Ναι, είναι αλήθεια ότι σήμερα κυκλοφορούν μερικά Ισπανικά κρασιά που κοστίζουν περισσότερο από τα 500 περίπου ευρώ που αξιώνει μια τρέχουσα χρονιά του Vega Sicilia Unico. Όμως όποιο βιβλίο με τα σπουδαιότερα κρασιά του κόσμου και να παίρνατε στα χέρια σας είναι σίγουρο ότι σε κάποια σελίδα του θα βρίσκατε αναφορά σε αυτό το έργο τέχνης από την Ribera del Duero μαζί με τον χαρακτηρισμό του ως τον μεγαλύτερο οινικό μύθο της σπουδαίας οινοπαραγωγού χώρας.
Το Vega Sicilia μπορεί να ιδρύθηκε το 1864 -οπότε ο Eloy Lecanda y Chaves άρχισε να παράγει κρασί σε αυτή την ιδιοκτησία των 10000 στρεμμάτων- όμως η ιστορία του κτήματος χάνεται πιο πίσω, με τους μοναχούς να καλλιεργούν αυτή την γη που βρίσκεται στην περιοχή Valbuena από τα τέλη του 15ου αιώνα. Εξίσου… ομιχλώδες είναι και το σκηνικό αναφορικά με την ονομασία, με το Sicilia να παραπέμπει στην προστάτιδα της μουσικής Αγία Καικιλία και το Vega στο εύφορο της Ribera del Duero που επιτρέπει την καλλιέργεια πολλών λαχανικών. Όμως πίσω από αυτήν την γονιμότητα βρίσκεται ένας άγριος και απαιτητικός τόπος, αφού αυτή η κοιλάδα στα βόρεια της Μαδρίτης και σε υψόμετρο 750-950 μέτρων “τσακίζει” με τις θερμοκρασιακές διαφορές της μεταξύ μέρας και νύχτας.
Η εθνική ποικιλία της Ισπανίας Tempranillo -γνωστό τοπικά ως Tinto Fino- κυριαρχεί στον αμπελώνα, όμως οι Μπορντολέζικοι δεσμοί του ιδρυτή έφεραν στα 2.100 στρέμματα του Vega Sicilia και το Cabernet Sauvignon, το Merlot και το Malbec. Η μέση ηλικία των αμπελιών φθάνει πλέον τα 40 χρόνια, με κάποια αιωνόβια κλίματα να εξακολουθούν να καρυκεύουν την πολυπλοκότητα αυτού του μεγάλου κρασιού.
Βέβαια ένα ξεχωριστό terroir πάει στράφι όταν δεν υπάρχει και ο ανάλογος οινοποιητικός περφεξιονισμός. Αλλά ευτυχώς αυτός περισσεύει εδώ, ιδιαίτερα μετά το 1982 οπότε και η οικογένεια Alvarez απέκτησε το Vega Sicilia εκτινάσσοντας τις επιδόσεις και το status του. Προφανώς το τέλειο σταφύλι και οι αψεγάδιαστες οινοποιήσεις είναι δεδομένα, όμως ξεχωριστό συστατικό του μεγαλείου αυτού του κρασιού είναι το τρομακτικά μεγάλο διάστημα που μεσολαβεί από τον τρύγο μέχρι την κυκλοφορία του. Διάστημα που (κόντρα σε κάθε σύγχρονη λογική οινικού marketing) την τελευταία περίοδο έχει σταθεροποιηθεί στα 10(!) χρόνια. Όμως το ότι εδώ ο χρόνος υπακούει μόνο στην φράση “όταν το κρασί είναι έτοιμο” αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το 1991 κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα τα Vega Sicilia από τις εσοδείες 1968 και 1982, παλαιωμένα για 23 και 9 χρόνια αντίστοιχα!
Σήμερα τα 6 έτη περνάνε μέσα σε βαρέλια διαφορετικών μεγεθών και ηλικιών, διάστημα που απαιτεί τρομακτική συμπύκνωση, φρεσκάδα και φρούτο από το κρασί προκειμένου αυτό να μην αποστεωθεί, κάτι που βλέπουμε σε πολλά Ισπανικά κρασιά του επιπέδου Gran Reserva.
Τα πραγματικά μεγάλα κρασιά μοιράζονται ένα κοινό πλην περίεργο γνώρισμα: δεν διαθέτουν περισσότερα από τα στοιχεία που θεωρούνται θετικά αλλά είναι παντελώς απαλλαγμένα από αυτά που θεωρούνται αρνητικά. Και ακριβώς αυτή την αίσθηση δίνει αυτό το μοναδικό blend από Tempranillo και Cabernet Sauvignon, αφού είναι υπέρπυκνο χωρίς να είναι βαρύ, καλοδομημένο χωρίς να είναι σκληρό, φρέσκο χωρίς να είναι άγουρο. Προσθέσετε εδώ και μια πολυπλοκότητα τσουκνίδας, γλυκών μπαχαρικών, πασχαλιάς, μαύρου φρούτου και σοκολάτας αλλά και έναν συνδυασμό αυστηρότητας, γευστικού μάκρους και τέλειων, βελούδινων τανινών και θα καταλάβετε το γιατί θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα κρασιά του κόσμου.
Παράλληλα είναι και ένα από τα ικανότερα στην παλαίωση, αφού το γεγονός ότι κυκλοφορεί “όταν είναι έτοιμο” διόλου δεν του στερεί την ικανότητα να παλαιώνει για 5-6 δεκαετίες. Δυστυχώς είμαι και αρκετά μεγάλος για να καταλήξω αν εσοδείες όπως το 2013 θα με δικαιώσουν αλλά και αρκετά φτωχός για να φέρω στο ποτήρι μου πραγματικά παλιές φιάλες του. Πάντως ακόμα και το γεγονός ότι έχω δοκιμάσει προσφάτως Unico θεωρείται επιτυχία, αφού η ετήσια παραγωγή μοιράζεται σε ένα άτυπο exclusive club 5.000 μελών από 115 χώρες, που περιλαμβάνουν κορυφαία εστιατόρια, κάβες, VIP ιδιώτες και λοιπούς οινικούς γαλαζοαίματους.
Όσο για τις παλαιές χρονιές του ύψιστου Ισπανικού κρασιού, αυτές όχι μόνο είναι… μόνιμοι κάτοικοι δημοπρασιών -ο οίκος Sotheby’s έχει μια εμμονή μαζί τους- αλλά επιτυγχάνουν και τιμές που κόβουν την ανάσα. Το 2013 6 φιάλες του 1953 πλειοδοτήθηκαν για 47.115 δολάρια ενώ 102.000 δολάρια έφεραν 23 μπουκάλια από τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70 στο κελάρι του τυχερού πλειοδότη σε auction της Νέας Υόρκης. Και αν τα 23 δεν είναι αρκετά για να βγάλετε συμπέρασμα για το profile του μην ανησυχείτε: αρκούν 111.477 ευρώ και λίγη υπομονή και θα ξαναβρεθούν ευκαιρίες, όπως η περσινή για ένα mix lot 36 φιαλών…
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να φτάσεις στην κορυφή στον κόσμο του αυτοκινήτου. Από το να έρθεις από το πουθενά και φτιάξεις ένα supercar με 1.350 ίππους, όπως το Czinger 21C, έως το να πατήσεις πάνω σε μια υπεραιωνόβια ιστορία πολυτέλειας κατά τα πρότυπα της Rolls Royce. Αν το Vega Sicilia Unico ήταν αυτοκίνητο τότε σίγουρα θα ήταν κάποιο από τα μοντέλα της τελευταίας: ένα οινικό αριστούργημα που βάζει στην φιάλη ένα μοναδικό μείγμα παράδοσης, πολυτέλειας και τελειομανίας, στοιχεία που τοποθετούν το Vega Sicilia Unico στο πάνθεον των unique ερυθρών του κόσμου
ΠΗΓΗ: www.--.gr