Μόλις είχε μπει ο Αύγουστος του 2003 και ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν είχε αναχωρήσει για τη Τζιά.
Δεν ήταν φυσικά ο μόνος.
Ο Κώστας Σημίτης, όπως φάνηκε σύντομα, διένυε τους τελευταίους μήνες της κυβερνητικής του θητείας, και εκείνο το τελευταίο καλοκαίρι πριν τους πολυαναμενόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, το πολιτικό θερμόμετρο ήταν στα ύψη.
Επί ποδός ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και της ΝΔ. Και η ζέστη αφόρητη.
Ανίκανη να λιώσει τον πάγο στις σχέσεις του Πάγκαλου και του Σημίτη.
Ο Πάγκαλος δεν ήταν πια υπουργός.
Και είχε επιτεθεί κατά του Σημίτη, ασκώντας οξύτατη κριτική στην πρόσφατη πρωθυπουργική πρωτοβουλία για τη φορολόγηση των χρηματιστηριακών συναλλαγών των βουλευτών.
Σε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό, το περιεχόμενο της οποίας δημοσιοποίησε ο ίδιος ο Πάγκαλος, ομιλούσε περί «θεαματικής πρωτοβουλίας αυτομαστίγωσης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ» και «εξευτελισμού» των βουλευτών.
Εντονα ενοχλημένος ο πρωθυπουργός Σημίτης, διεμήνυσε μέσω του υφυπουργού Τύπου, Τηλέμαχου Χυτήρη, ότι «όλοι κρίνονται και για όσα λέμε και για όσα γράφουμε, περισσότερο αυστηρά από ό,τι νομίζουν κάποιοι».
Η τελευταία αποστροφή της δήλωσης ερμηνεύτηκε ως προειδοποίηση ότι δεν αποκλείεται (τότε) να ληφθούν ακόμη και οργανωτικά μέτρα κατά του Πάγκαλου.
Και ξημερώνει η αποφράδα μέρα που ο Πάγκαλος πηγαίνει στη Βουλή, με τους δημοσιογράφους των τηλεοπτικών σταθμών να τον περιμένουν στην είσοδο για μία δήλωση.
Ο κλήρος έπεσε στον πιο θαρραλέο…
Και η παρακάτω στιχομυθία έμεινε στην ιστορία:
- Δημοσιογράφος: «Καλημέρα σας»!
- Θεόδωρος Πάγκαλος: «Καλημέρα σας»
- Δημοσιογράφος: «Σας προβληματίζει η επιστολή Σημίτη;»
- Θεόδωρος Πάγκαλος: «Δεν γαμ@@@@ και εσύ πρωί, πρωί»