καλά καλά ξεκινήσει τη λειτουργία της!
Εξίσου δε παράδοξο, σε ένα χώρο που η «πίστη» των πελατών, αποτελεί κορυφαίο παράγοντα λειτουργίας και επιβίωσης, είναι και το γεγονός ότι τόσο ο βασικός μέτοχος της εν λόγω τράπεζας, της Praxia Bank, (δηλαδή η ATLAS Μerchant Capital που διαχειρίζεται ο «πολύς» κάποτε Bob Diamond), όσο και η διοίκηση της υπό την κα Αναστασία Σακελλαρίου, τηρούν σιγή ιχθύος για τα τεκταινόμενα, παρά το πραγματικό μπαράζ δημοσιευμάτων που στιγματίζουν τη λειτουργία της και συχνά αναφέρουν ακόμη και σενάρια εκκαθάρισης.
Αυτές οι δύο παραδοξότητες, εύλογα δημιουργούν υποψίες σε παράγοντες της αγοράς, ότι η υπόθεση ενδεχομένως «μυρίζει». Oτι χειρότερο δηλαδή για ένα βαριά λαβωμένο τραπεζικό σύστημα, όπως το ελληνικό. Κι όσο κι αν αυτό στεναχωρήσει τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, είτε πρόκειται για ξεκάθαρη υπόθεση παροιμιώδους αποτυχίας και ανικανότητας, είτε υπάρχει και το στοιχείο της πονηρίας, τα όσα συνέβησαν, συνέβησαν «στη βάρδια του».
Οι πληροφορίες ότι τα αρχικά κεφάλαια έχουν εξαϋλωθεί, όπως και το μεγαλύτερο μέρος των αυξήσεων κεφαλαίου 50 και 20 εκατ. ευρώ που έκανε η ATLAS, ενώ η «πρώτη ψηφιακή τράπεζα της Ελλάδας» , όπως αυτοδιαφημιζόταν, έχει μηδαμινές εργασίες, καταθέσεις που ήρθαν μαζικά “αγορασμένες” από πλατφόρμα του εξωτερικού, κι ανύπαρκτο δίκτυο καταστημάτων, εύλογα δημιουργούν καυτά ερωτήματα. Το ίδιο και οι πληροφορίες κατά τις οποίες λόγω υπέρογκου μισθολογικού κόστους και λοιπών δαπανών (κυρίως αμοιβές και παροχές σε τρίτους), η τράπεζα «καίει» περίπου 4 εκατ. ευρώ, το… μήνα!
Πηγές της αγοράς, αναφέρουν ακόμη ότι το «ολοκληρωμένο σύστημα» πληροφορικής της «πρώτης ψηφιακής τράπεζας στην Ελλάδα», παρότι σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς έχουν δαπανηθεί για τη αγορά και την υλοποίηση του, έως και 30 εκατ. ευρώ, εν τούτοις παρουσίασε σημαντικά προβλήματα «ενσωμάτωσης». Είναι δε αμφίβολο αν ακόμη και σήμερα βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία. Χαρακτηριστικό, ίσως, των παραπάνω, το γεγονός ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα η Praxia φέρεται να άλλαξε τουλάχιστον τρία κορυφαία στελέχη στο συγκεκριμένο τμήμα.
Εν ολίγοις, καθώς όλες αυτές οι πληροφορίες έχουν δημοσιευτεί χωρίς όχι απλώς να διαψευστούν, αλλά έστω και τον παραμικρό αντίλογο, φαίνεται ότι έχουμε μια τράπεζα, που θυμίζει τον … Τιτανικό. Μια τράπεζα, όπου τόσο οι βασικοί μέτοχοι, όσο και η διοίκηση, «γλένταγαν» αμέριμνα, χωρίς να βλέπουν -κατά τα φαινόμενα- ότι το πλοίο ετοιμάζεται να πέσει σε… παγόβουνο.
Ακόμη και στην καλύτερη εκδοχή αυτής της υπόθεσης, έχουμε λοιπόν ένα σχήμα, το οποίο αποδείχτηκε διόλου “Fit and Proper” –κατά την ορολογία των διεθνών τραπεζικών αρχών- για την περίσταση.
Από την μία πλευρά έναν μέτοχο που ναι μεν διαθέτει εγνωσμένη εμπειρία στον διεθνή τραπεζικό τομέα, έχοντας επικεφαλής τον κ. Bob Diamond, πλην όμως, το όνομα του τελευταίου εμφανίζεται να έχει εμπλακεί σε διάφορες περίεργες υποθέσεις στο εξωτερικό όπως το λεγόμενο Double Dip Scam στις ΗΠΑ, αλλά και η υπόθεση χειραγώγησης του LIBOR στη Μεγάλη Βρετανία.
Σε κάθε περίπτωση, το 2012 ο ίδιος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία της Barclays, ενώ κατόπιν σχετικής δήλωσης βρετανού πολιτικού (του Λόρδου Mandelson) μερικά χρόνια νωρίτερα είχε χαρακτηριστεί ως «το απαράδεκτο πρόσωπο του τραπεζικού τομέα»! . Μια δήλωση που ο Λόρδος πάντως πήρε… πίσω μερικά χρόνια αργότερα, όταν άρχισε ο ίδιος να συνεργάζεται ως σύμβουλος, με την Lazard!
Πως ένα τόσο έμπειρο και υψηλόβαθμο διεθνές τραπεζικό στέλεχος , που έφτασε να ηγείται της Barclays Bank, αλλά και οι αναμφίβολα καλοπληρωμένοι συνεργάτες του δεν κατόρθωσαν να αντιληφθούν την πορεία που είχε πάρει η τράπεζα, είναι ασφαλώς ένα ερώτημα. Όπως ένα ερώτημα είναι πως δεν αντελήφθη την πορεία προς το… παγόβουνο και η ίδια η εκτελεστική διοίκηση της τράπεζας, υπό την κα Αναστασία Σακελλαρίου, η οποία στο εντυπωσιακό για την ηλικία της βιογραφικό, αναγράφει μεταξύ άλλων και τη θέση της Προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας!
Γνωστή για τις καλές σχέσεις της με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά και για τις σχέσεις της γενικότερα με ισχυρούς παράγοντες, σε μια ειρωνεία της τύχης, όπως αποδεικνύεται, έλαβε φέτος τον Σεπτέμβριο, λίγο πριν αρχίσουν τα όργανα για την Praxia, τιμητικό βραβείο για την «συνολική της προσφορά στον χρηματοπιστωτικό τομέα», από τα χέρια του υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου. Ενώ ήδη από το 2018 δημοσιεύματα την κατέγραφαν ως «το καλύτερο αφεντικό» σχολιάζοντας τους παχυλούς μισθούς, τα bonus, ενίοτε και μετοχές που ελάμβαναν οι προσληφθέντες.
Κι εδώ προκύπτει ένα ακόμη ερώτημα: Πως ακριβώς λειτουργούσε η διαδικασία των προσλήψεων και του ορισμού αποδοχών στην τράπεζα; Ουδείς από την Επιτροπή Αποδοχών (που ήταν και μέλη της Επιτροπής Ανάδειξης Υποψηφίων) αντελήφθη ότι μάλλον έχουν ξεφύγει τα έξοδα; Ουδείς από το διοικητικό συμβούλιο στο οποίο συμμετείχε και ο ίδιος ο Bob Diamond ως μη εκτελεστικό μέλος, αλλά και πληθώρα αλλοδαπών προσώπων, προφανώς της επιλογής του, κατάλαβε το τι έρχεται;
Ιδιαίτερα περίεργες εμφανίζονται όμως και οι εξελίξεις περί την «επόμενη μέρα» της τράπεζας.
Πριν ακόμη από τις «κουβέντες» για το ενδεχόμενο συνένωσης της Praxia με την Attica Bank, (μια συνένωση για την οποία ουδείς μπόρεσε να βρει έστω και ένα στοιχείο που να… βγάζει νόημα) ήταν σε εξέλιξη διαδικασία εξεύρεσης πρόσθετων επενδυτών. Η διαδικασία δεν απέδωσε, (όπως και οι “κουβέντες” με την Attika), με αποτέλεσμα να μετατραπεί το τελευταίο διάστημα σε διαδικασία πώλησης, στην οποία φέρονται να υποβλήθηκαν κάποιες μη δεσμευτικές προσφορές, με την Viva να έχει κατά πληροφορίες το προβάδισμα, προκειμένου να αποκτήσει κατ ουσία την τραπεζική άδεια, έναντι χαμηλού τιμήματος.
Εν τούτοις χθες υπήρξαν νεότερες πληροφορίες, κατά τις οποίες βρήκε… λεφτά το Atlas και προτίθεται να επενδύσει ακόμη 40-50 εκατ ευρώ, ακυρώνοντας την διαδικασία πώλησης. Με στόχο να δοθεί «αέρας» στην τράπεζα για ένα διάστημα. Και μετά, υποθέτουμε, έχει ο… Θεός.
Περιττό να ειπωθεί ότι και αυτή η διαδικασία έτσι όπως φαίνεται να εξελίσσεται, ταιριαζει με το γενικότερα παράδοξο πλαίσιο που περιγράφηκε παραπάνω, εκθέτοντας κατά την άποψη μας, τον όλο τρόπο λειτουργίας του συστήματος. Είτε πρόκειται για τα περίφημα “Fit and Proper” και την καταλληλότητα στελεχών και μετόχων ειδικώς, είτε για το όποιο κύρος διατηρεί ο τραπεζικός θεσμός, γενικώς.
ΥΓ: Θα είχε ομολογουμένως ενδιαφέρον να ξέραμε την πηγή των κεφαλαίων που επενδύθηκαν στην Praxia, ήτοι αν όλο αυτό το διάστημα το Atlas μέσω της Praxia καίει προσωπικά χρήματα των ιδρυτών του, ή αυτό που έχει επικρατήσει να λέμε «other people’s money”.