”Το εθνικό μας “στοίχημα”, έχει αυτή τη φορά, συγκεκριμένες προδιαγραφές: διπλασιασμός της συμβολής της βιομηχανίας στη δημιουργία του ΑΕΠ της χώρας, με μαζικές και καινοτόμες επενδύσεις, με συνεχή αναβάθμιση του ανθρώπινου παράγοντα, με επιθετικές διεισδύσεις στις ξένες αγορές, με συστηματικές συνεργασίες με τον πρωτογενή και τριτογενή τομέα που εδραιώνουν μια ισόρροπη αναπτυξιακή διαδικασία και ενισχύουν την εθνική ανταγωνιστικότητα.
Και το ”στοίχημα” αυτό, μπορεί και πρέπει να κερδηθεί»
Τα ανωτέρω υπογράμμισε ο κ. Ελευθέριος Κούρταλης, Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών στην ετήσια Γενική Συνέλευση των μελών του της 24ης Ιουνίου 2021.
Αναφερόμενος στην οικονομική κατάσταση της χώρας, ο κ. Κούρταλης επεσήμανε και τα κάτωθι:
«Η ελληνική οικονομία και κοινωνία γνώρισαν, κατά τη δεκαετία που πέρασε, διαδοχικά πλήγματα: βίαιη λιτότητα, ύφεση, καταβαράθρωση τζίρων και εισοδημάτων, χρεοκοπίες επιχειρήσεων, απώλειες ανθρώπινων ζωών λόγω υγειονομικής κρίσης, διεύρυνση κρατικών ελλειμμάτων και χρεών.
Τα πλήγματα αυτά κατέστησαν εμφανέστερη την ανάγκη ουσιαστικών εκσυγχρονιστικών δράσεων για την αντιμετώπιση διαρθρωτικών αγκυλώσεων της οικονομίας που ευθύνονται για το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, την κύρια αιτία των κρίσεων που βιώσαμε.
Η επανεκκίνηση της οικονομίας, μετά τη λήξη, χάρη στα σχετικά εμβόλια, της πανδημίας θα βρει αρκετές επιχειρήσεις μας να μην μπορούν να ανοίξουν και ορισμένες άλλες να επιβιώνουν οριακά, με μεγάλα χρέη, έλλειψη κεφαλαίων κίνησης και αδυναμία εκσυγχρονισμού.
Οι σημερινές, σχεδόν οριζόντιες, κρατικές ενισχύσεις επιχειρήσεων και εργαζομένων φθάνουν στο τέλος τους και θα πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε επιλεκτικές παρεμβάσεις, με στόχο τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας. Η αναζήτηση νέων ισορροπιών μεταξύ μικρών και μεγάλων μεγεθών και μεταξύ βραχυπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου, δημιουργεί κρίσιμα προβλήματα που θα πρέπει να επιλυθούν, με κριτήρια την ανάγκη συνεχούς βελτίωσης της παραγωγικότητας, καθώς τα δίδυμα ελλείμματα (δημοσιονομικά και εξωτερικών συναλλαγών) δεν είναι, πλέον ανεκτά, ενώ η απώλεια βιώσιμων επιχειρήσεων και η άνοδος της ανεργίας οξύνουν τα κοινωνικά προβλήματα».
Σχετικά με την κλωστοϋφαντουργία, η οποία πέρασε μια δύσκολη, λόγω πανδημίας, χρονιά, το 2020 παρουσίασε τα κάτωθι μεγέθη:
• Οι εισαγωγές της κλωστοϋφαντουργίας, έφθασαν το 2020, τις 868.421 χιλιάδες ευρώ, έναντι 809.560 χιλιάδες ευρώ του 2019 ( 7,3%). Ειδικότερα, οι εισαγωγές πρώτων υλών μειώθηκαν κατά 12,5% (32.361 χιλ. ευρώ, έναντι 36.973 χιλ. ευρώ) ενώ οι εισαγωγές με-ταποιημένων προϊόντων αυξήθηκαν κατά 8,2% (836.060 χιλ. ευρώ, έναντι 772.587 χιλ. ευρώ).
• Οι εξαγωγές ολοκλήρου κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας μειώθηκαν στο 1,8 δις ευρώ το 2020, έναντι 2,3 δις ευρώ του 2019, ήτοι μείωση 22%.
Ο κ. Κούρταλης υπογράμμισε, ότι η διεθνής συγκυρία είναι ευνοϊκή, καθώς η ζήτηση των προϊόντων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάζει αυξητικές τάσεις και χαρακτηριστικό της δυναμικής του κλάδου είναι ότι κατά το Α’ τετράμηνο του 2021, παρουσιάζεται άνοδος των εξαγωγών, των υφαντικών ινών κατά 51%, των υφαντικών νημάτων και ετοίμων υφασμάτων κατά 6,8% και των ειδών ένδυσης κατά 4,6%, σχετικά με το αντίστοιχο περσυνό τετράμηνο.
Σύμφωνα με τον κ. Κούρταλη, τα βασικά αιτήματα του κλάδου, που η Πολιτεία καλείται να αντιμετωπίσει, για την ταχύτερη επανεκκίνηση των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων και των προσαρμογών τους στα νέα δεδομένα, είναι:
1) Το κύριο πρόβλημα του κλάδου, είναι η παντελής απουσία χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, από τις Τράπεζες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η οικονομική δυνατότητα αύξησης της παραγωγής του και κατά συνέπεια, διεύρυνσης των εξαγωγών, που σήμερα, λόγω ευνοϊκής συγκυρίας, είναι εφικτή.
2) Απλοποίηση των διαδικασιών τραπεζικής χρηματοδότησης για να καταστεί δυνατή η προσφυγή στον τραπεζικό δανεισμό και των μικρότερων παραγωγικών μονάδων, που σήμερα αποκλείονται.
3) Τόνωση της ρευστότητας των βιώσιμων επιχειρήσεων του κλάδου, με κρατικές ενισχύσεις και χαμηλότοκες τραπεζικές χρηματοδοτήσεις και ρύθμιση των οφειλών των «προβληματικών» κλωστ/κών βιομηχανιών, που λειτουργούν με μακροχρόνιους διακανονισμούς, από τις Τράπεζες, σε συνδυασμό με την ενίσχυσή τους με κεφάλαια κίνησης.
4) Τραπεζική χρηματοδότηση με βάση τις ανάγκες των βιώσιμων κλωστοϋφαντουργικών μονάδων για αγορά πρώτων υλών, με χαμηλά επιτόκια και κρατική εγγύηση του 80% του σχετικού δανείου.
5) Μετατροπή των επιστρεπτέων προκαταβολών του 2020 και 2021 σε μη επιστρεπτέες επιχορηγήσεις, στα πλαίσια των δημοσιονομικών αντοχών της χώρας. Και αυτό γιατί:
- το σύνολο, σχεδόν, των σχετικών κονδυλίων χρησιμοποιήθηκε από τις επιχειρήσεις για την κάλυψη αναγκών και ζημιών που δημιούργησαν οι κρατικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
- η επιστροφή των σχετικών ποσών δεν φαίνεται ότι είναι εφικτή από αδύναμες και υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, οι δραστηριότητες των οποίων συρρικνώθηκαν, κατά την κρίση, σημαντικά.
6) Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 20-30%, με τροποποίηση της παραγράφου 1 του ν.4621/19 και για τις επιχειρήσεις, όπως ισχύει, σήμερα, για τα φυσικά πρόσωπα.
7) Μείωση του κόστους ενέργειας των κλωστοϋφαντουργιών, που εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη, για την άρση ενός σημαντικού ανταγωνιστικού μειονεκτήματος, από έναν, κατ’ εξοχήν, ενεργοβόρο παραγωγικό κλάδο.
8) Ευρύτερη συμμετοχή της κλωστοϋφαντουργίας στους πόρους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για τεχνολογικό εκσυγχρονισμό και διαφοροποίηση της παραγωγής της, που θα ενισχύσει την εξωστρέφεια του κλάδου.
9) Μείωση των φορολογικών βαρών των επιχειρήσεων, με έμφαση στον περιορισμό της φορολογίας των επανεπενδυομένων κερδών, ως κίνητρο για διεύρυνση των επενδύσεων.
10) Οριστική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης.
11) Προσαρμογή των ρυθμίσεων του Αναπτυξιακού Νόμου στα, μετά Covid, δεδομένα, με την τροποποίηση των κριτηρίων επιλεξιμότητας, για την ευρύτερη συμμετοχή στα σχετικά κίνητρα των κλωστοϋφαντουργιών και των ερευνητικών τους προγραμμάτων και την αύξηση των χρηματικών επιδοτήσεων, αντί των φορολογικών ελαφρύνσεων.
12) Ενίσχυση, με τη θέσπιση ειδικών κινήτρων, της προσπάθειας για καθετοποιημένη παραγωγή brand προϊόντων (από το χωράφι στο ράφι).
13) Θεσμοθέτηση, με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικού καθεστώτος για την κλωστοϋφαντουργία, λόγω υπερδεκαετούς κρίσης του κλάδου.
14) Ο Σύνδεσμός μας αντιτίθεται στην κατάργηση των πανεπιστημιακών σπουδών Κλωστοϋφαντουργίας και επισημαίνει την αναγκαιότητα της επανίδρυσης του Τμήματος Κλωστοϋφαντουργών Μηχανικών. Δεν εννοείται ο μεγαλύτερος βιομηχανικός κλάδος της χώρας, με χιλιάδες επιχειρήσεις, να στερείται, εξειδικευμένου τεχνικού προσωπικού κλωστοϋφαντουργίας.
Ο κ. Κούρταλης ολοκλήρωσε την εισήγησή του επισημαίνοντας:
«Η επαναβιομηχάνιση της Ελλάδος προσδίδει μια νέα αναπτυξιακή διάσταση στην κλωστοϋφαντουργία μας, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της οποίας (άριστη εγχώρια πρώτη ύλη, έμπειροι επιχειρηματίες, εξειδικευμένο προσωπικό) εγγυώνται την ουσιαστική ανανέωση.
Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο ενδοεπιχειρηματικής ανασυγκρότησης, μοχλό ποιοτικής αναβάθμισης της παραγωγής, ευκαιρία για παραγωγικές και εμπορικές διαφοροποιήσεις και νέες, εθνικές και διεθνείς, επιχειρηματικές συνεργασίες, για τη μετατροπή της κλωστοϋφαντουργίας σε βασικό όχημα ανάκαμψης της βιομηχανίας μας».