Όπως αναφέρει, η ΕΚΤ υπολογίζει ότι στο χειρότερο δυνατό σενάριο τα NPLs στις τράπεζες της ευρωζώνης μπορεί να αγγίξουν το €1,4 τρισ., πολύ πάνω από τα επίπεδα στην κρίση χρέους του 2008.
«Ενώ μπορούμε να ελπίζουμε για το καλύτερο, πρέπει να προετοιμαστούμε για το χειρότερο» τονίζει ο κ. Ενρία.
Πρώτον, η αντιμετώπιση του όγκου των NPLs πρέπει να επιταχυνθεί. Η εμπειρία αποδεικνύει ότι όποτε χρησιμοποιήθηκαν bad banks μετά τις κρίσεις, οι ισολογισμοί των τραπεζών καθάρισαν γρηγορότερα.
Δεύτερον, η σημερινή κρίση μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για βαθύτερη αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα. Ο τραπεζικός τομέας στην Ε.Ε. παραμένει εύθραυστος, με τις τιμές των τραπεζικών μετοχών να βρίσκονται στον πάτο.
Οι bad banks μπορούν σύμφωνα με τον κ. Ενρία να συνδυάσουν την παροχή στήριξης σε τράπεζες υπό συγκεκριμένους όρους, βελτιώνοντας το επιχειρηματικό τους μοντέλο.
Τέλος, είναι αναγκαία μια ενιαία ευρωπαϊκή απάντηση και όχι μεμονωμένες εθνικές πρωτοβουλίες. Το εξωγενές και συμμετρικό σοκ της πανδημίας δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία.
Όπως υποστηρίζει ο κ. Ενρία μια πανευρωπαϊκή bad bank θα ήταν μια αποτελεσματική λύση. Διαφορετικά, ένα δίκτυο εθνικών bad banks θα μπορούσε επίσης να παράσχει στήριξη στην ανάκαμψη της οικονομίας, αν σχεδιαστεί με τον κατάλληλο τρόπο.
Για να είναι αποτελεσματικό, το δίκτυο αυτό θα πρέπει σύμφωνα με τον κ. Ενρία να ρυθμίζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε δύο επίπεδα: στη χρηματοδότηση και στην τιμολόγηση. Με την παροχή χρηματοδότησης ή την εγγύηση της από ένα κεντρικό σώμα, κάθε εθνική bad bank θα ωφεληθεί από την πιστοληπτική αξιοπιστία της E.E. και θα έχει καλύτερη πρόσβαση στις αγορές.
Την ίδια στιγμή, απαιτείται μια τυποποιημένη και ενιαία μέθοδος για τον καθορισμό της τιμής στην οποία θα μεταφέρονται τα NPLs από τις τράπεζες στη bad bank.