Το ιταλικό ποδόσφαιρο θρηνεί το θάνατο του Σαλβατόρε “Τοτό” Σκιλάτσι, που έχασε τη μάχη, μετά από νοσηλεία στο πνευμονολογικό τμήμα του δημοτικού νοσοκομείου του Παλέρμο, σε ηλικία μόλις 59 ετών. Ο ήρωας της εθνικής ομάδας στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990, πριν δύο χρόνια είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο παχύ έντερο και είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο τις προηγούμενες ημέρες σε σοβαρή κατάσταση.
Η αγάπη των Ιταλών “τιφόζι” για τον φοβερό και τρομερό σκόρερ φαίνεται και από το γεγονός πως δεκάδες συγκεντρώθηκαν αμέσως, μετά την ανακοίνωση του θανάτου του, έξω από το νοσοκομείο θέλοντας να εκφράσουν τη συγκίνηση τους για τον “Τοτό όλων Ιταλών”, όπως είχε χαρακτηριστεί. Ο Σκιλάτσι σε συλλογικό επίπεδο αγωνίστηκε με τις Μεσίνα (1982-1989), Γιουβέντους (1989-1992), Ιντερ (1992-1994) και Τζούμπιλο Ιβάτα στην Ιαπωνία (1994-1997).
Την αγωνιστική περίοδο 1988-89 ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας της Ιταλίας πετυχαίνοντας 23 τέρματα με τη Μεσίνα. Παίρνοντας μεταγραφή στη Γιουβέντους είχε μια πολύ καλή πρώτη χρονιά σκοράροντας 15 γκολ πρωταθλήματος και 21 σε όλες τις διοργανώσεις, περίοδος που τελείωσε με τη Γιουβέντους να κερδίζει τους τίτλους του Κυπέλλου Ιταλίας 1989–90 και του Κυπέλλου UEFA.
Μετά τη Γιουβέντους φόρεσε τη φανέλα της Ιντερ κερδίζοντας το κύπελλο UEFA το 1994, αλλά δεν είχε τις εμφανίσεις που περίμεναν οι “νερατζούρι” και τελικά έφυγε για την Ιαπωνία, όπου κέρδισε ένα τίτλο πρωταθλήματος το 1997. Το 1996 κρέμασε τα παπούτσια σε ηλικία 32 χρόνων.
Με την εθνική Ιταλίας αγωνίστηκε σε 16 παιχνίδια, ενώ έσπασε ρεκόρ στο Μουντιάλ του 1990. Πετυχαίνοντας έξι γκολ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο και κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα. Οι φίλαθλοι της Ιταλίας δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ του ’90 και από τότε είχε πάρει διαστάσεις λαϊκού ήρωα.