1. Θα γίνει πιο υποχωρητική η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;
Μετά την αύξηση του επιτοκίου από την Τράπεζας του Καναδά την περασμένη εβδομάδα, οι αγορές προετοιμάζονται για το επόμενο στάδιο της υποχώρησης των κεντρικών τραπεζών από την ποσοτική χαλάρωση.
Τα ομόλογα ξεπωλούνται σε αναμονή επιστροφής στην κανονικότητα, παρ’ ότι που η στήριξη για μετοχές και ομόλογα ως απάντηση στον τόνο των παρατηρήσεων της προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας Τζάνετ Γέλεν στο αμερικανικό Κογκρέσο σχετικά με τον πληθωρισμό υποδηλώνει ότι ο ρυθμός θα είναι αργός και ακανόνιστος.
Η ΕΚΤ τον περασμένο μήνα προσέφερε κάποιες ενδείξεις για τη σύσφιξη, γεγονός που συνέβαλε στην προώθηση του ευρώ σε υψηλά 14 μηνών έναντι του δολαρίου. Ο κ. Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της ΕΚΤ, δεν θα θέλει να προκαλέσει πολύ περισσότερη όρεξη για το νόμισμα, οπότε κάθε παρατήρηση σχετικά με τη δύναμη της οικονομίας θα μετριαστεί με προσοχή σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα της μείωσης του προγράμματος. Ωστόσο, οι αναλυτές της Nomura αναμένουν από την ΕΚΤ να μειώσει τη δέσμευση που είχε λάβει για την επέκταση του προγράμματος αγορών ενεργητικού.
Οι επενδυτές προετοιμάζονται για μια πιθανή ανακοίνωση της ΕΚΤ στις 7 Σεπτεμβρίου ότι η μείωση θα ξεκινήσει τον επόμενο χρόνο και η εμφάνιση του κ. Ντράγκι στο συμπόσιο Jackson Hole στο Γουαϊόμινγκ στα τέλη Αυγούστου θα τραβήξει μεγάλη προσοχή.
Μέχρι τότε, η ΕΚΤ θα έχει συγκεντρώσει περαιτέρω στοιχεία σχετικά με τον πληθωρισμό και την προοπτική επίτευξης του 2% του στόχου. Η Τράπεζα του Καναδά είναι χαλαρή για την επίτευξη του στόχου της. Η κ. Γέλεν είναι πιο επιφυλακτική. Οι επενδυτές θέλουν να μάθουν πού βρίσκεται ο κ. Ντράγκι.
2. Θα απειλήσουν οι αυξανόμενες αποδόσεις των ομολόγων τις μετοχές της ευρωζώνης;
Την περασμένη εβδομάδα οι μετοχές της ευρωζώνης άρχισαν να ξεπερνούν τις αντίστοιχες αμερικανικές μετά από μια ταλάντωση στα τέλη Ιουνίου.
Οι αναλυτές στην BNP Paribas προειδοποιούν ότι μια τάση έντονα αυξανόμενων πραγματικών αποδόσεων απειλεί τις τιμές των μετοχών και θα μπορούσε να αφήσει τον Euro Stoxx 50 πίσω από τον S&P 500 όπως είδαμε σε περιόδους αναταραχής στα σταθερά 2013 και 2015.
«Η κατεύθυνση στις αγορές μετοχών κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους θα μπορούσε να εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το πού κατευθύνεται η αγορά ομολόγων και την ενδεχόμενη ανάγκη των επενδυτών να ανατιμηθούν σε υψηλότερες αποδόσεις ομολόγων», αναφέρουν οι αναλυτές.
Για το μεγαλύτερο μέρος του 2017, οι μετοχές της ευρωζώνης υπερέβησαν τον S&P 500, ενθαρρύνοντας την ισχυρή ροή κεφαλαίων στην περιοχή του ενιαίου νομίσματος.
«Μια απότομη και παρατεταμένη περίοδος αύξησης των πραγματικών αποδόσεων στην Ευρώπη θα μπορούσε, επομένως, να επηρεάσει αρνητικά την απόδοση του Euro Stoxx 50», προσθέτει η τράπεζα. «Η τοποθέτηση σε άνοδο του S&P 500 και πτώση του Euro Stoxx 50 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση αν οι επενδυτές πιστεύουν ότι οι πραγματικές αποδόσεις θα συνεχίσουν να αυξάνονται δραματικά και να διαβρώνουν τα πριμ κινδύνου του μετοχικού κεφαλαίου.»
3. Είναι το αμερικανικό δολάριο προετοιμασμένο για περαιτέρω αδυναμία;
Η επιβράδυνση του δολαρίου κυριάρχησε φέτος στη συναλλαγματική αγορά και φαίνεται ότι αυτό δεν έχει αλλάξει. Ο δείκτης που μετράει το δολάριο έναντι των κύριων ομολόγων του έχει πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Σεπτέμβριο λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων, μεταξύ των οποίων η εμπορική απογοήτευση από τον Τραμπ και η επιφυλακτικότητα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Ενδείξεις εξομάλυνσης πολιτικής από άλλες κεντρικές τράπεζες αποδυναμώνουν επίσης το δολάριο, ενώ τα απογοητευτικά στοιχεία πληθωρισμού και λιανικής πώλησης της Παρασκευής έχουν αφαιρέσει τον άνεμο από τα πανιά της αμερικανικής οικονομίας.
Δεν είναι περίεργο, όπως επισημαίνει ο Στίβεν Γκάλο της Bank of Montreal, ότι οι καθαρές μακρές θέσεις που κατέχουν τα μοχλευμένα κεφάλαια έχουν μειωθεί επί επτά εβδομάδες στη σειρά.
Τουλάχιστον η αμετάβλητη επιδίωξη νομισματικής χαλάρωσης της Τράπεζας της Ιαπωνίας δίνει στο δολάριο ένα βασικό νόμισμα για να κυριαρχήσει – το γιεν έχει πέσει περισσότερο από 3% τον περασμένο μήνα.
Αλλού, ωστόσο, το δολάριο κοιτάζει στην αντίθετη κατεύθυνση. Τα νομίσματα των αναδυόμενων αγορών βρίσκονται σε ανοδική πορεία, χάρη στη βελτίωση στα δικά τους θεμελιώδη οικονομικά στοιχεία.
Σε ένα κλίμα αυξανόμενων παγκόσμιων επιτοκίων, οι ορέξεις κινδύνου κανονικά θα περιορίζονταν, λέει ο Νιλ Μέλορ της BNY Mellon, αλλά η επιφυλακτικότητα της Fed «μπορεί να έχει δώσει στην ανάληψη κινδύνου μια νέα πνοή ζωής». Αυτό συνεπάγεται περαιτέρω μείωση του δολαρίου.
4. Μπορεί το Ηνωμένο Βασίλειο να αντέξει το Brexit χωρίς άνοδο στο κόστος δανεισμού;
Το απροσδόκητο αποτέλεσμα του προηγούμενου μήνα στο Ηνωμένο Βασίλειο προκάλεσε μια μετατόπιση της κοινής γνώμης μακριά από την λιτότητα, κάτι που αποτελεί τώρα έναν πονοκέφαλο για το υπουργείο Οικονομικών, καθώς αναρωτιέται πώς να ισορροπήσει τα βιβλία με τη χώρα που διαπραγματεύεται την αναχώρησή της από την ΕΕ.
Την Παρασκευή, η δημοσίευση των πρώτων στοιχείων για τα δημόσια οικονομικά που καλύπτουν την περίοδο μετά τις εκλογές μπορεί να δώσει μια πρόωρη ματιά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο υπουργός Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντ εν όψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού το φθινόπωρο. Βασικός κίνδυνος είναι η αναθεώρηση των προβλέψεων για το έλλειμμα προς τα πάνω.
Ο Τζον Στόπφορντ, παγκόσμιος επικεφαλής σταθερού εισοδήματος στην Investec Asset Management, μπορεί να προβλέψει μια αντίδραση στην αγορά των βρετανικών ομολόγων εάν πραγματοποιηθούν δαπάνες σε επίπεδα που υποσχέθηκε το προεκλογικό μανιφέστο του Εργατικού Κόμματος.
Ωστόσο, «αυτή τη στιγμή δε φαίνεται ότι ο δανεισμός θα ξεφύγει από τον έλεγχο».
Οποιαδήποτε αντίδραση της αγοράς σε αύξηση της έκδοσης των βρετανικών ομολόγων θα επικεντρωθεί στο μακρύ τέλος της καμπύλης αποδόσεων, προβλέπει.
Ο Μαρκ Κάπλετον, επικεφαλής της έρευνας σε τίτλους που σχετίζονται με τον πληθωρισμό στην Bank of America Merrill Lynch, επισημαίνει το φθίνον εύρος αγοραστών βρετανικών ομολόγων στην αγορά ως πιθανή ανησυχία.
Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι «οι μόνοι αξιόπιστοι [εγχώριοι] αγοραστές», λέει, και καθώς οι ταμειακές ροές τους γίνονται αρνητικές – οι πληρωμές υπερβαίνουν τις εισφορές – μπορούν να «αγοράσουν ομόλογα μόνο μεταβαίνοντας από άλλα περιουσιακά στοιχεία».
Εάν η κυβέρνηση αποκτήσει «επίμονες μεγάλες ανάγκες χρηματοδότησης», ίσως χρειαστεί να μετατοπίσει τις εκδόσεις της σε μικρότερες διάρκειες, καθώς «υπάρχουν πάντα πρόθυμοι αγοραστές στο εμπρόσθιο άκρο της καμπύλης», προσθέτει.