Όταν ο Μπιλ Γκέιτς αποφάσισε να εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο για να ιδρύσει τη Microsoft, δεν οραματιζόταν την τεράστια επιτυχία που θα ακολουθούσε, ούτε το ότι θα γινόταν δισεκατομμυριούχος ή ότι η εταιρεία του θα άξιζε, σήμερα, περισσότερα από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Γκέιτς, τότε μόλις 20 ετών, είχε μια πολύ πιο «βαρετή» αντίληψη για την επιτυχία, όπως ο ίδιος αποκαλύπτει σε συνέντευξή του: «Τότε το ερώτημα ήταν απλό: Είναι ο κώδικάς μου καλός; Λειτουργεί; Και μπορεί η εταιρεία μας να δείξει στον κόσμο ότι αυτοί οι μικροϋπολογιστές είναι σημαντικοί;».
Το 1976, οι άνθρωποι που ασχολούνταν με τους υπολογιστές, όπως ο Γκέιτς και ο συνιδρυτής της Microsoft, Πολ Άλεν, θεωρούνταν απλώς «χομπίστες». Παρόλα αυτά, οι ίδιοι πίστευαν με πάθος, ότι πλησίαζε μια τεχνολογική επανάσταση. «Η μαγεία του λογισμικού, μας ενθουσίαζε. Ήμουν πρόθυμος να αφιερώσω τη δεκαετία των 20 μου μόνο σε αυτό, στο να δουλεύω αποκλειστικά πάνω στο λογισμικό», αναφέρει χαρακτηριστικά ο επιχειρηματίας, σύμφωνα με το CNCB.
Ο στόχος του Γκέιτς ήταν ξεκάθαρος: να δημιουργήσει λογισμικό υψηλής ποιότητας, που θα έκανε το ευρύ κοινό να αποδεχτεί τους προσωπικούς υπολογιστές. Το σύνθημα που επαναλάμβαναν συχνά εκείνος και ο Άλεν στους πρώτους υπαλλήλους της Microsoft ήταν «ένας προσωπικός υπολογιστής σε κάθε γραφείο και σε κάθε σπίτι». Αυτό που σήμερα φαίνεται αυτονόητο, τότε φάνταζε εντελώς παράλογο.
Παρά το πάθος του για την ανάπτυξη του καλύτερου δυνατού προϊόντος, ο Γκέιτς δεν αγνοούσε την οικονομική διάσταση. Αντίθετα, επέμεινε από την αρχή ότι η δίκαιη αμοιβή ήταν απαραίτητη. Στη διάσημη «Ανοιχτή Επιστολή προς τους Χομπίστες» του το 1976, ο ίδιος ζήτησε από τους χρήστες να πληρώνουν δίκαιες τιμές για τη χρήση λογισμικού, ώστε οι προγραμματιστές, να μπορούν να εργάζονται και να παράγουν λογισμικό υψηλής ποιότητας που η αγορά χρειαζόταν για να αναπτυχθεί.
Αυτή η έντονη προσήλωση στον στόχο του – «ήταν όλη μου η ζωή η Microsoft στη δεκαετία των 20 μου», όπως δηλώνει ο Γκέιτς – ώθησε την εταιρεία στην πρωτοπορία της τεχνολογικής επανάστασης, καθιστώντας τον έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Σήμερα, η περιουσία του ανέρχεται στα 128 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Forbes.
Ο ίδιος παραδέχεται ότι ο ορισμός του για την επιτυχία έχει αλλάξει. Παρόλο που η προσήλωσή του έφερε εντυπωσιακά αποτελέσματα, τον εμπόδισε – όπως και τους υπαλλήλους του – να βρουν μια ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Τώρα, συμβουλεύει τους νέους να «κάνουν διαλείμματα όταν τα χρειάζονται», όπως ανέφερε σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα.
«Δεν εργάζομαι τόσο σκληρά πλέον», παραδέχεται. «Στα 20 μου δεν πίστευα στα σαββατοκύριακα και στις διακοπές. Ήταν μια περίοδος κατά την οποία πίεζα υπερβολικά τον εαυτό μου».
«Τώρα μπορώ να ορίσω την επιτυχία μου με βάση το αν ενδυναμώνω τους άλλους, μοιραζόμενος όσα έκανα σωστά και όσα έκανα λάθος, και προσφέροντας τους πόρους μου για σκοπούς όπως η εξάλειψη της ελονοσίας ή η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», αναφέρει. Ο ίδιος ανυπομονεί να συνεχίσει αυτό το έργο τα επόμενα χρόνια, εφόσον του το επιτρέψει η υγεία του: «Είμαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι σε αυτήν τη φάση της ζωής μου, αλλά εξακολουθώ να νιώθω ότι μπορώ να κάνω τη διαφορά».
ΠΗΓΗ: www.--.gr