Υστερα από ένα εξάμηνο στασιμότητας της κυβερνητικής παράταξης σε περιβάλλον κοινωνικής και δημοσκοπικής πίεσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει μέσω προϋπολογισμού να αφήσει αποτύπωμα τόσο για την κοινωνική στόχευση της κυβέρνησης με ορίζοντα την άνοιξη του 2027, όσο και για τον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται πολιτικά στο αλλαγμένο σκηνικό. Ο Πρωθυπουργός προσέρχεται την Κυριακή στην κορυφαία κοινοβουλευτική μάχη εστιάζοντας στην κοινωνική προσοχή στους πιο αδύναμους αλλά και επαναφέροντας στην πρώτη γραμμή τη μεσαία τάξη. Από αυτήν, όπως πιστεύει, περνούν τόσο η ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης όσο και η κοινωνική συνοχή. Η πρόκληση δεν είναι απλώς ένα κλείσιμο ματιού αλλά η κυβέρνηση να «ξανασυστηθεί» με τα μεσοστρώματα. Εξού και η αποκλειστική επένδυση στο αφήγημα της ενίσχυσης των εισοδημάτων – της αύξησης μισθών και συντάξεων, σε συνδυασμό με φοροελαφρύνσεις για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Κατά πληροφορίες, οι πρωθυπουργικές δεσμεύσεις ότι η «ευημερία» των αριθμών της οικονομίας θα επιστρέφει στην κοινωνία με μόνιμα μέτρα, θα συνοδευτεί με μια κόκκινη γραμμή: την αδιαπραγμάτευτη, όπως θα πει ο Μητσοτάκης, δημοσιονομική σταθερότητα. Αλλωστε η προβολή της εικόνας μιας νοικοκυρεμένης χώρας συγκριτικά και με το ταραγμένο διεθνές περιβάλλον είναι κάτι που ο ίδιος ελπίζει να λειτουργήσει ως θεμέλιο στις νέες γέφυρες που ρίχνει σε κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες – ελεύθερους επαγγελματίες, μισθωτούς, μικρομεσαίους επιχειρηματίες, οικογενειάρχες. «Η εμπιστοσύνη γεννά εμπιστοσύνη, θέλουμε η κάθε μέρα να είναι καλύτερη από την προηγούμενη» έλεγε τέτοιες μέρες πέρυσι. «Του χρόνου θα είναι καλύτερα από φέτος και του παραχρόνου καλύτερα από του χρόνου» είπε προ ημερών σε μαθητές από τον Βόλο και προχθές από την Κρήτη.
Ταυτόχρονα το υψηλό κόστος ζωής – ο «συσσωρευμένος πληθωρισμός μιας τριετίας» – αναγκάζει τους κυβερνώντες σε απότομη προσγείωση και γείωσή τους με πιεστικά κοινωνικά αιτήματα, σε παραδοχές και στην αναζήτηση πειστικών λύσεων. Το Μαξίμου θεωρεί ότι κόντρα στα «πυροτεχνήματα της αντιπολίτευσης» αυτές υπάρχουν μόνο στο δίπτυχο μείωσης φόρων – αύξησης αποδοχών: στις μειώσεις φορολογικών συντελεστών από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, στις δημόσιες επενδύσεις από την υπεραπόδοση της οικονομίας (υγεία, παιδεία, ασφάλεια, πολιτική προστασία) κ.λπ.
Πολιτικές «νίκες»
σε δύο άξονες
Και επιπλέον παλεύει να πετύχει πολιτικές «νίκες» σε δύο άξονες που θα αναδείξει και ο Μητσοτάκης: στεγαστική κρίση και τράπεζες, που αφορούν οριζόντια την κοινωνία. Μένει να φανεί από τη μία εάν έρθουν χρονικά πιο μπροστά θέματα που περιλαμβάνονται στον μακροπρόθεσμο γαλάζιο σχεδιασμό, από την άλλη εάν η κυβέρνηση είναι έτοιμη να απευθυνθεί με νέες εξαγγελίες σε συγκεκριμένες ομάδες. Κυρίως σε όσες έχουν απασχολήσει συσκέψεις το προηγούμενο διάστημα: χαμηλοσυνταξιούχοι (ενδεικτικές και οι νεοδημοκρατικές πιέσεις για τη συμμετοχή στα φάρμακα), νοσηλευτές (με πρόσφατες τις αντεγκλήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για τα βαρέα και ανθυγιεινά), ένστολοι (αφού διερευνώνται περιθώρια για στοχευμένες κινήσεις).
Ψηφοφορία χωρίς(;) αιφνιδιασμούς
Με το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη στο κάδρο του αντιπάλου, το Μαξίμου δεν περιμένει δυσάρεστους αιφνιδιασμούς στην ονομαστική ψηφοφορία. Στην «ψήφο εμπιστοσύνης» των 155 βουλευτών της ΝΔ αναμένεται να προστεθεί εκείνη του ανεξάρτητου Λευτέρη Αυγενάκη, αντίθετα, θετική διάθεση δεν έχει ο έτερος διαγραφείς Μάριος Σαλμάς. Ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος κλειδώνει την αποχή από την ψηφοφορία (το έκανε και στο νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό) και ίσως την αποχή συνολικά από τη διαδικασία, αν και μπορεί ως πρώην πρωθυπουργός να μιλήσει, εάν το επιλέξει, ακόμα και τελευταία στιγμή.