Μετά από χρόνια συνομιλιών, οι κεντρικές τράπεζες και οι χρηματοπιστωτικές ρυθμιστικές αρχές συμφώνησαν τελικά για τους κανόνες της Βασιλείας III για το κεφάλαιο των τραπεζών. Αυτό είναι καλό, κυρίως.
Η συμφωνία βελτιώνει το κανονιστικό πλαίσιο και θα δώσει στις τράπεζες μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με τα απαιτούμενα. Είναι επίσης μια έγκαιρη υπενθύμιση ότι η συνεργασία της διεθνούς πολιτικής μπορεί να λειτουργήσει.
Εντούτοις, υπάρχει μια παγίδα: οι νέοι κανόνες έχουν αποδυναμωθεί. Από την οικονομική κρίση, η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν λιγότερο ενθουσιώδεις από τις ΗΠΑ για τη μεταρρύθμιση – και η επιτροπή της Βασιλείας χαλάρωσε μερικές από τις προτάσεις της για να πείσει την ΕΕ να ακολουθήσει.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, η διαδικασία της Βασιλείας επέτρεψε στους εποπτικούς φορείς να μοιράζονται τα οικονομικά δεδομένα και να καθορίζουν τα διεθνή πρότυπα. Οι συνεδριάσεις είναι υπερβολικά μυστικές και θα επωφελούνταν αν γίνονταν πιο ανοικτές, αλλά οι συμφωνίες που προέκυψαν έχουν εξυπηρετήσει έναν ζωτικό σκοπό να επιτρέψουν στις τράπεζες να ανταγωνίζονται διεθνώς με πιο ισότιμους όρους.
Μετά τη συντριβή, οι μεταρρυθμίσεις επικεντρώθηκαν στην άντληση κεφαλαίων τραπεζών – μια μορφή χρηματοδότησης που μπορεί να απορροφήσει τις απώλειες αν τα πράγματα πάνε στραβά. Πριν από το 2008, οι τράπεζες είχαν πολύ λίγα. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι βασίστηκαν υπερβολικά σε εσωτερικά μοντέλα για να κρίνουν την επικινδυνότητα των περιουσιακών τους στοιχείων. Οι διαχειριστές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα μοντέλα για να εξοικονομήσουν κεφάλαια.
Η νέα συμφωνία περιορίζει αυτή την ευελιξία απαιτώντας μεγαλύτερη χρήση τυποποιημένων μοντέλων. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αντιστάθηκαν στην κίνηση, φοβούμενοι ότι θα χτυπηθούν σκληρά ενώ παλεύουν με τη χαμηλή κερδοφορία και επισφαλή δάνεια. Για να τις πείσει, η επιτροπή καθόρισε τα σταθμισμένα βάρη των τυποποιημένων μοντέλων για ορισμένα περιουσιακά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εταιρικών και στεγαστικών δανείων, χαμηλότερα από τα προτεινόμενα. Ως αποτέλεσμα, η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή αναμένει ότι οι νέοι κανόνες δεν θα επηρεάσουν σημαντικά τους δείκτες κεφαλαίου των τραπεζών της ΕΕ.
Είναι κρίμα. Μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ορισμένες ευρωπαϊκές τράπεζες – και επομένως τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Η συμφωνία εξακολουθεί να είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα, διότι θέτει ένα καλύτερο σύστημα σε ισχύ. Ωστόσο, ο συμβιβασμός με την Ευρώπη την καθιστά μια μόνο μερική επιτυχία.