Του Daniel Moss-Η περίοδος ηρεμίας στις κεντρικές τράπεζες της Ασίας φαίνεται να φτάνει στο τέλος της και αυτό δεν είναι κακό.
Η Ινδία και η Ινδονησία πιθανότατα τελείωσαν με τη μείωση των επιτοκίων. Τα επόμενα βήματά τους μάλλον θα είναι να αυξήσουν τα επιτόκια, με τις Φιλιππίνες να ακολουθούν κατά πόδας. Ενώ οι κεντρικές τράπεζες των χωρών αυτών είναι μικροσκοπικές μπροστά στην Τράπεζα της Ιαπωνίας και την Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας, οι αποφάσεις τους σχετικά με τα επιτόκια θα δείξουν ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των αναδυόμενων αγορών αναμένουν ότι οι οικονομίες τους θα “θερμανθούν” μετά από μια μακρά περίοδο νηνεμίας.
Αυτή η νηνεμία, που επέτρεψε τον πολύ χαμηλό πληθωρισμό παγκοσμίως και τη σταδιακή προσέγγιση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας απέναντι στην αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων, σήμαινε ότι οι κεντρικές τράπεζες των αναδυόμενων αγορών μπορούσαν να κάνουν πάνω κάτω ό, τι ήθελαν. Αυτή ήταν μια τεράστια αλλαγή σε σύγκριση με προηγούμενους οικονομικούς κύκλους, όταν μια Fed που σύσφιγγε την πολιτική της σήμαινε ότι οι μικρότερες εξαδέλφες της έπρεπε να ακολουθήσουν το παράδειγμα της, από φόβο μην δουν τα νομίσματά τους να αποδυναμώνονται εξαιτίας της διαφοράς των επιτοκίων. Τα πράγματα τώρα αρχίζουν να αλλάζουν.
Με τον αμερικανικό πληθωρισμό να φαίνεται να έχει φτάσει στον πάτο του και την Fed να προχωρά αποφασιστικά, οι υπολογισμοί αλλάζουν με λεπτούς αλλά σημαντικούς τρόπους. Το κόστος δανεισμού παγκοσμίως θα εξακολουθήσει να είναι χαμηλό για το όγδοο έτος της παγκόσμιας οικονομικής επέκτασης. Απλά δεν θα είναι τόσο χαμηλό όσο ήταν.
Ας δούμε πρώτα την Ινδονησία, όπου τα πράγματα φαίνονται ανησυχητικά για τον επόμενο κυβερνήτη της Τράπεζας της Ινδονησίας, Perry Warjiyo, ο οποίος θα ανέβει μια θέση από το Νο2 το Μάιο. Όπως οι συνάδελφοί μου στο Bloomberg Markets Karlis Salna και Tassia Sipahutar σημειώνουν για το προφίλ του Warjiyo, ανέπτυξε πολύτιμες δεξιότητες όταν πάλεψε με την ασιατική οικονομική κρίση του 1997-98.
Η Τράπεζα της Ινδονησίας έχει μειώσει τα επιτόκια κατά οκτώ φορές από το 2006 και, για να είμαστε δίκαιοι, ο πληθωρισμός ήταν αρκετά συγκρατημένος. Η ρουπία ήταν ελαφρώς κάτω, αλλά τίποτα δεν ήταν πολύ δραματικό. Τον τελευταίο καιρό, άρχισε να υποχωρεί λίγο περισσότερο και έχει απωλέσει το 2,6% της αξίας της έναντι του δολαρίου φέτος. Αυτό δεν ακούγεται ανησυχητικό, αλλά την καθιστά το νόμισμα αναδυόμενης αγοράς με τη χειρότερη επίδοση τον τελευταίο μήνα μετά το ουγγρικό φιορίνι.
Περισσότερο ανησυχητικό είναι ότι η κεντρική τράπεζα άντλησε τον περασμένο μήνα κεφάλαια από τα αποθέματά της για να προφυλαχτεί από τυχόν μεγαλύτερη πτώση. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι: η χρήση υπερβολικού μέρους από τα κεφάλαια που διατηρεί για τις δύσκολες στιγμές για την αντιμετώπιση της αγοράς δεν είναι μια κερδοφόρα μακροπρόθεσμη στρατηγική. Κάποιες από αυτές τις οκτώ μειώσεις επιτοκίων μοιάζουν τώρα με λάθος.
Η περικοπή των επιτοκίων της Ινδίας το περασμένο έτος μοιάζει προκλητική. Κρίνοντας από τα πρακτικά της συνεδρίασης της Τράπεζας της Ινδίας στις 6 και 7 Φεβρουαρίου, μια μικρή αύξηση από το σημερινό επιτόκιο αναφοράς του 6% φαίνεται σχεδόν βέβαιη. Ενώ η πολιτική παρέμεινε αμετάβλητη σε εκείνη τη συνάντηση, ένας από τους έξι αξιωματούχους που χαράζουν την πολιτική υιοθέτησε ξαφνικά hawkish στάση, ενώ ένας άλλος εγκατέλειψε την προτίμησή του για χαλάρωση της πολιτικής.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ανησυχούν για τον πληθωρισμό που προκύπτει από τον επεκτατικό προϋπολογισμό του πρωθυπουργού Narendra Modi. Μπορεί επίσης να ανησυχούν για την άνοδο των τιμών των τροφίμων. Για τώρα, το μειούμενο κόστος τροφίμων συγκρατεί τη γενικευμένη άνοδο των τιμών.
Οι τοπικοί παράγοντες είναι σαφές ότι εξακολουθούν να έχουν σημασία στη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου και στη μεγαλύτερη οικονομία της Νοτιοανατολικής Ασίας. Η Fed δεν έχει ακόμη προβεί σε επιθετικές κινήσεις για να επιβραδύνει την οικονομία των ΗΠΑ -εξακολουθεί να χτίζει το μονοπάτι ώστε να αντιστρέψει τις ασυνήθιστες πολιτικές τόνωσης της ανάπτυξης που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αλλά η κατεύθυνσή της γίνεται ολοένα και πιο σαφής.
Ο χαμηλός παγκόσμιος πληθωρισμός και η επιφυλακτική Fed είχαν κάνει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της Ασίας να κινούνται προβλέψιμα. Όχι πια.