Τρία χρόνια από τότε που άρχισε να διαμορφώνεται η τραπεζική τους ένωση, οι ρυθμιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναζητούν νέες εξουσίες για να διαχειριστούν τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Το σχέδιό τους θα τους επέτρεπε να σταματήσουν τις αναλήψεις από μια αποτυχημένη τράπεζα για λίγες μέρες, ενώ αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, με στόχο να αποτρέψουν την πορεία. Αλλά αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε εύκολα να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, εξαπλώνοντας τον πανικό σε ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Υπάρχει καλύτερος τρόπος.
Αντί να δεσμεύουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς, οι κυβερνήσεις της ΕΕ πρέπει να επιτρέπουν στις ρυθμιστικές αρχές να διατηρούν μια τράπεζα ανοιχτή, ενώ την αναδιαρθρώνουν και αναζητούν έναν νέο ιδιοκτήτη. Αυτό θα απαιτήσει από τις κυβερνήσεις της ΕΕ να δεσμεύσουν πρόσθετους πόρους για αυτόν τον στόχο.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης της ζώνης του ευρώ ζητούν την εξουσία να παγώνουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς – ένα λεγόμενο μορατόριουμ – μετά την ταχεία εξυγίανση της Banco Popular τον Ιούνιο. Κατάφεραν να καταργήσουν την προβληματική ισπανική τράπεζα με το να την πουλήσουν στην αντίπαλό της Banco Santander, αλλά έπρεπε να το κάνουν μια νύχτα της εβδομάδας με ένα bank run στις καταθέσεις σε εξέλιξη. Οι ρυθμιστικές αρχές λένε ότι την επόμενη φορά μπορεί να είναι αδύνατο να βρεθεί ένας αγοραστής κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ένα μορατόριουμ θα ελαφρύνει αυτήν την πίεση και ίσως θα τους επιτρέψει να πουλήσουν την τράπεζα σε καλύτερη τιμή.
Αυτή η προσέγγιση θα αντικατόπτριζε μια ρύθμιση που υπάρχει επί του παρόντος στη Γερμανία και είναι φαινομενικά ελκυστική: Το κλείσιμο μιας τράπεζας θα σταματούσε σίγουρα ένα bank run. Αλλά θα μπορούσε να έχει και απρόβλεπτες συνέπειες. Οι καταθέτες μπορούν να τραπούν σε φυγή από μια τράπεζα που αντιμετωπίζει πρόβλημα νωρίτερα – φοβούμενοι ότι εάν περιμένουν πολύ καιρό, ενδέχεται να μην μπορούν να αποσύρουν τα χρήματά τους. Θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει τους καταθέτες να αδειάσουν τους λογαριασμούς τους μόλις ανοίξει η τράπεζα. Το πιο επικίνδυνο από όλα, το πάγωμα των λογαριασμών σε μια τράπεζα θα μπορούσε να διαδώσει τον πανικό στο υπόλοιπο σύστημα, καθώς άλλοι καταθέτες φοβούνται ότι θα τους συμβεί το ίδιο.
Η ιδέα επίσης θέτει σε κίνδυνο τη διεθνή συνεργασία για την εξυγίανση των τραπεζών. Το σχέδιο των ρυθμιστικών αρχών της ΕΕ απειλεί να διαταράξει τα μέτρα που θεσπίστηκαν μετά την πτώχευση της Lehman Brothers το 2008. Οι οικονομολόγοι της Τράπεζας της Αγγλίας προειδοποίησαν πρόσφατα σε ένα έγγραφο ότι η υιοθέτηση του νέου μορατόριουμ θα μπορούσε να παρακινήσει τις τράπεζες να αποφύγουν τις υφιστάμενες ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση οικονομικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης .
Η ενίσχυση του ευρωπαϊκού Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης είναι η καλύτερη προσέγγιση. Η προγραμματισμένη χωρητικότητα του ταμείου ύψους 55 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι πολύ μικρή και ακόμη και αυτό το ποσό δεν θα είναι πλήρως διαθέσιμο για χρόνια. Η ΕΕ πρέπει να συμφωνήσει να το κάνει μεγαλύτερο και ταχύτερα. Ένα επαρκώς χρηματοδοτούμενο SRF θα δώσει στις ρυθμιστικές αρχές την ευκαιρία να εξυγιάνουν τις προβληματικές τράπεζες χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εάν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της επόμενης τραπεζικής κρίσης, το πρόσθετο προκαταβολικό κόστος θα είναι χρήματα που δαπανήθηκαν σωστά.