Η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση της Γερμανίας θέλει αύξηση των αμοιβών για μερικά από τα 2 εκατομμύρια μέλη της – και ο Μάριο Ντράγκι μπορεί να τους ενθαρρύνει σιωπηλά.
Πριν από λίγο καιρό, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα ήταν έντρομος με την απαίτηση της IG Metall για ετήσια αύξηση 6% για τους εργαζομένους της ηλεκτρικής και μεταλλευτικής βιομηχανίας – περισσότερο από τρεις φορές τον στόχο πληθωρισμού της ΕΚΤ μόλις κάτω από το 2%
Αλλά με τις παγκόσμιες πιέσεις των τιμών που εξασθενούν από παράγοντες που κυμαίνονται από την παγκοσμιοποίηση μέχρι την τεχνολογία και το φθηνό πετρέλαιο, οι αυξήσεις μισθών σε μέρη όπως η Γερμανία είναι μέρος αυτού που οι νομισματικές πολιτικές της ευρωζώνης λένε ότι χρειάζεται για να ωθήσουν τον πληθωρισμό σε πιο συνηθισμένα επίπεδα και να αποκαταστήσουν την οικονομία της ευρωζώνης .
Σύμφωνα με τον κ. Ντράγκι, οι μισθοί είναι ο «πρωταρχικός παράγοντας του πληθωρισμού» – και ο υποκείμενος πληθωρισμός είναι πολύ χαμηλός. Το τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια συζητήσεων αμοιβών όπως της IG Metall είναι επομένως ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα που στο μυαλό των πολιτικών της ΕΚΤ, καθώς η τράπεζα προετοιμάζεται να πάρει μια κρίσιμη απόφαση τον επόμενο μήνα σχετικά με το αν θα μειώσει τα έκτακτα μέτρα νομισματικής ενίσχυσης.
Ο Φρεντερίκ Ντουκροζέτ, οικονομολόγος της Pictet Wealth Management, δήλωσε: «Στη Γερμανία, η μεγαλύτερη έμφαση θα δοθεί στις συμφωνίες της IG Metall – αυτές εξακολουθούν να αποτελούν σημείο αναφοράς. Αν αυτές φτάσουν στο 3 με 4 τοις εκατό, θα είναι καλά νέα για την ΕΚΤ».
Η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση της Γερμανίας θα είναι τυχερή αν εξασφαλίσει αύξηση 6%. Ωστόσο, είναι σίγουρη ότι θα επιτύχει μια συμφωνία που θα υπερβαίνει τον σημερινό πληθωρισμό 1,5% τον χρόνο έως τον Αύγουστο. Πολλοί από τους εργαζόμενους της IG Metall ανταγωνίζονται στις αγορές εργασίας όπου η ζήτηση ξεπερνά την προσφορά. Το ποσοστό ανεργίας στη Γερμανία συνολικά βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα μετά την επανένωση.
Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να εγγυηθεί το είδος της γενικής μισθολογικής πίεσης που θα ήταν καλή είδηση για τον κ. Ντράγκι, ο οποίος προειδοποίησε τους νομοθέτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι η αύξηση των μισθών «ήταν πιο υποτονική σε αυτό το στάδιο του επιχειρηματικού κύκλου απ ‘ό, έχει υπάρξει στο παρελθόν».
Η ανάκαμψη της ευρωζώνης έχει προσθέσει πάνω από 6 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην περιοχή. Ωστόσο, παρά την απότομη πτώση της ανεργίας και την έλλειψη εργατικού δυναμικού σε ισχυρότερες οικονομίες, όπως η Γερμανία, οι μισθοί δεν έχουν ακόμη επιταχυνθεί.
Η τράπεζα πιστεύει ότι ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι ότι μεγάλο μέρος της ανάκαμψης στην απασχόληση συνεπάγεται χαμηλής ποιότητας προσωρινή εργασία του είδους που δίνει στο προσωπικό ελάχιστη διαπραγματευτική επιρροή για να ασκήσει πιέσεις για υψηλότερους μισθούς.
Ένα άλλο είναι ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε χώρες όπως η Γερμανία έχουν πολύ οπισθοδρομική βλέψη στα αιτήματά τους: όπως το έθεσε ο κ. Ντράγκι σε πρόσφατη τραπεζική συνάντηση στην Εσθονία, «βλέπουν τους χαμηλούς ρυθμούς πληθωρισμού ως βάση για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις».
Τα συνδικάτα αντιτίθενται ότι οι προτεραιότητες των μελών τους είναι ευρύτερες από τις αμοιβές – και έτσι τα αιτήματά τους επικεντρώθηκαν επίσης σε ζητήματα όπως η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και οι συντάξεις.
Ταυτόχρονα, η ΕΚΤ υποστήριξε τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας, όπως της Γαλλίας. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, επιδιώκει να επιβάλει αλλαγές που θα επέτρεπαν στις μικρότερες επιχειρήσεις να αποχωρήσουν από τις μισθολογικές συμφωνίες σε επίπεδο βιομηχανίας – ενδεχομένως μειώνοντας την αύξηση των μισθών, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
«Ο στόχος [των μεταρρυθμίσεων] δεν είναι να δημιουργηθεί μια συνολική μείωση της αύξησης των μισθών», δήλωσε ο Φιλίπ Μαρτέν, οικονομολόγος της Sciences Po. «Όμως, ο στόχος είναι σαφώς να υπάρξει αύξηση των μισθών που να ευθυγραμμίζεται περισσότερο με την παραγωγικότητα τόσο σε επίπεδο επιχείρησης όσο και σε επίπεδο τομέα και επίσης να ευθυγραμμίζεται περισσότερο με την κατάσταση της αγοράς εργασίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί πράγματι να οδηγήσει σε χαμηλότερη αύξηση των μισθών.»
Υπάρχει κάποια ελπίδα για όσους ελπίζουν να δουν περισσότερη μισθολογική πίεση. Τα στοιχεία της Eurostat αυτόν τον μήνα έδειξαν ότι το κόστος εργασίας αυξήθηκε κατά 1,8% τον Ιούνιο – την ταχύτερη αύξηση για δύο χρόνια. Παράλληλα με τις αναθεωρήσεις των στοιχείων για τα προηγούμενα τρίμηνα, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΚΤ να αναβαθμίσει τις προβλέψεις της για την αύξηση των μισθών τον Δεκέμβριο για πρώτη φορά εδώ και χρόνια. Η ManpowerGroup, η οποία ερευνά τις τάσεις της αγοράς εργασίας, αναφέρει στις τελευταίες τριμηνιαίες προβλέψεις της για την αγορά εργασίας ότι η εμπιστοσύνη των εργοδοτών αυξάνεται σε αδύναμα σημεία όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Ο κ. Ντράγκι είναι πεπεισμένος ότι οι μισθοί θα αρχίσουν τελικά να ξεπερνούν τον πληθωρισμό και να αντιστοιχούν στον στόχο του 2% συν τα κέρδη από την αύξηση της παραγωγικότητας. «Τελικά το κενό στην αγορά εργασίας θα κλείσει, αλλά πρέπει να είμαστε υπομονετικοί», δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΚΤ στις Βρυξέλλες τη Δευτέρα.
Ο κ. Ντουκροζέτ συμφωνεί. «Η αμοιβή είναι η πιο πίσω από όλους τους υστερούντες δείκτες. Καθώς η ανάκαμψη της ευρωζώνης συνεχίζεται, θα είναι μεγαλύτερη έκπληξη αν η αύξηση των μισθών δε βελτιωθεί.»