Με την τουρκική κορβέτα κλάσης Burak να έχει βρεθεί στα 20 ναυτικά μίλια από το ερευνητικό σκάφος «NG Worker» που διενεργεί εργασίες για την πόντιση του καλωδίου της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κρήτης με την Κύπρο, η Αθήνα προετοιμάζεται τόσο από πλευράς στρατιωτικής όσο και ψυχολογίας για τη στιγμή που το συγκεκριμένο σκάφος και το κυρίως ερευνητικό του project, το «Ievoli Relume», να πλεύσουν ανατολικότερα της Κάσου και να βγουν στα διεθνή ύδατα σε περιοχές της ΑΟΖ που έχει οριοθετηθεί με την Αίγυπτο και στη δυνητική ελληνική που απομένει μέχρι τα όρια με την κυπριακή. Στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, βλέποντας πως η Τουρκία θέλει να παγιώσει την αποστολή πολεμικών πλοίων της κάθε φορά που η Ελλάδα θα επιχειρεί κάτι πέραν των 6 ναυτικών μιλίων, εκτιμούν πως όταν ξεκινήσουν οι εργασίες στην περιοχή μεταξύ Κάσου και Κύπρου, η Αγκυρα θα σπεύσει να εμποδίσει την όλη διαδικασία. Αν και πηγές στην Αθήνα τονίζουν πως το τι θα κάνει σε περιοχές κυριαρχίας της ή κυριαρχικών της δικαιωμάτων δεν θα πρέπει να αφορούν την Τουρκία ούτε να επηρεάζουν το κλίμα ενόψει της επόμενης συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν, βλέπουν πως με την εξόχως αναθεωρητική στάση της Τουρκίας θα υπάρξει πιθανότατα και πάλι μια μεγάλη αριθμητικά αποστολή πλοίων του τουρκικού στόλου.
Συνοδεία
Από στρατιωτικής πλευράς επισημαίνουν πως ήδη από το προηγούμενο θερμό σκηνικό νοτίως της Κάσου, το Πολεμικό Ναυτικό έχει προετοιμαστεί για κάθε πιθανή νέα πρόκληση. Με αυτά τα δεδομένα, μόλις δοθεί το σήμα για την πλεύση του «Ievoli Relume», θα υπάρξει εξαρχής συνοδεία του από ελληνικής πλευράς. Η συνοδεία που θα παρασχεθεί, όπως επισημαίνεται, θα είναι τέτοια που να μην ανέβει η ένταση αχρείαστα. Βέβαια οι ίδιες πηγές τονίζουν πως αν διαπιστωθεί αποστολή μεγαλύτερου αριθμού πλοίων από την πλευρά της Τουρκίας, η Ελλάδα θα κινηθεί ανάλογα. Στην προκειμένη περίπτωση δε, επισημάνθηκε στα «ΝΕΑ», που προβεί σε αυτές τις ενέργειες η Τουρκία, θα υπάρξει αμέσως ενημέρωση και συμμαχικών χωρών, όπως η Γαλλία, και ενδιαφερόμενων για το έργο, όπως το Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, η Αθήνα δεν είναι διατεθειμένη να μείνει μόνη όπως την εποχή της εξόδου του «Oruç Reis». Ούτε να σημειωθούν νέες καθυστερήσεις που θα αυξήσουν αντίστοιχα και το κόστος του έργου, το οποίο ήδη παρουσιάζει καθυστερήσεις, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την υλοποίησή του, παρότι το έργο θέλουν για οικονομικούς και γεωστρατηγικούς λόγους τόσο η Αθήνα όσο και το Τελ Αβίβ.