Όπως όλα δείχνουν, η «Σολομώντεια λύση» που επέβαλε η κυβέρνηση το φετινό Ιανουάριο δεν ήταν αρκετή για να αντιμετωπίσει τα δομικά προβλήματα που υπάρχουν στις σχέσεις ασφαλιστικών εταιρειών και ιδιωτικών κλινικών και αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που διαθέτουν ισόβιας διάρκειας συμβόλαια υγείας.
Στην πράξη, η κυβέρνηση είχε εξαναγκάσει τις ασφαλιστικές εταιρείες να περιορίσουν στο μισό (κοντά στο 7%) τις αυξήσεις τιμολογίων που είχαν αρχικά εξαγγείλει και είχε αναφερθεί για έναν νέο δείκτη κόστους υγείας από την ΕΛΣΤΑΤ και για ένα διάλογο που θα ξεκινούσε μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών.
Το πρόσφατο γεγονός (βλέπε σχόλιο της στήλης «Χαμαιλέων») που έφερε και πάλι το θέμα στην επικαιρότητα ήταν η κίνηση της Εθνικής Ασφαλιστικής να αλλάξει μονομερώς τους όρους σε μια σειρά από συμβόλαια ισόβιας κάλυψης σε ότι αφορά τον τρόπο αποζημίωσης των πελατών της. Δηλαδή, οι πελάτες θα πρέπει να καταβάλουν από την τσέπη τους τα νοσήλια (έστω, αφού τους δίνεται μια προκαταβολή 5.000 ευρώ από την Εθνική) και στη συνέχεια να υποβάλουν τα δικαιολογητικά τους στην Εθνική Ασφαλιστική, όπου αυτή θα ορίζει το ποσό της τελικής αποζημίωσης με βάση κάποια δικά της στατιστικά στοιχεία.
Η κίνηση αυτή της Εθνικής Ασφαλιστικής πέρα από το γεγονός ότι προκάλεσε την έντονη αντίδραση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών (μιλούν μεταξύ άλλων για πλήγμα στην αξιοπιστία του κλάδου), των καταναλωτικών οργανώσεων, αλλά και πολιτικών κομμάτων, παρουσιάζει πολλά προβλήματα στην εφαρμογή της, όπως π.χ. το πώς ο ίδιος ο ασθενής θα είναι σε θέση να αξιολογεί την τιμολόγηση της ιδιωτικής κλινικής, τι θα κάνει σε μια πολυδάπανη επέμβαση αν δεν διαθέτει ρευστότητα και φυσικά πώς εξασφαλίζεται για το «δίκαιο» της ασφαλιστικής του αποζημίωσης από την Εθνική Ασφαλιστική. Και όλα αυτά συμβαίνουν, όταν η Τράπεζα Πειραιώς, δεν έχει ακόμη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στις αποφάσεις της εταιρείας.
Επίσης, ενώσεις καταναλωτών και ασφαλιστικών διαμεσολαβητών ανησυχούν μήπως σε περίπτωση που «περάσει» η συγκεκριμένη κίνηση της Εθνικής, θα ακολουθήσουν στη συνέχεια και οι υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου (στελέχη πάντως της αγοράς θεωρούν ότι η Εθνική θα πρέπει να κάνει δεύτερες σκέψεις γύρω από το συγκεκριμένο θέμα)
Τα μεγάλα ζητούμενα
Το πρώτο -από χρονικής πλευράς- ζητούμενο αποτελεί το ποια θα είναι η ενδεχόμενη αντίδραση τόσο της Τραπέζης της Ελλάδος (Εποπτεύουσα Αρχή), όσο και της κυβέρνησης, η οποία σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελε να αντιμετωπίσει ένα κύμα δυσαρέσκειας πολλών χιλιάδων ασφαλισμένων. Κύκλοι της αγοράς προβλέπουν ότι κάποιου είδους παρέμβαση θα υπάρξει, πλην όμως αυτό θα πρέπει να φανεί στην πράξη.
Και το δεύτερο -και σημαντικότερο- ζητούμενο αποτελεί το ποιες εξελίξεις θα ακολουθήσουν μέσα στους επόμενους μήνες, σε ότι αφορά τις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και ιδιωτικών κλινικών.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου έχει πολλές διαμηνύσει πως όλες οι εταιρείες καταγράφουν ζημίες από τη συγκεκριμένη δραστηριότητά τους και πως αν συνεχιστούν έτσι τα πράγματα, θα αναγκαστούν να αποσυρθούν από το προϊόν.
Επιπλέον, οι ασφαλιστικές εταιρείες προτείνουν την τιμολόγησή τους από τις ιδιωτικές κλινικές με βάση τα λεγόμενα DRG’s (Diagnosis Relation Groups) προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα προκλητής ζήτησης από την πλευρά των ιδιωτικών κλινικών, όπως καταγγέλλουν.
Οι ιδιωτικές κλινικές από την πλευρά τους απορρίπτουν τις κατηγορίες περί προκλητής ζήτησης, υποστηρίζουν ότι τα DRG’s δεν θα συμφέρουν τις ασφαλιστικές εταιρείες και καταγγέλλουν τις ασφαλιστικές εταιρείες ότι κατά τις προηγούμενες δεκαετία διέθεταν προϊόντα κάτω του κόστους (στα ισόβιας διάρκειας συμβόλαια εστιάζεται το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων) και τώρα λούζονται τις συνέπειες.
Σε κάθε περίπτωση, ο νέος δείκτης της ΕΛΣΤΑΤ για το κόστος υγείας θα βγει μέσα στο 2025 και επίσης εκτιμάται ότι ο διάλογος μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών θα γίνει πιο ουσιαστικός μέσα στο δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς.