Η αρχή έγινε από την Κύπρο, το 2020. Η Κύπρος βρέθηκε στο στόχαστρο της ευρωπαϊκής και διεθνούς κοινότητας μετά από ντοκιμαντέρ του δημοσιογραφικού δικτύου Al Jazeera, που αποκάλυψε πώς το πρόγραμμα χορήγησης «χρυσής βίζας» λειτουργούσε ως «δούρειος ίππος» για πολίτες τρίτων χωρών, ώστε να «καθαρίσουν» το όνομα και τα χρήματά τους, και να κυκλοφορούν ως ελεύθεροι πολίτες στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Μετά τις αποκαλύψεις, το υπουργικό συμβούλιο, κατόπιν πρότασης του υπουργείου Οικονομικών, αποφάσισε την κατάργηση του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος (ΚΕΠ).
«Το 2013 ο κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας, μας ανάγκασε στη διαμόρφωση ελκυστικότερων κινήτρων για προσέλκυση επενδύσεων μέσω του Προγράμματος» παραδέχθηκε, σε ομιλία του, τον Ιούλιο του 2021, ο πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης. «Δυστυχώς και το ομολογώ» συνέχισε «δεν υπήρξε η αναγκαία επιμέλεια από την κυβέρνηση ως προς την αντιμετώπιση των κενών, των ελλείψεων και των αδυναμιών ενός Προγράμματος που, από την αρχή υιοθέτησης του το 2007, λόγω ελλιπούς νομοθετικού πλαισίου και του επιβαλλομένου εποπτικού ελέγχου, έτυχε κατάχρησης από επιτήδειους.».
Βέβαια, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που τα προγράμματα χορήγησης άδειας διαμονής σε χώρες της Ε.Ε. με αντάλλαγμα «επενδύσεις» καταγγέλθηκαν για ξέπλυμα της διαφθοράς ανά την υφήλιο.
To 2019, η Ειδική Επιτροπή σχετικά με το οικονομικό έγκλημα, τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου εξέδωσε την Έκθεση για το Οικονομικό Έγκλημα, την Φοροδιαφυγή και την Φοροαποφυγή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: https://www.--.gr/